حل پرونده های جنایی با کمک ساس!

به گزارش ایسنا، علم پزشکی قانونی مدت هاست که برای حل پرونده های جنایی از تخمین زمان مرگ تا ردیابی حرکت جسد به حشرات متکی بوده است. اکنون تحقیقات جدید پتانسیل ساس ها را به عنوان منبع DNA انسانی در تحقیقات جنایی برجسته کرده است و نشان می دهد که آنها می توانند مظنونان را به صحنه های جرم مرتبط کنند.

به گزارش اخبار علم پیشرفته، محقق پائولا مگنی از دانشگاه مرداک استرالیا که در این تحقیق دخالتی نداشت، توضیح داد: حشرات نقش مهمی در تحقیقات پزشکی قانونی به ویژه در تخمین فاصله دارند. آنها مسئول اطمینان از سم شناسی پس از مرگ هستند. ارائه اطلاعات، بررسی صحنه جنایت اصلی که در آن جسد پیدا شد، و تسهیل شناسایی DNA.

اگرچه مگس‌های جسد و سوسک‌های مردار اغلب به دلیل سکونت در بقایای جسد در حال تجزیه در کانون توجه قرار می‌گیرند، دامنه حشره‌شناسی پزشکی قانونی بسیار گسترده‌تر است و بسیاری از گونه‌های دیگر حشرات و بندپایان را در بر می‌گیرد.

ساس (Cimex lectularius) حشراتی بدون بال هستند که در تمام مراحل چرخه زندگی مهره داران بدون توجه به جنسیت از خون آنها تغذیه می کنند. ساس ها روی لباس، کفش و مبلمان حرکت می کنند و معمولاً به صورت غیر فعال پخش می شوند. ساس هایی که در فرش ها، تخت ها و سایر اثاثیه در صحنه جرم یافت می شوند، به دلیل نداشتن بال، کمتر به صحنه می رسند.

خالد لودی، محقق دانشگاه ایالتی فایتویل و همکارانش بررسی کردند که آیا می توان از خون انسان که توسط ساس ها در صحنه جرم خورده شده است برای شناسایی DNA مظنون یا قربانی استفاده کرد یا خیر.

ساس ها معمولا شب ها تغذیه می کنند و یک وعده غذایی کامل از میزبان خود می گیرند. در موارد نادر، حشره می تواند به میزبان دیگری منتقل شود، زمانی که غذا دریغ می شود. این بدان معناست که خون یافت شده در یک ساس ممکن است از دو فرد متفاوت باشد. از سوی دیگر، یک وعده غذایی اغلب می تواند برای حشره کافی باشد تا به مرحله بعدی زندگی برود و تا دو هفته تخم مرغ تولید کند. بنابراین، بعید است که خون از چندین میزبان مخلوط شود و شناسایی DNA دقیق تر شود.

محققان در آزمایشات خود ساس ها را به مدت 30 دقیقه در معرض خون نر یا مخلوطی از خون نر و ماده قرار دادند. سپس 12 تا 108 ساعت بعد ساس ها را جمع آوری کردند تا هم خون و هم DNA را بررسی کنند.

محققان از تشخیص سریع نقطه ای استفاده کردند، روشی که به طور گسترده برای تشخیص سریع و دقیق مواد بیولوژیکی مانند خون در نمونه های پزشکی قانونی مورد استفاده قرار می گیرد. این روش توانست خون انسان را در ساس تشخیص دهد.

مگنی گفت: «تحقیقات آینده بر تکرار آزمایش در شرایط جرم واقعی تمرکز خواهد کرد و پویایی های زیست محیطی، شیمیایی و بیولوژیکی مؤثر بر صحنه جرم را در نظر خواهد گرفت. این مطالعه شامل بررسی اثرات دما، رطوبت و روش‌های ذخیره‌سازی متغیر بر بازیابی و تخریب DNA می‌شود.

این تحقیق در مجله “Journal of Forensic Sciences” منتشر شده است.