یک تحلیلگر و فعال سیاسی عباس عبدی در یادداشتی در روزنامه Etemad نوشت: “لایحه ای به نام اخبار مخالف در فضای سایبر یکی از تفاوت های سیاست و تصمیم گیری در مورد ایران و همچنین نشان دادن ویژگی مثبت دولت را ایجاد کرده است.” وی هواداران افراطی را به این منزوی فراخواند.
برداشت از دو جنبه طبقه بندی می شود. استراتژیک یا تاکتیکی و سازمان یافته یا اضطراری. بدترین و بدترین فاجعه سیاستمداران در نهایت منزوی اضطراری یا گران قیمت هستند که از انصراف از هرگونه سازمان یافته در کشورهای استراتژیک یا تاکتیکی امتناع می ورزند.
بهتر است یک نمونه مشخص از جنگ داشته باشید. پس از فتح Khorramshahr ، ایران فرصتی برای عقب نشینی نوعی عقب نشینی سازمان یافته داشت. رهبری انقلاب عدم گسترش جنگ در منطقه عراق بود. فقط در آن زمان ادامه جنگ و ورود به قلمرو عراق به هر دلیلی که غیر منطقی بود. هنگامی که معلوم شد که پیشرفت جدی و سرنوشت ساز در جنگ از سال های اول و 2 امکان پذیر نیست ، استراتژی جنگ باید بلافاصله تغییر کند ، اما به دلیل اینکه سیاست “وابستگی به مسیر” در ایران جدی بود ، بیشتر ذینفعان وقتی می دانستند حقیقت را می دانستند ، اما این انتخاب نشده است. ضررهای کم از هر دو طرف منجر به فرسایش جنگ شد. (تاکتیکی یا استراتژیک) خروج سازمان یافته از موقعیت ها به یک موقعیت معتبر و معتبر تبدیل شده است. در نتیجه ، توانایی مبارزه با تجزیه و تحلیل. تا بهار ، هنگامی که با عقب نشینی اضطراری یا فرار از جلو روبرو می شویم.
خاطرات بهاری از رزمندگان در جبهه ها بسیار ناگوار بود ، برخی از سلاح ها پرتاب شدند و لباس را تغییر دادند و به زادگاه خود رفتند. عقب نشینی استراتژیک و سازمان یافته ایران برای پذیرش این تصمیم توانست کشور را از این بحران نجات دهد. اتخاذ این تصمیم واضح بود ، اما اقتدار رهبری انقلابی به دلیل سازماندهی بود و کار او بلافاصله در عملیات مورد مشاهده شد و اکنون هیچ کس خاطره منفی از این تصمیم را ندارد.
در دهه 1980 ، من یادداشتی نوشتم تا توضیح دهم كه سیاست پدیده ای مقدس در روزنامه نیست ، و كسانی كه سعی در قربانی كردن آن داشتند ، چیزی جز سیاسی سازی و سکولاریزاسیون مقدس و سیاسی شدن به معنای سنتی و روان نیست. کسانی که علاقه ای به عقلانیت ندارند و رویکرد خود را به منافع مردم ترتیب نمی دهند ، سعی می کنند با پوشاندن مقدسین و بستن مسیر انتقاد و مجبور کردن آنها به سکوت دیگران ، تخیل و سیاست خود را قرار دهند. اگرچه تغییر سنتی و پیش نیاز سیاست است ، اما یک پدیده سنتی است. در این زمینه ، عقب نشینی در برابر اراده مردم ضعف نیست بلکه یک نیرو است. فروتنی علیه ملت اقتدار دیگری علیه مخالفان ملت است.
ویژگی سیاست عدم اطمینان در پیش بینی ها است. بنابراین ، سیاستمدار همیشه باید در صورت وجود نشانه هایی از روش اشتباه ، آماده اصلاح و تغییر باشد. اگر تصمیمی به هر دلیلی برای جهل و جهل اتخاذ شده است ، باید بازسازی شود. حرمت این جهل و اصرار چیزی به جهل و جهل نمی افزاید ، بلکه فقط مقدس را بی اعتبار می کند. اگر به هر دلیلی ، در صورت مخالفت با یک مشکل ، مردم باید متقاعد یا با افتخار عقب نشینی شوند.
ایستادن در برابر ملت افتخار نیست ، بلکه شرم آور است. هنگامی که افراد و رسانه ها ، که هیچ شهرتی در برابر حقوق ملت نداشتند ، اما که طرفدار این لایحه بودند ، به وضوح جایی بودند که داستان خواهد بود و به دنبال چه چیزی بودند. البته آنها نتوانستند مانعی در اقدامات خود پیدا کنند ، اما این یک تهدید بزرگ برای پایان دادن به این اقدامات به نمایندگی از دولت و هواداران افراطی بود. هدف مدافعان بازپرداخت حل و فصل اتهام دولت بود. انجمن ایران تاکنون چندین بار صفر و سیاست پرداخت کرده است. سیاست یک بازی شناور است که باید انعطاف پذیری خود را حفظ کند.
سیاست هم در حال پیشرفت است و هم یک ستون فقرات ، حمله ، دفاع ، سود و ضرر ، اما پیش شرط این است که بپذیریم که سیاست و تصمیم سیاسی رفقا اشتباه است و بازگشت یک اشتباه نیاز به فضیلت و قدرت و قدرت و سیاستمداران قدرتمند و شجاع دارد. در شرایط جدید و متغیر ، حتی تصمیمات مناسب می تواند به یک ضعف تبدیل شود و در صورت لزوم باید تغییر یابد. کسانی که دارای یک مرغ تک لیت هستند و کسانی که وارد انزوا سازمان یافته و منظم نمی شوند ، به سرعت از غول بیابان فرار می کنند.