فلاپی در یک مطالعه جدید ، دانشمندان هشدار دادند که عبور از یک ستاره در نزدیکی منظومه شمسی باعث اختلال در تعادل سیارات و حتی بلند شدن جهان می شود.
به گفته دیلی کهکشان ، انتخابتو ، یک ستاره موبایل ممکن است دلیل ایجاد یک اختلال بزرگ در منظومه شمسی و حتی در خروج زمین باشد. کشف جدیدی که دانشمندان نجوم را نگران می کند. تحقیقات جدید اخترشناسان نشان می دهد که در نتیجه عبور از یک ستاره سرکشگر در نزدیکی منظومه شمسی ، نه از سیاره زمین ، مرگ تدریجی خورشید ، می تواند در آینده دور از شعر بیرون بیاید. این سناریوی وحشتناک برای میلیاردها سال اتفاق می افتد ، اما مدل سازی جدید دانشمندان نشان می دهد که تأثیر چنین برخوردی بر توازن مدار سیاره ممکن است بسیار بزرگتر از آنچه قبلاً تصور می شد باشد.
عبور از ستاره هایی که تعادل گرانش را گردش می کنند و مختل می کنند
در گذشته ، تکامل تکامل منظومه شمسی مبتنی بر این فرض بود که این سیستم تقریباً کاملاً جدا شده و تحت تأثیر عوامل خارجی قرار نگرفته است. با این حال ، کهکشان پر از میلیاردها ستاره است و برخی می توانند از سیستم ما عبور کنند. بسیاری از این معابر بی خطر هستند ، اما مطالعات جدید نشان می دهد که حتی یک انتقال نزدیک می تواند تعادل گرانش خوب منظومه شمسی را مختل کند.
یک مطالعه جدید که از دو هزار شبیه سازی عددی از طریق سیستم کامل استفاده می کند افق ناسا ، ابزاری از گروه دینامیک منظومه شمسی ، تأثیر این انتقال ها را بررسی کرد. در این شبیه سازی ها ، ستاره های فرضی وارد مدل شده اند و نتایج نشان می دهد که عدم تعادل طولانی مدت در منظومه شمسی در حضور این ستاره ها حدود 5 ٪ افزایش می یابد. این بی ثباتی به طور مساوی بر همه سیارات تأثیر نمی گذارد و برخی از سیارات نسبت به سایرین آسیب پذیرتر هستند.
جیوه ؛ تهدید پنهان منظومه شمسی؟
در بین همه سیارات ، جیوه بی ثباتی را نشان می دهد. مدار سیاره به طور طبیعی یک افزایش بیضوی است که تمایل به برخورد با زهره یا سقوط در آفتاب دارد. با ورود یک ستاره سرکش به معادله ، این خطر به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. با توجه به نتایج شبیه سازی ، جیوه اولین سیاره ای است که در بسیاری از سناریوها از منظومه شمسی حذف می شود. مریخ همچنین شانس نسبتاً بالاتری برای قرار گرفتن در معرض منظومه شمسی است. حتی پلوتون ، که اکنون به عنوان سیاره کوتوله طبقه بندی شده است ، از منظومه شمسی اخراج می شود. اگرچه جهان نرخ بی ثباتی کمتری را نشان می دهد ، یکی دیگر از سیارات دیگر که توسط ستاره سرکش ناپایدار یا تغییر یافته است ، موقعیت مدار جهان در معرض خطر جدی خواهد بود.
بی نظمی داخلی یا خارجی؟ کدام یک خطرناک تر است؟
نکته مهم دیگر که این تحقیق مورد بحث قرار گرفته است ، تفاوت بین دو نوع مدار است: بی ثباتی ناشی از عوامل داخلی منظومه شمسی و بی ثباتی ناشی از عوامل خارجی مانند عبور از ستاره ها. محققان تأکید می کنند که بی ثباتی خارجی بسیار ویرانگر تر از تعامل داخلی سیارات است. در سناریوهای ستاره آخر ، چند سیاره معمولاً از شعر حذف می شوند. این نیمی از شبیه سازی ها بود. با این حال ، عدم تعادل داخلی گاهی اوقات به ندرت منجر به تبعید چندین سیاره می شود. یکی از یافته های تکان دهنده این مطالعه این است که صدها برابر بیشتر از گذشته است ، احتمال بی ثباتی مدار به دلیل برخورد ستاره. این یافته عمدتاً نگرش دانشمندان را به ثبات طولانی مدت سیستم های سیاره ای تبدیل می کند.
نگاه آگاهانه به محله کیهانی
اگرچه چنین رویدادهایی در پنج میلیارد سال آینده تخمین زده شده است ، این کار لایه جدیدی از شکنندگی را در درک موقعیت انسان در جهان باز می کند. پیش از این ، تصور می شد که پایان زمین در زمانی خواهد بود که خورشید به مرحله غول قرمز رسیده است ، اما اکنون یک ستاره بازیگر و بی خبر احتمالاً جهان را به اعماق سرد و تاریک منطقه ستاره میانه می اندازد.
این سناریوها ممکن است تهدیدی مستقیم برای نسل بشر امروز نباشد ، اما آنها شما را به یاد شکنندگی خاک بین قدرتهای کیهانی بی رحمانه و بی رحمانه می اندازند. با هر پیشرفت ، علم نه تنها اطلاعات بیشتری را برای ما به ارمغان می آورد ، بلکه ظاهر واقع بینانه تر و گاه نگران کننده ای از مکان ما در جهان را به ما می دهد.