به گفته فارس ؛ براساس داده های مرکز آماری ، تخمین زده می شود که شاخص دسترسی مسکن ، که نشان می دهد کل درآمد سالانه یک خانواده به طول می انجامد ، 2 واحد واحد ، به طور متوسط 5 سال در تهران و حدود 5 سال در تهران است. با این حال ، معیار جهان مشترک کمتر از 5 سال است.
با این حال ، یک فهرست دیگر با عنوان “انتظار برای پس انداز سالانه” ، تصویری واقع بینانه تر از اوضاع ارائه می دهد.
نرخ پس انداز خانوار در سال ششم در مقایسه با سال قبل افزایش یافته است. این کشور از 2 ٪ به 2 ٪ و 2 درصد به 2 درصد در تهران رسید.
یک خانواده شهری ، که اساس این ارقام است ، باید حدود 5 سال خانه ها را در تهران نجات دهد.
این تعداد در مقایسه با سال 2 به طور قابل توجهی بهبود یافته است. از آنجا که در آن سال ، کل کشور 5 سال در تهران و تهران (بیش از یک و نیم قرن) بود. بنابراین ، دامنه در تهران بیش از 5 ٪ کاهش یافته است.
دلایل این کاهش را می توان با سه عامل اصلی خلاصه کرد. اول ، قیمت مسکن به سرعت تحولات منطقه ای و نگرانی های سیاسی در طول سال افزایش یافته است و در سال 2 ، تورم مسکن که در سال 2 بیش از 2 درصد بود ، تقریباً به 2 درصد رسید.
ثانیا ، افزایش درآمدهای خانوار فراتر از تورم مسکن بود. میانگین افزایش درآمد در کشور 4.9 درصد و 2 درصد در تهران بود.
عامل سوم بهبود نرخ پس انداز است. با این حال ، این پیشرفت به دلیل رشد موجودات به ویژه از کلاس های ثروتمند بود و مستاجران سهم کمتری دریافت کردند.
با وجود این تغییرات مثبت ، شرایط بحرانی هنوز توضیح داده شده است. در تهران ، زمان انتظار برای میزبانی تقریباً 5 بار و کل کشور 5 برابر سطح جهانی است.
اگرچه سطح طبیعی این شاخص در جهان حدود 5 سال است و در بهترین حالت ، 5 سال یا کمتر ، خانواده های تهانی باید حدود 5 سال صبر کنند و خانواده های شهری این کشور باید حدود 5 سال داشته باشند.
این شکاف بزرگ نشان دهنده شدت “فقر مسکن” در ایران است. براساس گزارش ها ، نرخ فقر مستاجران در سال 2 به 2 درصد رسید که این رکورد بیست سال گذشته بود.
علاوه بر این ، شکاف کلاس صاحب مسکن افزایش یافته است. تعداد خانوارهای اعشاری دهم در 5 سال گذشته دو برابر شده است ، اما تنها 5 ٪ در اعشاری اول و 5 ٪ از مستاجران هنوز ضعیف هستند.
از طرف دیگر ، Splashes بیشتر پس انداز سالانه خانگی خود را از بین برده است و دو وسیله نقلیه اصلی برای خانه دار ، یعنی پس انداز و امکانات بانکی ، تقریباً عملکرد خود را از دست داده اند.