اثر باشکوه موسیقی نوستالژیک

تحقیقات نشان می‌دهد که موسیقی می‌تواند خاطرات واضح و ملموس را برانگیزد. بنابراین می‌توان آن را نوعی ابزار درمانی برای بیماری‌های نورودژنراتیو یا تخریب عصبی در نظر گرفت. این مکانیسم می تواند منجر به درمان های جدیدی برای شرایط مرتبط با حافظه شود.

موسیقی نوستالژیک

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از نورو ساینس، وقتی به یکی از آهنگ های مورد علاقه خود گوش می دهید؛ آهنگی که تمام عمر به آن گوش می دادی. چه افکاری در ذهن شما می گذرد؛ خاطرات خانه کودکی و جوانی، لحظه ای که برای اولین بار عشق را تجربه کردید یا…؟

موسیقی نوستالژیک به معنای موسیقی است که ما را به نقطه ای از زندگی متصل می کند و همچنین می تواند احساسات عمیقی را در درون ما برانگیزد. البته منشا این پدیده مانند رازی است که هنوز کشف نشده است. با این حال، تحقیقات نشان داده است که موسیقی می تواند واکنش های احساسی شدیدی را در ما ایجاد کند. هم برای آرامش و هم تقویت ذهن.

تحریک سنتی حافظه مغز

تیمی از دانشمندان USC به درک آنچه در مغز شما با شنیدن آهنگ مورد علاقه‌تان می‌افتد نزدیک‌تر هستند و نتایج می‌تواند تأثیرات مثبتی بر کسانی که با زوال عقل و بیماری آلزایمر دست و پنجه نرم می‌کنند داشته باشد.

عسل حبیبی، محقق USC، مدیر مرکز موسیقی مغز USC Dornsife می گوید: گوش دادن به موسیقی نوستالژیک نه تنها شبکه های مغز را تحریک می کند، بلکه سیستم های پاداش، روایت و خودکار بودن مغز را نیز تحریک می کند.

موسیقی، حرکت و یادگیری

درک اینکه موسیقی چگونه بر شناخت و مغز تأثیر می گذارد بسیار جذاب است. حبیبی از ابزارهای مختلفی از جمله تصویربرداری عصبی و تست های روان سنجی برای اندازه گیری تاثیر عوامل محیطی مانند موسیقی بر مغز استفاده کرد.

به عنوان موسس این مرکز، او به دنبال گردآوری کارشناسانی از دانشکده پزشکی USC Keck، دانشکده موسیقی USC Thornton و دانشکده مهندسی USC Viterbi برای مطالعه موسیقی و تأثیرات آن بر احساسات بود.

این پروژه به بررسی چگونگی یادگیری نواختن یک آلت موسیقی، مهارت‌های شناختی و زبانی بهتری را در رشد مغز کودکان ارتقا می‌دهد و به بینش‌های جدیدی در رابطه بین موسیقی و تنظیم هیجانی منجر می‌شود.

راز چگونگی برانگیختن احساسات

درک اینکه موسیقی چگونه احساسات را برمی انگیزد، ارتباط زیادی با این موضوع دارد که چرا موسیقی به شدت با ما طنین انداز می شود.

حبیبی می‌گوید: «امید ما این است که با درک اینکه موسیقی چگونه نوستالژی و خاطره زندگی‌نامه‌ای را در افراد جوان سالم و مسن‌تر ایجاد می‌کند، بتوانیم این یافته‌ها را برای افراد مسن مبتلا به بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی مانند بیماری آلزایمر و سایر زوال عقل‌های مرتبط به کار ببریم.

کشف خاطرات گمشده

حبیبی و سارا هنسی برای بررسی اینکه چگونه موسیقی نوستالژیک می تواند به یادآوری خاطرات افراد کمک کند، از متخصصان یادگیری ماشین، ام آر آی و روانشناسی استفاده کردند تا مشخص کنند وقتی موسیقی حافظه از دست رفته را برمی انگیزد در مغز چه اتفاقی می افتد.

حبیبی می‌گوید برای ارزیابی اینکه یک شرکت‌کننده چقدر می‌تواند یک خاطره را به خاطر بیاورد، محققان ارزشی را به وضوح آن اختصاص دادند. او آن را به‌عنوان فرمولی توصیف می‌کند که روانشناسان برای اندازه‌گیری «جزئیات نحوه درک و احساس شما از تجربه در توصیف خود» استفاده می‌کنند.

این مطالعه وضوح و وضوح میزان جزئیات موجود در روایت مردم از یک خاطره را می سنجد.

رابطه موسیقی با سیستم های روایت و پاداش مغز

نتایج این مطالعه به تعیین اینکه آیا موسیقی نوستالژیک خاطرات زنده تری را تداعی می کند کمک می کند. حبیبی می گوید درک اینکه چرا موسیقی باعث ایجاد پاسخ در بیان و سیستم های پاداش مغز می شود، می تواند به عنوان راهی برای توسعه مداخلات درمانی برای افراد مبتلا به زوال عقل استفاده شود. بنابراین این مدل رمزگذاری و بازیابی خاص موسیقی نوستالژیک منحصربه‌فرد به نظر می‌رسد و موسیقی این توانایی را دارد که خاطرات زندگی‌نامه‌ای شخصی‌شده با داستان و روایت شما را بازگرداند.

اگر موسیقی نوستالژیک بتواند به افراد مبتلا به زوال عقل کمک کند تا به برخی از خاطراتی که معمولاً به آنها دسترسی ندارند دسترسی پیدا کنند، ممکن است کیفیت زندگی را بهبود بخشد، هرچند به طور موقت.

به خودت برگرد

نتایج این مطالعات که در وب‌سایت علوم اعصاب موجود است، نشان داد که موسیقی نوستالژیک به ما امکان می‌دهد با حس خود ارتباط برقرار کنیم. با توجه به اینکه این احساس از خود اغلب توسط بیماری‌های عصبی کاهش می‌یابد، امید این است که این نوع مداخله موسیقایی شخصی‌شده ممکن است با درگیر شدن در «بازگشت به خود» موقت تجربه به بیماران کمک کند – حتی اگر فقط در طول مدت آهنگ. انجام این نواحی خودارجاعی و زندگی‌نامه‌ای مغز که توسط موسیقی فعال می‌شود.