کف ممکن است تعجب کنید که چرا برخی از افراد می توانند به راحتی محاسبات ذهنی را انجام دهند یا آدرس را به خاطر بسپارند.
به گفته هند تایمز ، قابلیت های ذهن در مورد حافظه کاری است که به ما امکان می دهد مقدار کمی از اطلاعات را برای مدت کوتاهی محافظت و پردازش کنیم. دانشمندان مدتهاست که سعی در درک چگونگی بهبود این عملکرد شناختی داریم. تحقیقات اخیر از دانشگاه استرن شمالی و دانشگاه براون مشخص است که آیا ما نمی توانیم حافظه خود را اعمال کنیم یا محدودیت های بیولوژیکی در ظرفیت مغز ما وجود دارد. برای کارهای روزانه مانند حافظه کاری ، حل مسئله ، تصمیم گیری و تعدد بسیار مهم است. به گفته سوزان جاگی ، استاد روانشناسی در دانشگاه شمال شرقی ، اگر حافظه شغلی ما ضعیف باشد ، بر سایر کارکردهای شناختی تأثیر منفی خواهد گذاشت. این بدان معنی است که بهبود حافظه کاری می تواند عملکرد کلی مغز را افزایش داده و مواردی مانند یادگیری و استدلال را تسهیل کند.
محققان با کمک یادگیری ماشین ، توانایی های شناختی ، انگیزه ، شخصیت و حتی تجربه بازی های ویدیویی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. یافته های وی نشان داده است که افراد می توانند با آموزش حافظه کاری خود را تقویت کنند ، اما اثربخشی این آموزش به عوامل شخصی مانند مهارت های شناختی و سبک های یادگیری از پیش موجود بستگی دارد. در اصل ، آموزش حافظه برای همه رویکرد خوبی نیست ، اما می تواند برای افراد مختلف بهینه شود. در این مطالعه ، بازی های پیشرفته توسط مرکز بازی مغز استفاده شده است که بازیکنان را ملزم به یادآوری دنباله محرک ها می کند. این بازی ها به تدریج سخت تر می شدند و بازیکنان را مجبور می کردند حافظه خود را تقویت کنند. محققان دریافتند که به تدریج آموخته اند که دانش آموزان نسبت به تجربیات جدید باز هستند و تجربه بازی های رایانه ای دارند و مزایای بیشتری را ارائه می دهند. این نتیجه نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض انگیزه و فعالیتهای حل مسئله ممکن است بر بهبود حافظه تأثیر بگذارد.
با این حال ، آیا می توانیم حافظه را بی وقفه آموزش دهیم؟ در حالی که کاربرد حافظه می تواند عملکرد شناختی را ایجاد کند ، محدودیت هایی در ذخیره اطلاعات مغز وجود دارد. یک مطالعه جداگانه در دانشگاه براون بررسی کرد که چگونه حافظه با ویرایش اطلاعات تأثیر می گذارد. این مطالعه نشان داده است که طبقه بندی اطلاعات مشابه نقش مهمی در بهبود ظرفیت حافظه دارد. بدون طبقه بندی ، حتی با فضای ذخیره سازی نامحدود ، اطلاعات مغز در حفظ کارآمد مشکل دارد. این نتایج نشان می دهد که محدودیت های بیولوژیکی وجود دارد که تعیین می کند چگونه و چگونه می توانیم اطلاعات را ذخیره کنیم ، حتی اگر حافظه را می توان آموزش داد.
یاب مهم دیگر مربوط به دوپامین ، شیمیایی مسئول انگیزه و یادگیری مغز است. افراد مبتلا به اختلالات عصبی رشد مانند بیماری پارکینسون ، بیش فعالی توجه و سطح دوپامین مختل می شوند ، سازماندهی و حفظ اطلاعات جدید دشوار خواهد بود. بنابراین ، کاربرد حافظه به تنهایی ممکن است کافی نباشد ، و شیمی مغز نقش مهمی در نحوه یادگیری و نحوه یادگیری ایفا می کند.
بنابراین ، آیا می توانیم حافظه بهتر مغز خود را آموزش دهیم؟ بله ، اما با محدودیت. در حالی که آموزش مغز می تواند حافظه فعال را بهبود بخشد ، توسعه به عوامل فردی مانند سبک یادگیری ، انگیزه و توانایی شناختی بستگی دارد.