وقتی با “کودکی” “کلیک کنید” به پایان رسید!

دختر به نیمکت نگاه کرد ، چشمانش در فیلم های رنگارنگ غرق است. کودک در کنار پنجره نادان پرندگان در بازی های آنلاین قرار دارد. کودکی آنها زودتر از آنچه در اینجا بودند در دنیای مجازی ماندند.

“مامان ، تلفن خود را می دهی؟” این جمله ای از فرزندان والدین است. دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم پر از صداهایی است که چند سال پیش وجود نداشته است. اکنون ، حتی در خانه ها ، کافی شاپ ها ، خیابان ها ، پارک ها ، صدای خنده کودک را کمتر می شنویم.

صدایی که شیر انگشتان کوچک را روی سطوح لمسی تغییر می دهد. کودکی که باید با بالن های رنگی سرگرم شود ، در دنیای بی پایان فیلم های کوتاه در حال غرق شدن است. جوانی که مجبور شد از بازی های جمعی در حیاط مدرسه لذت ببرد ، سرش را پایین آورد و به دلخواه و پیام های او پیوست.

داستان از کجا آغاز شد؟ شاید والدین آنها برای آرام کردن فرزندان خود به آنها تلفن خود را داده اند. شاید از آنجا که ما یاد گرفتیم که کودکان دیگر ساعت ها در دنیای دیجیتال بازی نمی کنند. با این حال ، این دنیای پر زرق و برق همیشه بی خطر نیست. مضرات کودکانی که قبلاً وارد فضای سایبر شده اند چیست؟ دنیای اینترنت چیست؟ و از همه مهمتر ، آیا ما خودمان را مقصر نمی دانیم؟

ورود زودرس کودکان به فضای سایبر مانند پرتاب آنها به یک اقیانوس بی نهایت است که امواج طوفانی و ناشناخته بدون کنترل کافی انتظار دارند. از اعتیاد به بازی های آنلاین ، محتوای نامناسب ، از خطرات امنیتی ، این کودکان با مشکلاتی روبرو هستند که قبل از بلوغ فکری آماده حل آن نیستند.

روشنایی

“فقط پنج دقیقه!” این جمله ای است که والدین بارها از فرزندان یا قرص های خود شنیده اند. با این حال ، این پنج دقیقه اغلب ساعت ها می شود و ناگهان خواهید دید که کودک شما نه تنها زمان زیادی را در فضای سایبری صرف می کند بلکه به آن نیز وابسته می شود. وابستگی زیاد به اینترنت و شبکه های اجتماعی باعث می شود که کودکان خود را از فعالیت بدنی ، بازی های سنتی ، روابط اجتماعی واقعی و حتی خواب کافی دور کنند. تحقیقات نشان داده است که کودکانی که زمان زیادی را در دنیای دیجیتال می گذرانند ، تمرکز ، اضطراب و حتی افسردگی را ایجاد کرده اند.

چرا این اتفاق می افتد؟ الگوریتم های بستر های نرم افزاری اجتماعی مانند اینستاگرام ، Tiktak و YouTube به گونه ای طراحی شده اند که کاربران را بیشتر شامل می شوند. محتوای کوتاه و جذاب ، حس کنجکاوی و نیاز به تعامل در کودکان و آنها را در چرخه مصرف اطلاعات ابدی گرفتار کرد. این نکته ای است که مغز کودک یاد می گیرد که سلیقه های سریع را جایگزین کند. اکنون خواندن کتاب ، بازی های فکری ، حتی گفتگو با خانواده جذاب نیست. زیرا هیچکدام از آنها لذت سریع و مداوم فضای سایبر را ندارند.

هیچ کودکی در سن 1 یا 2 سالگی آماده با دنیای بزرگسالان نیست. با این حال ، اینترنت هیچ محدودیتی برای سن ندارد. با یک جستجوی ساده ، کودکان می توانند وارد دنیایی شوند که هیچ ارتباطی با دنیای کودکی ندارد. فیلم های خشونت ، محتوای نامناسب ، تبلیغات گمراه کننده ، مشکلات خطرناک … ذهن کودک مانند یک اسفنج است که همه چیز را به خود جلب می کند و آنها نمی دانند چه می بینند. آنها نمی دانند که بسیاری از تصاویر از فضای سایبر تحریف ، دستکاری و واقع بینانه نیستند. اما ذهن آنها این اعتقاد را دارد. و همین تصاویر می توانند انجام دهند: اضطراب و ترس ناگهانی می تواند ایجاد کند. رفتارهای تهاجمی را افزایش داده و تصویری غیر واقعی از روابط جهان و انسانی ایجاد کنید.

تهدیدهای ناشناخته در زمینه های سایبر

کودکان به راحتی اطلاعات شخصی خود را در اینترنت به اشتراک می گذارند بدون اینکه خطرات ایمنی را تحقق بخشند. همه اینها می تواند کودکان را در معرض تهدیدات سایبری قرار دهد ، از سایت ها و برنامه های نامعتبر گرفته تا گپ زدن با افراد ناشناس در بازی های آنلاین. برخی از خطرات امنیتی شامل موارد زیر است:

سرقت هویت و اطلاعات: کودکان می توانند اطلاعات شخصی را در فضای سایبر ، مانند کودکان ، نام ، مدرسه ، شماره تماس یا حتی آدرس خانه منتشر کنند.

سوءاستفاده توسط افراد ناشناس: افراد حرفه ای سایبری می توانند کودکان را فریب دهند و آنها را با استفاده از روشهای مختلف در شرایط خطرناک قرار دهند.

زورگویی سایبری: بسیاری از کودکان قربانی زورگویی در اینترنت هستند که می توانند تأثیرات مخربی بر سلامت روانی آنها داشته باشند.

مدرسه ای که دیگر اولویت ندارد

یکی از برجسته ترین تأثیرات استفاده بیش از حد از اینترنت ، آموزش کودکان است. از کجا؟ از آنجا که ذهن آنها عادت دارند با چند کلیک پاسخ به هر سؤال پیدا کنند ، بنابراین دیگر نیازی به فکر کردن ندارند. از آنجا که شبها به صورت آنلاین تا ساعات دیررس ، بسیار پر انرژی و خسته در صبح است. زیرا دنیای مجازی جذاب تر از تکالیف مدرسه است. بسیاری از والدین نگران این واقعیت هستند که فرزندانشان دیگر انگیزه کار ندارند. معلمان همچنین می گویند که تمرکز دانش آموزان کمتر است و بسیاری از آنها نمی توانند برای مدت طولانی در این موضوع بمانند.

کاهش مهارت های اجتماعی

بازی های کودکانه در خیابان ها کمتر قابل مشاهده است. هنگامی که جایی برای خنده کودکانه وجود داشت ، اکنون تلفن ها و قرص ها را جایگزین کرده است. نتیجه چیست؟ کمتر کودک در دنیای واقعی با همسالان خود ارتباط برقرار می کنند. مهارت های گفتگو ، تعامل و راه حل درگیری کمتر است. کودکان همیشه احساس تنهایی می کنند ، حتی اگر آنلاین باشند. فضای سایبری باعث می شود تعامل ، اما روابط انسانی ضعیف تر باشد. بسیاری از خانواده ها ناراحت کننده هستند زیرا فرزندانشان ترجیح می دهند وقت خود را در اینترنت بگذرانند تا با اعضای خانواده صحبت کنند.

کودکی که نباید از دست بدهد

این ممکن است راهی برای تعامل با کودکانی باشد که در مناطق سایبری گرفتار شده اند ، اما نیاز به کنترل والدین و جامعه دارد. چند روش ساده اما مهم:

استفاده از اینترنت را محدود کنید.

محتوای کودکان را بررسی کنید.

به آنها بیاموزید که اطلاعات شخصی خود را به اشتراک نگذارند. بشر

ایجاد فرصت هایی برای تعامل واقعی ؛ ورزش ، هنر ، فعالیت های گروهی.

در مورد خطرات فضای سایبر ، اما نه با ترس ، با آگاهی با آنها صحبت کنید.

فضای سایبر دیگر نادیده گرفته نمی شود. با این حال ، مهم است که کودکان قبل از ورود به این جهان برای این جهان آماده باشند. ما باید به آنها اجازه دهیم که در کودک بمانند و فرزند شوند. ما باید مراقب باشیم که بازی های کودکی ، خنده های غیر ضروری و تجربیات زندگی واقعی را تغییر ندهیم. کودکان هنوز زمان رشد دارند.