زندگی در سطح مریخ سالهاست که مورد توجه دانشمندان ناسا بوده است ، اما سرما و خشکی کره زمین یکی از بزرگترین چالش های انسانی برای مریخ بوده است. مریخ که دمای منفی متوسط 2 سانتیگراد دارد ، یکی از سردترین سیارات منظومه شمسی است و دمای آن برای حل و فصل انسان ، آب مایع و وجود شرایط محیطی مناسب برای زندگی باید به یک سطح برسد. بنابراین ، ناسا به دنبال راه هایی برای گرم شدن مریخ برای زنده ماندن این سیاره سرخ است.
راه حل های دنیای مریخ
در سالهای اخیر ، تعداد زیادی از کارها برای تعیین اینکه آیا مردم می توانند روزی در سیاره سرخ زندگی کنند ، انجام شده است. آنچه مسلم است این است که مردم باید شرایطی را ایجاد کنند که مریخ شبیه جهان باشد. روند تبدیل یک محیط خارجی به یک محیط مناسب برای زندگی بشر ، که اساساً پیچیده است ، به عنوان زمین لرزه شناخته می شود و پیشنهادات بسیاری در پنج سال گذشته ارائه شده است. پیشنهادات شامل استفاده از فن آوری های پیشرفته کنترل دما و استفاده از مواد بازتابی برای تغییر دما در جو مریخ و ترتیب دما است.
پیشنهاد دیگر برای زمین مریخ ، افزودن دی اکسید کربن یا متان به جو با وارد کردن از اشیاء دیگر مانند زمین ، زهره یا تایتان (بزرگترین ماه کیوان) است که به منابع و پیشرفت های قابل توجهی نیاز دارد.
با این حال ، در یک مطالعه جدید ، یک تیم تحقیقاتی روش جدیدی را برای گرم کردن فضای مریخ ارائه داد. در مدل سازی جدید ، این گروه دریافتند که با جهش ذرات فلزی مانند گرافن و آلومینیوم در جو مریخ ، می توان دمای سیاره سرخ را افزایش داد. این ذرات کوچک مربوط به گرد و غبار مریخ است و می تواند خورشید را به خود جلب کند و یک اثر گلخانه ای ایجاد کند. بنابراین ، سطح مریخ گرمتر می شود و به مکانی مناسب برای زندگی انسان تبدیل می شود. به نظر می رسد این پروژه مناسب تر از برنامه های قبلی برای افزایش دمای مریخ است.
فعالیت ایرانی در پروژه زلزله مریخ
سامان انصاری ، مهندس برق و دانشجوی دکترا در دانشگاه شمال غربی نیز در این مطالعه شرکت کرد. وی پیش از این در برخی از مطالعات دیگر ناسا شرکت کرده بود ، و این بار آزمایشاتی در مورد چگونگی تأثیر مواد شیمیایی و نانوذرات بر جو مریخ برای یافتن راهی برای گرم کردن مریخ انجام شده است.
در روش اول ، گسترش نانوذرات در جو مریخ برای گرفتن گرما و تقویت اثر گلخانه مورد بررسی قرار می گیرد و روش دوم از انتشار گرافن و آلومینیوم به مریخ استفاده می کند. این ذرات کوچک در طیف مادون قرمز جذب می شوند و بر روی سطح سیاره در 1 تا 2 میکرومتر پراکنده می شوند که این اولین قدم برای کار زمین زمین است. نتیجه مدل سازی نشان داد که این مواد در طی یک سال پخش شده و جو فوقانی مریخ را ضخیم می کنند.
در نتیجه ، اثر گلخانه ای مریخ به مرور زمان و بیش از 5 سال مریخ ، بیش از 2 کلوین گرم می شود. این مقدار گرما برای ذوب شدن سرهای جنگ قطبی ، ضخیم تر جو و گرم شدن بیشتر مریخ کافی خواهد بود. تیم تحقیقاتی محاسبه کرد که این گرمایش گردش خون جوی را دو برابر کرده است. خنک می شود و در عرض های جغرافیایی بالاتر می رود که هوای گرم و مرطوب به استوا صعود می کند.
گفته می شود جو گرم و متمرکز و ذوب عناوین جنگ قطبی و خاک یخ زده ، از جمله یک روند زمین لرزه سه مرحله ای مریخ. با گرم شدن سیاره ، سر جنگ قطبی و خاک یخ زده ذوب می شود و آب مایع بخار را به سطح و بخار به جو می اندازد. یخ خشک فراوان ، مشترکان و فضای رایگان در هر دو سر جنگ قطبی و دی اکسید کربن بیشتر در جو گرمتر و در پایان مریخ گرمتر.