یک مطالعه 5 ساله نشان داده است که کاهش شنوایی با افزایش خطر نارسایی قلبی همراه است. محققان می گویند روان پریشی و عایق اجتماعی مرتبط با اختلالات شنوایی نقش مهمی در بیماری های قلبی دارند.
به گفته مستقل ، هیچ مطالعه جامعی در مورد رابطه بین کاهش شنوایی و خطر نارسایی قلبی انجام نشده است. محققان دانشگاه پزشکی دانشگاه چین نیز در تحقیقات جدید خود این شکاف را پر کردند. در این مطالعه ، آنها به مدت 5 سال در مورد داده های 1800 نفر تحقیق کردند.
رابطه بین اختلالات شنوایی و نارسایی قلبی
طبق مقاله ای که در مجله قلب منتشر شده است ، محققان داده های 1800 نفر را بررسی کردند. در ابتدا هیچ نارسایی قلبی وجود نداشت. میانگین سنی شرکت کنندگان 5 سال و حدود 2 درصد زن بودند. از آزمون سه گانه و آستانه دریافت (SRT) برای اندازه گیری قدرت شنوایی استفاده شد. شرکت کنندگان که از سمعک استفاده نمی کردند با توجه به عملکرد خود در این تست ها به سه گروه تقسیم شدند: طبیعی (2 ٪) ، کافی (4.9 ٪) و ضعیف (4.9 ٪).
از یک طرف ، انزوای اجتماعی این افراد در مورد تعداد افرادی که در خانه زندگی می کنند ، تعداد جلسات با دوستان یا فعالیت های خانوادگی و اجتماعی شما ارزیابی شد. کسانی که 1 یا 2 نمره دارند به عنوان جدا شده طبقه بندی شدند. این افراد نیز مورد بررسی قرار گرفتند.
در طول 2 سال پیگیری ، نارسایی قلبی برای 1600 نفر آلوده شد. محققان دریافتند که احتمالاً نارسایی قلبی (یعنی صحبت با صدای بلند برای درک کلمات) ، آستانه گفتار بالاتر است. “در مقایسه با افراد شنوایی طبیعی ، شرکت کنندگان با شنوایی ناکافی ، شنوایی ضعیف یا سمعک در معرض خطر بیشتری برای نارسایی قلبی بودند.” گفت
محققان همچنین دریافتند که سطح SRT بالا با روان پریشی ، انزوا اجتماعی و روانکاوی همراه است. به گفته محققان ، عوامل روانشناختی نقش مهمی در رابطه بین اختلالات شنوایی و بیماری های قلبی دارند.