دیابت عملکرد طبیعی بدن را در تنظیم قند خون مختل می کند و با گذشت زمان تأثیرات زیادی بر روی اندام های مختلف بدن دارد و اگر این بیماری به درستی کنترل نشود ، ممکن است مشکلات جدی وجود داشته باشد. در دیابت نوع 1 ، بدن بیمار نمی تواند انسولین تولید کند ، و دیابت نوع 2 مطابق با انسولین پاسخ نمی دهد و هر دو نوع دیابت ممکن است اثرات منفی بر سلامت افراد داشته باشد. در طولانی مدت ، قند خون بالا به رگ های خونی ، اعصاب و سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند و فرد را در معرض خطر عفونت و بیماری های مختلف قرار می دهد.
مدیریت و کنترل دیابت و تغییرات مخرب در سیستم های مختلف بدن ، مهمترین نتیجه دیابت کنترل شده ، تأثیر گردش خون و عملکرد عروق. قند خون بالا باعث کاهش کشش رگ های خونی می شود و جریان خون را به اندام های حیاتی مختل می کند و باعث مشکلات قلبی عروقی می شود ، خطر حمله قلبی ، سکته مغزی و بیماری کلیه را افزایش می دهد ، بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد و بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد و بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد. جماع عصبی دیابتی منجر به کاهش احساس اندامها ، به ویژه پاها می شود و پس از آن ، بیماران دیابتی متوجه زخم ها و صدمات آنها نمی شوند و ممکن است زخم های دیابتی بدتر شود.
سیستم ایمنی بدن نقش مهمی در محافظت از بدن در برابر عوامل بیماری زا ایفا می کند ، اما در بیماران دیابتی ، این عملکرد به طور جدی تحت تأثیر قرار می گیرد ، در حقیقت ، قند خون بالا عملکرد سلول ایمنی را کاهش می دهد و توانایی بدن در مقابله با عفونت ها را مختل می کند ، بنابراین احتمالاً در معرض خطر دیابت و خطر ابتلا به عفونت قرار دارد. از این رو تأمین اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز برای بازسازی بافت ها برای جلوگیری از آسیب پوست و مدیریت به موقع هرگونه زخم مهم است.
یکی از جدی ترین عوارض دیابت ، زخم های دیابتی است که معمولاً به دلیل آسیب عصبی ناشی از آسیب عصبی است. جماع عصبی دیابتی تجربه درد یا کاهش استرس را تجربه می کند ، زخم های کوچک در نظر گرفته نمی شوند و با گذشت زمان زخم های پیچیده تری می شوند. بیماران باید نشان دهند که اگر زخم های دیابتی به موقع تحت درمان قرار نگیرند ، ممکن است باعث عفونت و مشکلاتی مانند زخم های مزمن ، گرنکاسی و حتی انگشت شست شود.
چگونه زخم های دیابتی رخ می دهد؟
علی اسیر کنندهمتخصص غدد درون ریز و متابولیسم وی در مصاحبه ای با خبرنگار گفت: روند بهبود زخم در بیماران دیابتی خوب نیست: قند خون نشده و درگیری عروقی یا منبع خون پایین برای اعضا ، روند بهبود زخم در بیماران دیابتی کند است.
وی افزود: سیستم ایمنی بدن برای عملکرد خوب و خوب باید جریان خون خوبی داشته باشد ، که بافت بدون خون در معرض عفونت قرار دارد و بیمار در این بافت احساس نمی کند و بنابراین بیمار ممکن است بیمار دیابتی داشته باشد ، اما بیمار متوجه آن نمی شود.
متخصص غدد درون ریز و متابولیسم ، بیماران دیابتی همیشه باید از زخم ها خودداری کنند ، زیرا در گسترش این زخم ها و حتی در موارد قطع عضو ، وی گفت: به بیماران دیابتی توصیه می شود که روزانه پاهای خود را برای معالجه پزشک کنترل کنند.
زخم های پای دیابتی برای جلوگیری از راهبردها / دستکاری زخم و پوشیدن کفش های باریک ، علت اصلی توسعه زخم است
اسیر کننده در صورت خشکسالی به بیماران دیابتی توصیه می شود از کرم های مرطوب کننده استفاده کنند و با افزودن توصیه می شوند: “مطالعه 4 بیمار در زخم های پای دیابتی نشان می دهد که شایع ترین علت رشد زخم ، دستکاری زخم و تنش کفش است.”
“پزشکان همچنین باید پای بیماران دیابتی را در فواصل منظم در فواصل منظم بررسی کنند تا از زخم های عمیق جلوگیری کنند و به مرحله قطع عضو برسند.” گفت
متخصص غدد درون ریز و متابولیسم ، بیماران دیابتی باید بعد از ظهر کفش مصرف کنند ، به طوری که کفش متورم شده و کفش های تنگ انتخاب نشده است: “بیماران باید دمای آب را تأمین کنند و بیماران کمک دیگران را احساس نمی کنند.”
پیشگیری از زخم های دیابتی ، اولین و مهمترین کنترل قطعی سطح قند خون از طریق رژیم غذایی کافی ، داروهای تجویز شده و ورزش منظم و بیماران باید به طور مرتب پاهای خود را کنترل کنند تا هرگونه تغییر غیر طبیعی را کنترل کنند. لکمرطوب کردن برای جلوگیری از خشک شدن دقیق و خشکی پوست نیز به بیماران توصیه می شود و از عوامل ایجاد پا برهنه ، ناخن و آسیب پوست نیز در نظر گرفته می شود.
انتخاب کفش مناسب نقش مهمی در کاهش احتمال زخم های دیابتی دارد ، بنابراین بیماران باید کفش هایی را با کف داخلی نرم و انعطاف پذیر انتخاب کنند و با فضای کافی برای انگشتان پا ، کفش هایی با بخیه داخلی یا مناطق سخت می توانند پا را فشار داده و باعث آسیب پوستی شوند و همچنین از پوست استفاده کنند. کفش یکی از اقدامات احتیاطی است که می تواند از آسیب احتمالی جلوگیری کند.
به طور کلی ، اگر دیابت به درستی بررسی نشود ، ممکن است تأثیر مخرب بر سلامت کلی بدن داشته باشد و زخم های دیابتی یکی از جدی ترین عوارض است که می تواند باعث ایجاد مشکلات پیچیده و سرنخ های پیشگیرانه و مراقبت از پاها و کفش های مناسب شود و می تواند کیفیت زندگی و کیفیت زخم دیابتی را تا حد زیادی بهبود بخشد. در این زمینه ، افزایش آگاهی بیمار ، مراقبت از خود و پیگیری مداوم ممکن است در مدیریت موفق این بیماری مؤثر باشد و می تواند از بیشتر مشکلات و عوارض جدی جلوگیری کند.