وزن هنگام تولد می تواند سرنخ هایی را در مسیر متابولیسم آینده ایجاد کند ، و مطالعات نشان می دهد که وزن کم یا بسیار زیاد در ابتدای تولد نه تنها با تغذیه ، بلکه خطرات تغذیه و چاقی مرتبط با اثرات ژنتیکی ، هورمونی و حتی جنینی است.
زندگی یا دوقلوها به دلیل ساختارهای فیزیولوژیکی خاص به تغذیه دقیق تری نیاز دارند و بدون نیاز به پرش با برنامه های تغذیه ای قابل تنظیم ، رشد ماهانه و شیردهی طبیعی ، می توانند به یک دامنه سالم و سالم هدایت شوند.
سالهای اول زندگی دوره مهمی برای تشکیل سلول های چربی بدن است و اگر تغذیه کودک با شیر اضافی یا خشک افزایش یابد ، تعداد سلولهای چربی افزایش می یابد و خطر چاقی در آینده افزایش می یابد ، بنابراین شیردهی و کنترل تغذیه از اهمیت زیادی برخوردار است.
تغذیه با شیر مادر نه تنها به بهبود هضم ، سیستم های امنیتی و تنفسی کمک می کند ، بلکه همچنین سازگار ترین هنگامی که کودک با نیازهای رشد ترکیب می شود ، و این تغذیه خاص روند رشد طبیعی را تسهیل می کند و امکان اختلالات وزن را به حداقل می رساند ، به طوری که حتی نوزادان با وزن سنگین نیز می توانند متعادل شوند.
وزن طبیعی کودک در بدو تولد / کدام نوزادان بیشتر در بزرگسالی مستعد چاقی هستند؟
Parvaneh Sanei ، یک متخصص تغذیه و یک عضو رژیم غذایی و یک عضو رژیم غذایی و عضو هیئت علمی در دانشگاه ، به خبرنگار IMNA گفت که وزن بزرگسالان به وزن تولد باز خواهد گشت.
وی افزود: نوزادانی که بسیار کم وزن و سنگین تر از 1.5 کیلوگرم یا دوقلو هستند ، نسبت به چاقی در زندگی خود حساس تر هستند و افزودند: “برای محافظت از وزن خود در منطقه عادی و جلوگیری از چاقی و اضافه وزن ، باید از دو گروه کودک مراقبت بیشتری کرد.”
یک متخصص تغذیه و عضو رژیم غذایی و عضو هیئت علمی دانشگاه گفت که آنها قبل از دو سالگی بهتر از نوزادان چاق نخواهند بود ، زیرا اگر بدن سلولهای چربی را در این سن افزایش دهد ، این نوزادان در بزرگسالی زندگی می کنند: نوزادانی که از شیر تغذیه می شوند باید بیشتر از سایر نوزادان شیرده شوند.
تأثیر شیردهی بر دامنه طبیعی / والدین اصرار بر تجویز اشتها برای فرزندان خود ندارد
سانی گفت: نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می شوند ، در زندگی خود ، دستگاه گوارش ، سیستم ایمنی بدن و سیستم تنفسی بهتر زندگی می کنند و وزن آنها را کاهش می دهند.
“برخی از والدین در حال تهیه داروهای اشتها آور برای نوزادان و فرزندان خود هستند ، از آنها انتظار می رود که روش های عادی خود را رشد داده و به والدین خود اجازه دهند تا اشتهای خود را تغذیه کنند.”
وی گفت ، متخصص تغذیه و عضو رژیم غذایی و عضو هیئت علمی ، اشتهای والدین و افزایش وزن در افزایش اصرار این افزایش است. وی افزود: استفاده از این داروها می تواند در طی سه تا چهار ماه اشتهای کودک را افزایش دهد و کودک بیش از حد اضافه وزن و چاقی را پشت سر بگذارد ، که بازیابی وزن کودک دشوار خواهد بود.
در حالی که والدین گاهی اوقات یک داروی اشتها آور هستند ، کودکان مسیر رشد متفاوتی دارند و نیازهای غذایی آنها مشابه نیست و استفاده از داروها برای ترویج اشتها از معاینه بالینی ممکن است باعث شود کودک وارد چاقی و چرخه مشکل جسمی شود.
محرک های اشتها منجر به افزایش وزن در کوتاه مدت می شوند ، اما تغییرات هورمونی و رفتاری همراه هستند. این داروها چرخه تنظیم طبیعی اشتها را مختل می کنند. در صورت متوقف شدن ، ممکن است کاهش اشتها یا نوسانات وزنی کاهش یابد و جلوگیری از چاقی کودکان بسیار دشوارتر است.
از آنجا که بسیاری از والدین به جای نظارت کیفی بر رفتار تغذیه ای کودک ، بر میزان مواد غذایی تمرکز می کنند ، ضرورت والدین در مورد مفهوم رشد طبیعی همیشه باید مورد توجه قرار گیرد و لازم است با ایجاد گفتگوی علمی و اجتماعی ، نگرش خانواده ها را تغییر دهد تا بر اساس واقعیت های فیزیولوژیکی تصمیم گیری های غذایی انجام شود.