اجازه ندهید این قرص ها در گلوی شما گیر کنند

اجازه ندهید این قرص ها در گلوی شما گیر کنند

دکتر داروخانه حرفه ای دکتر حتی چیزی به اندازه خوردن یک قرص گاهی اوقات می تواند باعث آسیب شود.» ازوفاژیت ناشی از قرص زمانی رخ می دهد که یک قرص یا کپسول در قسمت باریک مری جایی که انتهای تحتانی آن به معده می رسد گیر کند.

اگر قرص در آنجا بماند و شروع به حل شدن کند، می تواند مواد فعال خود را مستقیماً در بافت ظریف مری آزاد کند. این مواد اغلب اسیدی یا قلیایی هستند و تحریک شیمیایی می تواند به سرعت باعث درد و التهاب شود.

کدام داروها خطرناک ترند؟

برخی از داروهای رایج در صورت باقی ماندن در مری می توانند باعث تحریک یا آسیب شوند. داروهای مبتنی بر فسفونات که برای درمان پوکی استخوان مورد استفاده قرار می گیرند علت اصلی این مشکل هستند و زنان اغلب به دلیل استفاده بیشتر از آنها تحت تاثیر قرار می گیرند.

آنتی‌بیوتیک‌های تتراسایکلین که برای طیف وسیعی از عفونت‌ها استفاده می‌شوند، خطرات مشابهی دارند. آسپرین و ایبوپروفن، دو مورد از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی متداول، اگرچه مکانیسم اثر آنها متفاوت است، اما می توانند با چسبیدن به دیواره مری و به هم زدن سد محافظ به جای ایجاد سوختگی شیمیایی مستقیم، باعث التهاب شوند.

مکمل ها نیز می توانند مضر باشند

حتی محصولات به ظاهر طبیعی و بدون نسخه مانند مکمل های غذایی و ویتامین ها نیز می توانند مشکل ساز باشند. قرص‌های کافئین، مکمل‌های کلرید پتاسیم، ال-آرژنین و دوزهای بالای مکمل‌های ویتامین C یا E همگی با ازوفاژیت ناشی از دارو مرتبط هستند.

قرص های کافئین حتی قبل از اینکه در مری گیر کنند می توانند به پوشش دستگاه گوارش آسیب بزنند. قرص‌های بزرگ و فشرده کلرید پتاسیم که مکمل‌های معدنی هستند و جایگزین پتاسیم از دست رفته به دلیل بیماری یا مصرف دارو می‌شوند، اگر قبل از رسیدن به معده حل شوند، می‌توانند باعث آسیب فیزیکی به مری شوند.

همین امر در مورد کپسول های ژلاتین نرم نیز صدق می کند.

ویتامین E که معمولاً در کپسول‌های ژلاتین نرم موجود است، می‌تواند در مری باقی بماند و روغن‌های تحریک‌کننده نشت کند و در نهایت باعث ناراحتی شود. کپسول های ژلاتین نرم خطرات خاص خود را دارند. از آنجا که ژلاتین رطوبت سنجی است و رطوبت محیط را جذب می کند، می تواند نرم و چسبنده شود.

این امر احتمال چسبیدن کپسول به دیواره مری را افزایش می دهد. در چنین حالتی، محتویات کپسول ممکن است مستقیماً در بافت های حساس آزاد شود و باعث تحریک یا زخم موضعی شود.

برای جلوگیری از گیرکردن قرص ها و کپسول ها در گلو چه کنیم؟

راه حل های ساده ای برای جلوگیری از این مشکل وجود دارد. همیشه قرص ها را با یک لیوان پر آب (حدود 200 میلی لیتر) مصرف کنید تا مطمئن شوید که به معده می رسند. بهتر است قرص ها را با معده خالی مصرف کنید، حداقل 30 دقیقه پس از مصرف از دراز کشیدن و ایستادن یا نشستن خودداری کنید.

این به جلوگیری از برگشت محتویات معده به مری کمک می کند و به دارو زمان می دهد تا در معده رقیق شود. اگر بیش از یک دارو مصرف می‌کنید، هر قرص را جداگانه ببلعید و در صورت بزرگ بودن قرص‌ها از یک دستگاه برش برای کوچک کردن قرص‌ها استفاده کنید. مهمتر از همه، در صورت مشاهده علائم جدید، درد مداوم یا مشکل در بلع، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.