با توجه به روابط عمومی منتقدین و نویسندگان سینمای ایران ، متن این انجمن از نظرات و نوشته های غیر حرفه ای و گسترده ای در مورد فیلم های ایرانی پیروی می کند:
“انتقاد پیشنهادی نیست که تبلور عقلانیت هنری باشد. این یک قبیله برای خود نیست ، آینه ای که منعکس کننده حقیقت کار است.
به جای تجزیه و تحلیل مرز بین حرکات شخصی و نگرش های ویژه و تریبون ها ، این وظیفه ماست که از عزت انتقاد و انتقاد از انتقاد با صدای واضح دفاع کنیم. انتقاد سینما بازتابی از خاطرات نزدیک نیست ، بلکه بر اساس زیبایی شناسی ، درک جامعه شناختی و تجربه رسانه ها است ، اما این روزها در سایه گسترش نامحدود فضای سایبر و رسانه های سطحی ، از سایه ، نه مهم ، بلکه کاهش در سایت ساخت و ساز انتقاد می کند. ستون های جامعه مدنی.
در حالی که انجمن منتقدین و نویسندگان سینمای ایران از تلاش منتقدین شریف ، مستقل و صالح قدردانی می کنند ، “اگر وضعیت انتقاد از اختلافات تلویزیونی ، شبکه های اجتماعی یا شهرک های شخصی کاهش یابد ، هیچ اتفاقی نمی افتد جز اختلال تنوع بیولوژیکی.”
ما به این اعتقاد داریم:
انتقاد وسیله ای برای تخریب نیست. دیدن دقیق تر یک نور است.
نه یک کارمند دولتی ، حذف یا تحسین برانگیز. این یک ناظر با دانش و مسئولیت روشن است.
محل انتقاد در تعادل هیاهو و اندیشه و روشنگری است.
سینمای ایران برای ادامه بلوغ نیاز به بازپرداخت معتبر دارد. پول نقد بحرانی متعصب نیست. مستقل ، نه عملکرد ؛ روشنگری مضر نیست.
انجمن منتقدین و نویسندگان نویسندگان سینمای ایران نه تنها دفاع از استقلال و انتقاد ، بلکه به تصحیح ، پالایش ، پالایش و ترویج نیز می پردازد.
مثل عاقلانه:
آیا انتقاد منظم بود؟
بله ، این امر به تقویت درجه انتقاد رسید. با ذهن ، اخلاقی ، منصفانه. “
۲۴۲۲۴۳
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین