زینب موسووی گورمیست مشهور ، به نام امپراتور کوزکو در رسانه های اجتماعی ، اکنون در مرکز بحث جدید قرار دارد.
موسووی ، که در سالهای اخیر به عنوان گویش QOM و طنز اجتماعی و سیاسی معروف است ، با لحنی متفاوت روی دوربین متوقف شد و بخشی از فردووی را با قرائت های شخصی انجام داد. با این حال ، این عملکرد کوتاه برای افزایش موج واکنش بین کاربران کافی بود.
برخی از منتقدین این جنبش را به “بازی بر اساس قدرت های رادیکال” خواندند و ادعا کردند که موسوی به نوعی به “هویت ناسیونالیستی” حمله کرده است. برخی حتی موقعیت های گذشته خود را در صورت افت پرواز قرار دادند و در عین حال او نوشت که وی مواضع بحث برانگیز را گرفت.
کسی در مورد این شوخی شوخی نکرد ، همه عصبانی بودند
در همین حال ، چهره هایی مانند مهدی تادینی و هسیین انساران به این داستان پاسخ دادند. اگر او به موسووی اجازه داده بود تا شاهنام را مسخره کند ، پس “آیا بقیه ارزش ها شوخی می کنند؟” او کار موسوی را نوعی “چند لایک” توصیف کرد.
در مقابل ، این ضبط ها ظاهری سبک تر داشتند و تأکید کردند که او نباید چنین چیزهایی را خیلی جدی بگیرد ، زیرا موسوی فداکاری نیست و البته یک فداکاری مهم است.
وی حتی اظهار داشت که احمد شملو پیش از این بدون چنین موجی از بحث ، از فردووی و شهنومه انتقاد کرده بود. البته شوخی موسووی با شهنام کمی سخت بود.
با این حال ، منطقه شبکه های اجتماعی نشان داده است که بیشتر کاربران نسبت به شهنوام و فردووی بسیار حساس هستند. با این حال ، در این سالهای ناسیونالیسم نوعی عنصر هویت وجود دارد. به همین دلیل ، آنها خواندن موسوی را “توهین به فارسی و پرچمدار” می دیدند. برخی حتی با یک زبان سریعتر نوشتند ، “هیچ کس حق شوخی با شهنام را ندارد” و طنز در این زمینه به معنای “نقص” است.
Zainab Jan این بار انجام داد!
حقیقت این است که Zainab Mousavi در سالهای اخیر بارها نشان داده است. از انتقاد اجتماعی گرفته تا لهجه قم ، گرفته تا مسائل سیاسی ، عمداً وارد متن می شود ، که از بسیاری چشم ها به عنوان “مقدس فرهنگی” پذیرفته می شود. طبیعی است که چنین انتخابی منجر به واکنش های جدی شود.
اما اکنون ، یک قطبی جدی وجود دارد ، شاید یکسان باشد و فقط جو ممکن است با همه زمینه ها شوخی کند ، هیچ کس از موسوی انتقاد نمی کند ، شما چه می گویید؟
سرانجام ، این بحث ، مانند بسیاری از استدلال های مشابه در منطقه سایبر ، به سرعت فراتر از سطح عملکرد بود و به میدان نبرد روایت ها تبدیل شد. از یک طرف ، کسانی که حق دارند طنز شهنامه ، دیگر موسوی را داشته باشند. هرکسی که این بحث را برنده شد ، یک چیز خاص وجود دارد: Zeinab Mousavi توانست به ابزاری به نام طنز (با هر قیمتی؟) توجه کند. البته ، این بار می تواند طنز باشد!