دانشمندان می دانند که اجزای بیولوژیکی مانند ژنتیک، عملکردهای سلولی و حتی طول تلومر کروموزوم ها می توانند بر طول عمر انسان تأثیر بگذارند. یک مطالعه جدید نشان داده است که جذابیت فیزیکی افراد نیز می تواند بر طول عمر تأثیر بگذارد. به نظر می رسد که این ماده می تواند مزایای اجتماعی مختلفی را برای انسان فراهم کند که احتمالاً منجر به افزایش طول عمر می شود.
بر اساس گزارش دیجیاتو به نقل از PsyPost، محققان دانشگاه ایالتی آریزونا و دانشگاه تگزاس در آستین داده‌های 8386 نفر از مطالعه طولی ویسکانسین را بررسی کردند که پسران و دخترانی را که از سال 1957 فارغ‌التحصیل می‌شدند، بررسی کردند.
محققان جذابیت افراد را در مقیاس 11 درجه ای از عکس های کتاب سال دانش آموزان مدرسه، با کمک قاضی مستقل از شش مرد و شش زن که برای این کار آموزش دیده بودند، ارزیابی کردند. عواملی که می تواند امید به زندگی را تحت تاثیر قرار دهد، مانند سابقه خانوادگی، سلامت جسمانی و سطح درآمد نیز در نظر گرفته شد.
بررسی تأثیر احتمالی جذابیت فیزیکی بر طول عمر
در نهایت، هنگامی که نمرات جذابیت افراد با داده های مطالعه طولی ویسکانسین مقایسه شد، افرادی که در ششم پایین مقیاس جذابیت قرار داشتند، یعنی کمترین جذابیت، حدود 17 درصد بیشتر از افراد دارای جذابیت متوسط، خطر مرگ را داشتند. اما آنهایی که به عنوان خوش تیپ تلقی می شدند، خطر مرگ مشابهی با افراد دارای جذابیت متوسط داشتند. بنابراین داشتن سطوح بالای زیبایی از نظر طول عمر نسبت به افراد دارای جذابیت فیزیکی متوسط مزیت قابل توجهی نداشت.
محققان همچنین تفاوت بین مردان و زنان را بررسی کردند و دریافتند که در سن 20 سالگی، زنانی که کمترین سطح جذابیت را دارند، دو سال کمتر از سایر گروه‌ها طول عمر داشتند. با این حال، مردانی که غیرجذاب در نظر گرفته می شدند، یک سال طول عمر کمتری داشتند.
دلایل دقیق این یافته ها نامشخص است، اما محققان پیشنهاد می کنند که افراد جذاب ممکن است تبعیض اجتماعی و فشار اجتماعی کمتری را نسبت به افراد غیرجذاب تجربه کنند. علاوه بر این، افراد خوش‌تیپ احتمالاً در یافتن شریک زندگی با مشکلات کمتری مواجه خواهند شد و مزیتی خواهند داشت که ممکن است فرصت‌های تحصیلی و شغلی بیشتری برای آنها فراهم کند.
اما این مطالعه ثابت نکرد که زیبایی می تواند به زندگی طولانی تر منجر شود. علاوه بر این، اکثر افراد مورد مطالعه سفیدپوست و از یک ایالت در ایالات متحده بودند، بنابراین نتایج ممکن است قابل تعمیم به سایر گروه های جمعیتی نباشد. یافته های این مطالعه در مجله علوم اجتماعی و پزشکی منتشر شد.