روز پنجشنبه 6 دی 1403 تفل را به حافظ داد; تو را به خدا می سپارم…

روز پنجشنبه 6 دی 1403 تفل را به حافظ داد

بعدی- فال گرفتن از آثار ادبی یکی از باورهای قدیمی این کشور است. با گذشت زمان، ساکنان این سرزمین ها به نویسندگانی روی آوردند که فکر می کردند کلمات درستی دارند. اما با گذشت زمان تنها حافظ در فرهنگ عامه ما ماندگار شد.

تو را به خدا می سپارم، دور از چشم
تو روح منی و با تمام وجودم دوستت دارم

تا کفن زیر پای زمین نگذارم
باور نکن که من دست تو را گرفته ام

Mihrab İbroit Benma تا صبح
دست نمازم را روی گردنت گذاشتم

من می خواهم به بابل هاروث بروم
من صد جور جادو می کنم تا تو را بیاورم

میخوام برم پیشت دکتر بی وفا
صبور، محقق منتظر شماست

صدها نهر آب را از کناری بستم
در عطر دانه عسلی که در دلت کاشتی

به لطف عشق، خونم جاری شد و دردم فروکش کرد
من از خنجر شما سپاسگزارم

گریه می کنیم و منظورم این سیل اشک است
این بذر عشقی است که در قلب خود می کارید

10 بار، از درد پهلو گرفته تا سوزش قلبت
منو ته خونه میبینی

حافظ شراب و شهید و رندی مورد شما نیستند
شما این کار را به طور کلی انجام می دهید و من شما را ترک می کنم

توضیح کلمه: این غزل معنای لغوی ندارد.

تعبیر عرفانی:

1- تصور او از شما اشتباه است پس بهتر است فعلا با او صحبت نکنید زیرا ممکن است فکر کند می خواهید او را بکشید.

2- حضرت حافظ در بیت اول و پنجم می فرماید:
* تو را به درود خدا می سپارم ای یار پنهانی. جانم در آتش هجران آب شد اما از ته دل دوستت دارم.

ای طبیب دل و بی وفا ای کاش قبل از مرگ باشم. این مریض را دوست داشته باشید، به او سر بزنید، به او سر بزنید تا من به راحتی بمیرم. پس مرگ من به دیدار تو بستگی دارد.

تفسیر شعر:

برای به دست آوردن شخصی که دوستش دارید سخت تلاش کردید. شما آنقدر سعی کرده اید که او را دوست داشته باشید تا سنت عشق و وفاداری را به او بیاموزید، اما باید بدانید که او فردی است که برای عشق و محبت ارزشی قائل نیست، پس بیهوده تلاش نکنید و به دنبال کسی باشید که قدر شما و محبت شما را بداند. . عشق. عمرت را برای او هدر نده.