«در کوچه‌های عشق» باعث شد برای زندگی و آرامش ارزش بیشتری قائل شویم/ خسرو سینا هرگز اهل خودنمایی نبود

به گزارش خبرگزاری انتخابتو، علی لقمانی فیلمبردار و همکار نزدیک زنده‌یاد سینایی پس از اکران فیلم سینمایی «دارکوچه‌های عشق» با بیان این مطلب گفت: امروز به یاد خسرو سینایی یکی از آثار ارزشمند کارنامه او را دیدیم. همچنین به نوعی با آقای سینا ارتباط برقرار می‌کند معمولاً وقتی هنرمندان از دنیا می‌روند، ارتباط دانش‌آموزان و همکاران با خانواده‌شان قطع می‌شود، اما در این زمینه سینا یک استثنا بود.

“در خیابان های عشق” مانند یک بداهه موسیقی است

وی افزود: اولین شاگردان خسرو سینایی در دهه شصت انجمن دانش آموختگان مدرسه فیلمسازی باغ فردوس را تأسیس کردند و نزدیک به چهار دهه است که همواره با او و خانواده اش در ارتباط بوده اند.

لقمانی گفت: در زمان فیلمبرداری فیلم سینمایی «در خیابان های عشق» امکانات زیادی در آبادان وجود نداشت و البته فرصت ساخت این فیلم را نباید از دست داد. در آن زمان، مانند امروز، وجود فیلمنامه برای گرفتن مجوز فیلمبرداری ضروری بود. اما سینا از مدیرعامل وقت فارابی مجوز کارگردانی این فیلم را بدون ارسال فیلمنامه دریافت کرد.

وی ادامه داد: در طول فیلمبرداری این فیلم باید در ساعات مختلف روز از جمله ظهر که دمای هوا به بالای 50 درجه می رسید، تصویربرداری را ادامه می دادیم. سینا استعداد زیادی در موسیقی و ریتم داشت. او به نحوی با تمام هنرها و دسته بندی فرم ها آشنا بود و این موضوع در روند و نتیجه نهایی کارش بسیار تأثیرگذار بود.

لقمانی با بیان اینکه هیچ تصویر آرشیوی در این فیلم وجود ندارد و هر آنچه در تصویر می بینیم گرفته شده است، افزود: سینا برای ساخت این فیلم از خاطرات جنگ زدگان ساکن تهران نیز بهره برده است. مبنای کلی این خاطرات این بود که فیلمبرداری فیلم شروع می شد و هر شب قبل از شروع کار مشخص می شد که فردای آن روز کدام سکانس ها را تکمیل می کنیم و این موضوع از قبل مشخص نبود. البته سینا نسبت به داستان، مضمون، لوکیشن ها و ساختار فیلم ذهنیت خاص خودش را داشت.

این سینماگر باتجربه گفت: زنده سینا با فعالیت در سینمای مستند به بلوغ خاصی رسیده بود و به این ترتیب توانست این فیلم را به پایان برساند. ساخت «در خیابان های عشق» مانند یک بداهه موسیقی بود. در چنین کاری ترکیب و شناخت گروه بسیار مهم است و تنها یک گروه عاشق، پرتلاش و خلاق می تواند در چنین فضایی کار کند. در این فیلم همه بازیگران در کنار حوزه تخصصی خود به کارهای دیگری نیز مشغول بودند.

وی بیان کرد: یکی دیگر از ویژگی های مهم آقای سینا توجه ایشان به همه افراد گروه بود و این موضوع در شخصیت ایشان بسیار برجسته بود.

زندگی سینا پر از نظم بود

گیسلا سینایی، همسر زنده یاد خسرو سینایی، گفت: از حضور در این گروه بسیار خوشحالم و در تمام این مراحل احساس خاصی داشتم. مطمئنم آقا سینا همین الان داره این گروه رو میبینه. چند سال بعد از فیلمبرداری این فیلم، توری برای بازدید از مناطق جنوبی کشور تشکیل شد و من این فرصت را پیدا کردم که از شهرهای خرمشهر و آبادان دیدن کنم. آقای سینایی کارگاهی برای دانش آموزان آبادانی ترتیب داد و با دیدن این شهر متوجه شدم که مردم این منطقه در زمان جنگ چه شرایط سختی را سپری می کردند. فیلم «در خیابان های عشق» نیز همین موضوع را نشان می دهد.

وی ادامه داد: زمانی که جنگ به تازگی تمام شده بود، سینایی تصمیم گرفت در این منطقه فیلمبرداری کند، زیرا با گذشت زمان، آسیب های ناشی از جنگ آرام آرام ترمیم می شد. سینا قصد داشت ساخت فیلمی بدون فیلمنامه را تجربه کند که تحقق آن بسیار سخت بود و لقمانی بیگ در این راه کمک زیادی کرد.

گیزلا سینایی یادآور شد: فیلم هایی مانند «در خیابان های عشق» باعث می شود قدر زندگی و آرامش را بیشتر بدانیم و برای تثبیت آن تلاش کنیم. من هم در دوران جنگ جهانی دوم به دنیا آمدم و حدود 12 سال در ایران زندگی کردم، امیدوارم جهان در آینده شاهد دوران بهتری باشد.

همسر زنده‌یاد سینا گفت: سینا دو ویژگی مهم داشت. اولی رشته خاصی بود که در طول زندگی او وجود داشت و دیگری واکنشی بود که در آن زمان پدیدار شد، که فکر می کنم از آنجا ناشی می شود که او فیلم های مستند زیادی را فیلمبرداری کرد. او در حین کار هرگز صحنه ای را از دست نداد و زمانی که برای تصویربرداری وارد آبادان شدند عده ای در حال فرار از شهر بودند و او در طول فیلم توانست از این اکشن استفاده کند.

سینا درس های زیادی برای من داشت

همچنین فریدون شیردل فیلمبردار یکی از همکاران زنده یاد خسرو سینایی گفت: یکی از ویژگی های مهم آقای سینایی وجود دستورات فراوان در زندگی و کار ایشان بود که هیچ گاه زیر پا نمی گذاشتند. مثلاً وقتی شاگرد باغ فردوس بودم، وقتی دیر سر کلاس می آمدم، از حضور در کلاس امتناع می کردیم. قبل از «در خیابان های عشق» من و سینا بیگ روی کارهای مختلف از جمله کارهای دانشجویی کار کردیم. اما در حین فیلمبرداری این اثر، انگار با سینا هوسرف دیگری مواجه شدیم و او به طور جدی مشغول کار روی کارش بود.

شیردل گفت: بسیاری از قسمت های این فیلم کاملا مستندگونه است، اما با وجود این بازیگران روی صحنه هستند و وظایف محوله را انجام می دهند، در زمان فیلمبرداری نیز از کمبود امکانات بسیار اذیت شدیم، چه چیزی مهمتر است. برای من بیش از هر چیز دیگری این است که آقای تسلط عجیب او بر چیزها بود.

این سینماگر گفت: «در خیابان های عشق» درس های زیادی برای من داشت که می توانم از آن ها در کارهای دیگر استفاده کنم. همیشه فکر می‌کردم سینا آدم منظمی بود و این برایم خیلی موثر بود و سعی کردم این روش را در کارهای دیگرم نیز به کار ببرم.

خسرو سینایی فردگرا نبود

قاسم قلی پور تهیه کننده و همکار زنده سینا نیز درباره او گفت: وقتی برای بازدید از لوکیشن سینا همراهی به ماهشهر رفتیم از رادیو شنیدیم که عراق به کویت حمله کرده است. عصر همان روز قرار بود گروه آقای لقمانی صحنه ای را در آتش نشانی فیلمبرداری کنند، اما من به سینا گفتم که می توانیم فرار کویتی ها را ضبط کنیم. در نتیجه موفق شدیم صحنه ای باشکوه را بگیریم. من در پروژه های زیادی در خدمت آقای سینا بوده ام و باید بگویم که ایشان هیچ وقت فیلمساز فردی و خودآگاه نبوده اند و این ویژگی ایشان همیشه برای من خوشحال کننده بوده است.

سینا تمام جزئیات سینما را می دانست

نظام الدین کیایی استاد سینما نیز درباره سینا گفت: می توان ساعت ها درباره هر اثر خسرو سینا صحبت کرد. در هجده سالگی در وین با حسرف سینا آشنا شدم و بعد از فیلم «یار در خانه» با هم دوست صمیمی شدیم. این فیلم از مستند «مرثیه گمشده» درباره اشغال لهستان در جنگ جهانی دوم اقتباس شده است.

وی یادآور شد: سینا هیچ وقت سعی نمی کرد خودنمایی کند، همیشه سعی می کرد دیگران را در کانون توجه قرار دهد و این ویژگی به ذات درونی او مربوط می شد. سینایی با تمام ظرایف سینما آشنا بود و می توانست در بسیاری از جشنواره ها حضور پیدا کند و دیده شود، اما مشکل این بود که تهیه کنندگان اغلب تنها ده درصد انتظارات خود را از او می کردند.

سینا همیشه هنگام سخنرانی می ایستاد.

رهبر قنبری فیلمساز و از شاگردان سینا نیز گفت: از خانواده ای فقیر بودم و برایم کمی ترسناک بود و به عنوان معلم درآمد کسب می کردم. من چندین سال شاگرد خسرو سینایی بودم و این کار را نمی کنم. یادم نمی‌آید هنگام سخنرانی او نشسته باشد، اگرچه سخنرانی‌هایش معمولاً حدود سه ساعت طول می‌کشید. این به من امکان داد که در روش تدریس خود نیز همین کار را انجام دهم.

در زیر فرهاد ورهرام، ارد عطارپور و …. مردم از خاطرات خود از همکاری با زنده یاد خسرو سینایی گفتند.

در این مراسم افرادی چون علی لقمانی، گیسله سینایی، فرهاد ورهرام، نظام الدین کیایی، قاسم قلی پور، راهبر قنبری، میترا مهتریان، فریدون شیردل، عباس حضور داشتند. یاری، ارد عطارپور، همایون علیخانی و… بودند.

۲۴۴۵۷