به گفته خبرگزاری ، کلمه “مصادره” اساساً مخاطب را به گروهی از افراد تبدیل می کند. حال اگر لیستی از فیلم های ممنوعه این جشنواره فیلم FJR وجود داشته باشد ، همه می خواهند منتشر شوند. صرف نظر از کیفیت این دوره ، صدای این دوره اعتراضات زیادی ایجاد کرده است. با ریخته گری و ریخته گری بزرگ و طولانی ، برخی از مهمترین سریال ها ممنوع شدند.
به گفته ایرنا ، “سه جلد” برچسب ممنوعه را بر روی پیشانی خود نشان داد تا تحت فشار رسانه ها به عموم مردم برسد.
در سینمای امسال هیچ کمبود فیلم وجود نداشت که برچسب ها را در تبلیغات خود به فروش برساند تا بتواند مخاطبان را به سینما بفروشد. بسیاری از آنها به دلیل کیفیت پایین روی صفحه نمایش نبودند. به درخواست کارگردان ، برخی از فیلم ها از انتشار چندین سال جلوگیری شد و امسال قرعه کشی به عنوان مخاطب و فیلم های کیفی در سینما انتخاب شد.
“سه جلد” یکی از این فیلم ها بود. فیلمی به کارگردانی محمد اسماعیلی ، که تحت فشار رسانه ها تحت فشار رسانه ها تحت فشار رسانه ها تحت فشار رسانه ها تحت فشار رسانه ها تحت فشار رسانه ها قرار گرفت. صرف نظر از آزادی ، تنها 5000 بیننده پس از آزادی وجود داشتند. فیلمی که باغ او ملتهب بود و بدون ایجاد منطقه و جو ، حتی نتوانست دید منتقدین را روی صفحه نمایش بدست آورد.
“سه جلد”
اگرچه فیلمی مانند “علت مرگ ناشناخته است” ، اما وی بازخورد خوبی از منتقدین دریافت کرد و توانست با روایت های دقیق و منطقی مخاطبان را شلیک کند.
“سه جلد” ، “خانه شیشه ای” ، “سفر پرماجرا” و “شبگار” در همان حلقه آویزان شدند و برای حمایت از کلمه مصادره آزاد شدند. سه سال بعد ، “خانه شیشه ای” دو سال بعد منتشر شد و دو سال بعد از او انتظار می رفت که “شب” و بینندگان مونتازری داشته باشد و طبق معمول در گیشه ظاهر شود.
نکته قابل توجه این است که Farzad Motman مدیر “Shabgar” است. “شبهای روشن” ، “جعبه موسیقی” و حتی “وداع طولانی” فیلم های فراموش نشدنی را کارگردانی می کند. برخلاف انتظارات ، اما “کابوس” ترجیح داده نمی شد و حرفه کارگردان نمی تواند یک فیلم شبانه موفق دیگر باشد. مانند سایر فیلم های موجود در این لیست ، این فیلمی است که به جای طراحی آن در چندین طبقه ، انتقاد از شرایط فرهنگی اجتماعی را بیان و ابراز می کند.
“خانه بادامک” سه سال بعد ، دو سال بعد سفر پرماجرا و دو سال بعد “شبگار” منتشر شد. بنابراین انتظار می رفت که آنها بینندگان مونتازری داشته باشند و با گیشه روبرو شوند.
برای گوش عجیب به نظر می رسد ، اما در کودکان و گونه های نوجوان ، فیلمی وجود دارد که فیلمساز در مورد چاپ روی صفحه نمایش صحبت می کند و یک توقف شش ساله را روی صفحه نمایش می دهد. صرف نظر از این واقعیت که کودکان امسال و سینمای نوجوان یک انفجار است ، آنها با چهار فیلم خود روزهای نسبتاً بهترین روزهای فروش داشتند. با این حال ، “سفر پرماجرا” نتوانست به این پسوندها تکیه کند و انتقاد خوبی دریافت نکرد.
محمد علی ساجادی ، کارگردان سینما ، گفت که او نمی خواهد سوداب را در زمستان آزاد کند. وی گفت: “ما وضعیت روشنی نداریم و مانند جو و زمین سینمای خود را دوست داریم و ترجیح می دهم امسال آزاد نشوم.” چهارده سال بعد می خواستم یک فیلم منتشر کنم ، اما بدتر از آن ، در سرمایه و سیاست گیر افتادم.
در این حالت ، بر خلاف فیلم های دیگر ، خود کارگردان نمی خواست فیلم را منتشر کند ، اما امسال پخش نمایش به جذب مخاطب و پذیرش “سودابا” کمک نمی کند.
سوداب بدون در نظر گرفتن این ادعا مبنی بر اینکه کارگردان امروز حضور دارد ، یک نوع فیلم بود ، یک جرم جنایی برای سینما بدون احتمال شلیک مخاطبان. در سینمای امروز ، سوداب یکی از آثاری است که می تواند مورد استقبال منتقدین قرار گیرد ، اما به مخاطب مربوط نمی شود و در اسکن ناکام ماند.
“نایلون”
دیالوگ های سطحی و برداشت های اضافی ثابت کرده است که Nilgone کارگردان بهتری در خدمت و همچنین عدم منطق در سناریو است.
نیلگون فیلم دیگری از این لیست است که به کارگردانی حسین سوهیلیزاده به کارگردانی است. این فیلم همچنین آماده اکران در سال ششم بود ، اما به دلیل فوران کرونا اکران نشد و به گفته تهیه کننده ایراج محمدی ، فیلمسازان آماده انتشار این فیلم نبودند و در جشنواره های خارجی امیدوار بودند.
این فیلم با حمایت تولیدی سوهیلیزاده در تلویزیون ، فقط توانست منتقدین را به خود جلب کند. دیالوگ های سطحی و برداشت های اضافی و همچنین عدم منطق در سناریو ، نیلگون ثابت کرده است که سهیلیزاده کارگردان بهتری در خدمت است.
او بی سر و صدا اسکن شد تا رنگ پرده را بدون نیاز به فروش “ادعای” ، “درگیری” و “آرتا نفرین” ببیند. پس از بستن پرونده گیشه ، فیلم هایی که توسط مخاطب و رسانه ها در مورد دلیل دلایل پخش و اصرار بر نمایش عمومی روبرو می شوند.
۲۴۴۵۷
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین