دانشمندان مرکز بهداشت جمعیت آکسفورد دریافتند که عوامل محیطی 2 ٪ از مرگ زودرس و کمتر از 2 ٪ از مرگ و میرها ژنتیکی هستند.
به گفته باشگاه روزنامه نگاران جوان ، دانشمندان از داده های تقریباً نیمی از میلیون نفر تهیه شده توسط بیوبانک انگلیس استفاده می کردند. هدف محققان ارزیابی تأثیر محرکهای محیطی و عوامل ژنتیکی بر پیری ، سن و بیماری های طولانی مدت بود.
نتایج نشان داد که توانایی های ژنتیکی تنها 2 ٪ نقش در مرگ زودرس را ایفا می کند. از دو عامل محیطی مستقل ، استعمال دخانیات ، فعالیتهای اجتماعی ، اقتصادی ، بدنی و شرایط زندگی بیشترین تأثیر را در مرگ و میر بیولوژیکی و پیری داشته است.
محققان همچنین دریافتند که دو بیماری با دو بیماری با عوامل اجتماعی و اقتصادی (مانند درآمد خانواده ، میزبانی و وضعیت حرفه ای) و 2 بیماری با فعالیت بدنی همراه است.
نشان داده شده است که عوامل مؤثر بر سلامتی اولیه ، از جمله وزن بدن مادر و سیگار مادر در دوران بارداری ، بر خطر مرگ زودرس پس از سن بیولوژیکی و 2 تا 5 سال تأثیر می گذارد. در حالی که عوامل محیطی در احتمال ریه ، بیماری قلبی عروقی تا حد زیادی شرکت می کنند ، خطر ژنتیکی زوال عقل و سرطان پستان نسبتاً کم است.
نتایج این مطالعه در مجله Nature Medicine (NATMED) منتشر شد.
پیش از این ، دانشمندان ثابت کرده بودند که رها کردن تلفن های هوشمند موقت می تواند مغز شما را تا پنج سال جوان کند.