علاوه بر افزایش فشار اقتصادی ، روسیه نیز با یک بحران عمیق تر جمعیت روبرو است. نزدیک به یک میلیون سرباز در جنگ کشته یا زخمی شدند و تقریباً به همین تعداد از کشور فرار کردند. بیشتر آنها مردانی بودند که از ارتش فرار کرده بودند.
براساس اخبار تجاری ، بحث و گفتگو در مورد سیاست اقتصادی در روسیه از “جشن رشد جنگ” به بحث در مورد اینکه آیا اقتصاد در “رکود” یا “رکود” است ، با ادامه جنگ در اوکراین ، تبدیل شده است. در حالی که تولید ناخالص داخلی در سه ماهه اول سال نسبت به فصل قبل 4.9 درصد کاهش یافته است ، در سه ماهه دوم تنها 4.9 درصد افزایش یافته است. حتی خوش بینانه ترین پیش بینی ها پیش بینی می کنند که رشد روسیه در سال دوم حدود 2 ٪ خواهد بود. کاهش قابل توجهی در مقایسه با 2 درصد و 4.3 درصد در سال به 4.9 درصد.
بحران نقدینگی
تورم در اقتصاد روسیه کند شده است اما هنوز هم چالش برانگیز است. در نتیجه ، بانک مرکزی اخیراً نرخ سیاست را با 5 امتیاز پایه – پایین تر از حد انتظار – به 2 ٪ کاهش داده است. مصرف کنندگان روسی اکنون فشار را احساس می کنند. به عنوان مثال ، پیش بینی می شود فروش خودرو امسال 5 ٪ کاهش یابد.
در همین زمان ، رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین همچنان با مشکلات مالی روبرو است. کسری بودجه این کشور در هشت ماه اول به 4.9 درصد از تولید ناخالص داخلی سالانه رسیده است و پیش بینی می شود تا پایان سال به 6.5 درصد از تولید ناخالص داخلی افزایش یابد. در حالی که طبق استانداردهای ایالات متحده و اروپایی پایین است ، برای کشوری که از بدهی بین المللی به عنوان مجازات حمله به اوکراین محروم است ، یک سطح مشکل ساز است.
در همین مدت ، کاهش درآمد مالیات و مالیات بر گاز طبیعی تقریباً 2 درصد در مقایسه با سال گذشته تأثیر منفی بر صندوق ثروت ملی داشت. این صندوق در حال حاضر 5 میلیارد دلار معادل 3.5 درصد از تولید ناخالص داخلی است. پوتین با درک اینکه نقدینگی در مدل اقتصادی فعلی در کمتر از یک سال به پایان می رسد ، اخیراً بودجه 2 بر 1 را با افزایش چشمگیر مالیات اعلام کرد. این امر باعث تضعیف بیشتر اقتصاد می شود و می تواند منجر به نارضایتی عمومی شود.
روسیه در بشکه باروت
علاوه بر افزایش فشار اقتصادی ، روسیه نیز با یک بحران عمیق تر جمعیت روبرو است. نزدیک به یک میلیون سرباز در جنگ کشته یا زخمی شدند و تقریباً به همین تعداد از کشور فرار کردند. بیشتر آنها مردانی بودند که از ارتش فرار کرده بودند. بنابراین منطقی است که روسیه امسال انتشار داده های جمعیت را متوقف کرد. علاوه بر این ، تحریم های غربی دسترسی روسیه به فن آوری های حیاتی و تضعیف سرمایه گذاری در اقتصاد و تلاش های نوسازی را محدود کرده است.
اما جای تعجب آور نیست که اکثر روس ها از جنگ خسته شده اند. براساس آخرین نظرسنجی ها ، 5 درصد از پاسخ دهندگان طرفدار مذاکرات برای ادامه “اقدام نظامی” در اوکراین بودند. با وجود این مشکلات ، به نظر می رسد که پوتین دلسرد می شود. دلیل این امر این است که اوضاع هنوز فاجعه بار نیست.
به هر حال ، اقتصاد روسیه ممکن است در رکود ایستا باشد ، اما فروپاشیده نشده است. و با نیروی کار بیش از 5 میلیون نفر ، می تواند حدود 6000 سرباز را به خود جلب کند و ده تا بیست برابر متوسط حقوق در فقیرترین مناطق روسیه را پرداخت کند. این عوامل ، همراه با دستگاه سرکوبگر ، ممکن است پوتین را متقاعد کرده باشد که وی وسیله ای برای حفظ اقتصاد جنگ و به درستی حاوی نارضایتی خانگی دارد.
آیا شعبه پوتین غیرفعال است؟
شاید پیشرفت نیروهای روسی در میدان نبرد عنصر حیاتی استراتژی پوتین باشد. البته این روند کند و پرهزینه است. اما تا زمانی که پوتین همچنان به اشغال قلمرو بیشتری در اوکراین بپردازد ، هیچ تمایلی به مذاکره نخواهد داشت. مهم نیست که دولت ایالات متحده به او چه چیزی را ارائه می دهد. این بدان معنا نیست که تحریم های غربی شکست خورده است.
پوتین دسترسی محدود به فن آوری های ارتش پیشرفته دارد و باید به قطعات یدکی و سایر منابع به چین ، کره شمالی و ایران متکی باشد. رهبری روسیه برای عقب نشینی سربازان پول کمتری دارد و ممکن است مجبور شود بیشتر برای فروپاشی ناآرامی های داخلی هزینه کند. برنامه مالی جدید برای سال نیاز به اختصاصی بودجه با همین نام برای هزینه های نظامی و امنیتی دارد که در واقع این هزینه ها را پس از تعدیل تورم کاهش می دهد.
با نگاهی به آینده ، مشکلات جمعیت روسیه به این معنی است که کرملین مجبور است پاداش های ورود به سیستم را در بخش های غیرنظامی افزایش دهد و بیشتر برای دستمزدها برای کارگران صنعت دفاعی صرف کند. در همین حال ، رکود اقتصادی توازن مالی را مختل می کند و کشور را به یک چرخه شکسته می اندازد. از آنجا که مالیات های بالای مورد نیاز برای تأمین مالی جنگ ، رشد اقتصادی را کاهش داده و درآمد را کاهش می دهد.