عمل به داروهای روانپزشکی یکی از مهمترین روشهای درمانی برای مدیریت اختلالات روانی و کاهش علائم ناامید کننده است که ممکن است بر زندگی فرد تأثیر بگذارد ، که می تواند نقش مهمی در کاهش عملکرد ذهنی ، تنظیم خلق و خو و علائمی مانند اضطراب ، افسردگی یا روان پریشی داشته باشد. هدف استفاده از این داروها ایجاد تعادل شیمیایی در مغز و بازگشت به سطح عملکرد ذهنی طبیعی است. لازم به ذکر است که نوشتن نسخه تنها بخشی از داروها است و اغلب با روان درمانی و تغییرات شیوه زندگی مورد استفاده قرار می گیرد.
اهمیت دوستی بیمار در طی فرآیند درمانی قابل انکار نیست و بیمار باید نقش تعیین کننده ای در همکاری با پزشک و توصیه های درمانی ، میزان موفقیت داروها ، بیمار باید اطلاعات دقیقی در مورد تغییرات روانی و جسمی ارائه دهد تا بتواند درمان را تنظیم کند و به نظر برسد.
بسیاری از عوامل ممکن است بر طول دارو درمانی و شدت و نوع اختلال روانی تأثیر بگذارد ، خصوصیات فردی ، پاسخ بدن و تعهد دارو به دارو از جمله عواملی است که مدت زمان درمان را تعیین می کند ، در برخی موارد درمان کوتاه مدت است و ممکن است بیمار پس از بازیابی علائم باقی بماند ، اما در موارد دیگر ممکن است بیمار نیاز به رها شدن داشته باشد. در ادامه یا توقف مواد مخدر اتخاذ می کند.
مدت زمان استفاده از داروهای روانپزشکی بسته به نوع اختلال و شرایط فردی متفاوت خواهد بود. در حالی که برخی از داروها برای مدت زمان کوتاهی تجویز می شوند ، برخی دیگر ممکن است برای اختلالات مزمن مانند افسردگی مقاوم یا اختلال دو قطبی استفاده شود ، در حالی که ممکن است در طولانی مدت دارو برای جلوگیری از عود بیماری لازم باشد ، اما این دارو همیشه باید تحت نظارت پزشک باشد.
تأثیر داروها در درمان اختلالات روانپزشکی اگر بیمار همراه با دارو نباشد ، شدت علائم را نشان داده و بدتر شده است.
ویکتوریا توسعه فرد ، روانپزشک “داروهای اداری بر برخی از مواد شیمیایی مغز تأثیر می گذارد و تجربه بهتری در مواد شیمیایی مغز نسبت به تعادل فراهم می کند.”
وی افزود: از آنجا که بسیاری از فیزیوتراپی خاص ، بیماریهای روانپزشکی نیز درمان های خاصی دارند ، تأثیر داروها در درمان اختلالات روانپزشکی اثبات می شود و داروها پس از مراحل بسیاری از سازمان های تحقیق و دارویی به بازار عرضه می شوند.
روانپزشک گفت: تأثیر داروها بر بهبود خلق و خوی فرد و بهبود اختلالات روانپزشکی و در صورت تجویز فرد برای معالجه و بهبود علائم مشکلات روانپزشکی ، شدت علائم افزایش می یابد.
مصرف مواد مخدر برخی از مواد شیمیایی مغز / مصرف مواد مخدر را برای مدت طولانی تعادل می بخشد
“داروها فقط برای این منظور تجویز می شوند و برای جلوگیری از هرگونه تأثیر تجویز می شوند ، بنابراین مصرف داروهای تجویزی برای بهبود علائم اختلالات روانپزشکی به معنای وابستگی به دارو نخواهد بود.” گفت
بیشتر اوقات ، این درمان از همان ابتدا بیان شده است و بسیاری از افراد را می توان در حال حاضر برای مصرف دارو پیش بینی کرد.
وی گفت ، روانپزشک ، استفاده طولانی مدت از دارو نباید عاملی برای متوقف کردن مسیر درمان باشد.
یکی از نگرانی های رایج در مورد داروهای روانپزشکی امکان وابستگی به آنها است و برخلاف برخی از داروها یا داروهای تسکین دهنده که ممکن است باعث اعتیاد شود ، بسیاری از داروهای روانپزشکی ، به ویژه داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد افسردگی هیچ تاثیری در عملکرد مغز ندارند. اعتیاد ، اما پزشک با تنظیم کامل استفاده و مدت زمان استفاده ، این خطر را مدیریت می کند.
علاوه بر مصرف دارو ، شیوه زندگی بیمار نقش مهمی در موفقیت در درمان دارد و تغییراتی از قبیل بهبود رژیم غذایی ، فعالیت بدنی منظم ، مدیریت استرس و کیفیت خواب می تواند باعث افزایش اثربخشی داروها ، کمک به کاهش روان درمانی ، مشاوره و علائم پشتیبانی اجتماعی و بهبود وضعیت روانی بیمار شود.
به طور کلی ، استفاده از داروهای روانپزشکی ابزاری مهم در روند درمان اختلالات روانی توسط پزشک است و اختلالات روانی که باید دنبال شود ، هر بیمار شرایط منحصر به فردی دارد و نیازهای پزشکی وی متفاوت خواهد بود ، بنابراین باید رویکرد درمانی شخصی سازی شود و تغییر سبک زندگی و تغییر شیوه زندگی.