صنعا ، مشاور سیاسی رئیس جمهور ، تأکید کرد که مسئله “ایران پس از ایران” ، مکانیسم بار و تحولات پس از بازگشت تحریم ها ، یک مشکل جدی برای جمهوری اسلامی ایران ایجاد می کند. سوالی در مورد چگونگی تغییر رابطه کشور با سیستم بین المللی و تغییر دیدگاه ایران نسبت به نظم آینده جهان.
مشاور سیاسی رئیس جمهور گفت: “در محیط فعلی جهان ، مذاکرات عمدتاً به سطح روابط دو جانبه با ایالات متحده محدود می شود و بسیاری از کشورها حتی اصرار دارند که مذاکرات فقط با رئیس جمهور ایالات متحده انجام شود.” بنابراین سؤال این است: آیا ایران تا پایان دولت فعلی ایالات متحده صبر می کند یا شکل جدیدی از گفتگو را اتخاذ می کند؟
در یک سری جلسات بحث و گفتگو در مورد “نظم جهانی و سیاست خارجی ایران” ، مهدی سانی گفت: “موضوع نظم جهانی یکی از مهمترین مشکلات جهان معاصر است و ایالات متحده و غرب در زمینه های مختلف از جمله چین ، روسیه ، کشورهای عربی و همچنین ایران دیدگاه های متنوعی دارند.” سؤال این است که آینده بین المللی چه ویژگی هایی خواهد داشت و کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران چه ویژگی هایی دارند.
وی تأکید کرد که مسئله “ایران پس از تولد” ، مکانیسم بار و تحولات پس از بازگشت تحریم ها یک سؤال جدی برای جمهوری اسلامی ایران است. سوالی در مورد چگونگی تغییر رابطه کشور با سیستم بین المللی و تغییر دیدگاه ایران نسبت به نظم آینده جهان.
وی گفت: بدون شک برژام یکی از پیوندهای مهم ایران با ساختارهای بین المللی سیستم ، از جمله سازمان ملل و شورای امنیت بود ، زیرا برخی تهدیدها و تحریم های زیادی برداشته شد. بنابراین ، مشکل “وضعیت پس از کارگزاری” یکی از موضوعات اساسی در زمینه سیاست نظری و عملی جمهوری اسلامی است. در سطح نظری ، سؤال این است: رویکرد جمهوری اسلامی ایران به سیستم بین المللی چیست؟ آیا رویکرد محافظه کارانه دارد یا انقلابی است؟
مشاور سیاسی رئیس جمهور اظهار داشت: هر دو رویکرد در قانون اساسی ایران دیده می شود. از یک سو ، تأکید بر حمایت از ملل و جنبش های آزادیخواهانه است ، از طرف دیگر ، تأکید بر شناخت دولت ها و اصول حاکمیت ملی است. برای او ، برژام نماد تأکید بر رویکرد دوم ، پذیرش ساختارهای بین المللی بود ، اگرچه ایران هنوز یکی از کشورهایی بود که می خواست اصلاحات و اصلاحات بین المللی را اصلاح و تجدید نظر کند.
وی ادامه داد: ده سال پس از آغاز میانجیگری ، باید ببینیم که چگونه دیدگاه جمهوری اسلامی تغییر کرده است. آیا رویکرد دولت محور یا برعکس ، رویکرد انقلابی جسورانه تر شده است؟ این سؤال در چارچوب سیاست نظری مهم است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود ، به بعد عملی سیاست خارجی ایران توجه کرد و گفت: “در زمینه سیاست عملی ، بسیاری از افراد و نخبگان این سؤال را در ذهن دارند: برنامه کشور برای آینده چیست؟” آیا امکان توافق فراگیرتر وجود دارد یا اینکه کشور بر سیاست مقاومت خود تأکید خواهد کرد؟
صنعا گفت که ایران در سالهای اخیر رویکرد متوسطی اتخاذ کرده است. وی در حالی که به اصول خود صادق بود ، او همچنین سعی در غلبه بر مسیر گفتگو داشت.
وی با اشاره به شرایط جدید پس از مکانیسم بار و بازگشت تحریم ها ، گفت: “سؤال دیگر این است که آیا مذاکرات جدید بین ایران و قدرتهای جهانی شکل می گیرد و نقش اروپا در آن چه خواهد بود؟”
وی خاطرنشان کرد: در محیط فعلی جهان ، مذاکرات بیشتر به سطح روابط دو جانبه با ایالات متحده محدود می شود و بسیاری از کشورها حتی اصرار دارند که مذاکرات فقط با رئیس جمهور ایالات متحده انجام می شود. بنابراین سؤال این است: آیا ایران تا پایان دولت فعلی ایالات متحده صبر می کند یا شکل جدیدی از گفتگو را اتخاذ می کند؟
مشاور سیاسی رئیس جمهور در مورد مسئله فلسطین و گسترش ایده “دو دولت” پس از جنایات مرتکب شده توسط اسرائیل در سالهای اخیر ، گفت: “نگرش ایران در مورد این موضوع همچنین با علائم سؤال روبرو است ؛ زیرا ، از یک طرف ، به طور رسمی اظهار داشت كه هدف آن اسرائیل را نابودی نمی كند و از طرف دیگر ، این سؤال از برنامه دو مرحله ای پشتیبانی نمی كند. باقی مانده است
وی گفت: “ایران در مبارزه با تحریم ها تجربه دارد و بدون شک با بازگشت تحریم ها مخالفت خواهد کرد.” هدف اصلی کاهش تأثیر و اثرات عملکرد مکانیسم ماشه و استفاده از ظرفیت های ملی و منطقه ای علیه آن است. تحریم ها یک پدیده آسیب پذیر است و هیچ کشوری از تحریم ها استقبال نمی کند. بنابراین ، خوشبختی برخی از افراد در ازای تحریم ها تعجب آور و غیر منطقی است.
وی با اشاره به وضعیت اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد ، گفت: “شکاف بی سابقه ای در شورا وجود دارد ؛ به طوری که دو عضو دائمی وتو ، با دیدگاه متفاوت از ایالات متحده ، بازگشت ناهمگونی را در نظر گرفته اند و حتی در یک قطعنامه منفی رأی داده شده اند. این شکاف در شورای امنیت بی سابقه است و می تواند در آینده اختراعات دیپلماتیک ایجاد کند.
صنعا همچنین به محور شرقی اشاره کرد و گفت: یکی از موضوعات مهم این است که ایران پس از تحریم ها از ظرفیت شرقی خود استفاده خواهد کرد. ایران اکنون عضو دائمی در سازمان همکاری شانگهای است و سیاست همسایگی خود را تقویت می کند و تجربه ارزشمندی را در این زمینه کسب می کند. سازمان هایی مانند اتحادیه اقتصادی اوراسیا ، BRIX و حتی ECO می توانند سکوهایی را برای همکاری و تسکین تحریم فراهم کنند.
وی به شرح زیر بود: اگرچه تحریم های سازمان ملل ناخوشایند و وقت گیر بودند ، اما تجربه تحریم های یک جانبه و حداکثر فشار ایالات متحده در 1-2 سال باعث شد ایران نسبت به این فشارها مقاومت بیشتری کند و بتواند استفاده و استفاده جدید خود را ادامه دهد.