این بیلبورد شهرداری چقدر برای مردم تهران موثر است؟

ناصر امانی عضو شورای شهر تهران از قراردادهای نامحدود و قیمت های بسیار سنگین برای تبلیغات تلویزیونی شهرداری تهران خبر داد.

به گزارش دیده بان ایران، وی ضمن تایید وجود اقلام قابل توجه بودجه برای اطلاع رسانی، از هزینه کرد و اغراق شهرداری در تبلیغات فعلی انتقاد کرد.

وی گفت: زمانی که بودجه 1404 تصویب شد، ردیف هایی را در قسمت اطلاع رسانی برای شهرداری پیش بینی کرده بودیم و تبصره ای درباره قرارداد بی پایان شهرداری و صدا و سیما به آن اضافه شد.

به نظر من شهرداری بر اساس آن تبصره و با استفاده از ظرفیت آن تبصره می تواند اطلاعات زیادی را از طریق صدا و سیما ارائه کند. اطلاعاتی که من بر اساس شنیده هایم به دست آوردم مربوط به قرارداد 5 هزار میلیارد تومانی است که بین شهرداری و صدا و سیما بسته شده است.

«تهران زیبا» یکی از پروژه های تبلیغاتی شهرداری است. وام 5 میلیارد تومانی متعلق به همه آگهی هایی است که شهرداری برای آن با صدا و سیما قرارداد بسته است، این هم بخشی از آن است.

تبلیغات هیچ اشکالی ندارد، اما به شرطی که درست باشد. به عبارت دیگر بهتر است با مردم ارتباط برقرار کنیم و کارهای انجام شده را به اطلاع مردم برسانیم. اما در تبلیغات این دوره مدیریت شهری در تهران اغراق زیادی دیده ایم.

هزینه های تبلیغات شهری به یکی از موضوعات بحث برانگیز در دوران مدیریت علیرضا زاکانی بر شهرداری تهران تبدیل شد. تبلیغات اجرا شده در این مدت به میزان قابل توجهی با واقعیت های جامعه ناسازگار بوده و حتی گاهی بر سلامت و امنیت شهروندان تأثیر می گذارد.

به عنوان مثال برخی از تبلیغات محیطی شهرداری شامل پیام هایی مانند «شهرداری از تهران تا شانگهای آسفالت است» است و این پیام ها واقعیت عملیاتی و اداری مدیریت شهری را منعکس نمی کند، بلکه تصویری اغراق آمیز و غیرواقعی از عملکرد شهرداری ایجاد می کند. یک نمونه عینی از تأثیر منفی تبلیغات بر شهروندان در اکتبر 1402 رخ داد. وقتی شهرداری از بادکنک برای تبلیغات محیطی استفاده می کند. این اقدام منجر به وقوع حادثه در منطقه چیتگر شد که منجر به سوختن 6 پسر 10 تا 13 ساله شد و خوشگذرانی آنها مسیر تلخی به خود گرفت.

با نزدیک شدن به انتخابات شورای شهر تهران، تبلیغات محیطی شهرداری پیچیده تر و جامع تر شده است. این موضوع با واکنش برخی از اعضای منتقد شورای شهر همراه شد. مهدی اخراریان، یکی از اعضای شورای شهر تهران که از زاکانی انتقاد کرده است، این شیوه مدیریت تبلیغات را نوعی «مدیریت نمایشی» توصیف کرده است. دولتی که در آن نمایش، تبلیغات پر زرق و برق و اظهارات پر زرق و برق جایگزین کارایی واقعی و حل مشکلات اساسی شهری می شود.

از دیدگاه وی، «شهرداری تهران در حال حاضر به جای تمرکز بر حل مشکلات ساختاری و مدیریت عملیاتی شهر، بر مدیریت افکار عمومی و ایجاد تصویری مثبت از عملکرد خود متمرکز است». همچنین برخی اعضای شورای شهر در فضای مجازی به انتقاد از شهرداری پرداخته و به موضوع «بدهکاران» یا دریافت پول از شهرداری تهران توجه می کنند.

این افراد اخیرا برخی از اعضای شورای شهر به ویژه نرجس سلیمانی را هدف قرار داده و سعی در خنثی کردن انتقادات تند وی از مدیریت شهری داشته اند.

به گفته کارشناسان و اعضای منتقد شورای شهر، هزینه‌های تبلیغاتی شهرداری تهران در این مدت می‌توانست صرف بهبود شرایط خدمات شهری در حوزه‌هایی مانند حمل‌ونقل عمومی، نگهداری شهری، منظم‌سازی بافت‌های فرسوده و توسعه فضاهای عمومی شود که اثرات ملموس و پایداری بر کیفیت زندگی شهروندان داشته باشد.

البته این شکل از تبلیغات شهری تبعات اجتماعی و سیاسی دارد. در واقع در دوره مدیریت فعلی شهرداری تهران، تبلیغات شهری بیش از یک ابزار اطلاع رسانی، به نمادی از سیاست های مدیریتی و تمرکز بر اقدامات کوچک رو به رشد تبدیل شده است.

قرارداد صداوسیما با شهرداری پایانی ندارد

در همین زمینه ناصر امانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران درباره تبلیغات شهرداری در دوره کنونی مدیریت شهری گفت: تبلیغات اشکالی ندارد اما بستگی به این دارد که با واقعیت همخوانی داشته باشد. به عبارت دیگر بهتر است با مردم ارتباط برقرار کنیم و کارهای انجام شده را به اطلاع مردم برسانیم. امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری بارها فرموده اند کارهایی که انجام داده اید را عمومی کنید، اما تاکید بر این است که کارهایی را که واقعا انجام شده است، عمومی کنید. مشکل اینجاست که در تبلیغات شهرداری گاهی اغراق در کارهای انجام شده علامت سوال در ذهن مردم ایجاد می کند و گاهی کارهای انجام نشده را تبلیغ می کنیم.

این یک مشکل است و در سطح شهر نیز شاهد این نوع تبلیغات هستیم، حتی گمان می رود تبلیغات شهرداری نیز لغو شده است. ما گاهی اوقات پیشاپیش وعده‌هایی را که باید عملی شوند، ارائه می‌کنیم، که برخلاف سیاست‌های تبلیغاتی و گزارش‌دهی مناسب است. این روش تبلیغاتی باعث می شود مردم نسبت به کار انجام شده شک کنند».

وی در پاسخ به این سوال که سقف بودجه تبلیغاتی شهرداری چقدر است، گفت: زمانی که بودجه 1404 تصویب شد، ردیفی را در اداره اطلاع رسانی شهرداری در نظر گرفتیم و یک یادداشت بی پایان در خصوص قرارداد شهرداری و صدا و سیما به آن اضافه شد و به نظر من بر اساس آن تبصره و با استفاده از ظرفیت آن تبصره، شهرداری می تواند اطلاعات زیادی را از طریق صدا و سیما و صدا و سیما به گوش من برساند. مطمئن باشید 5 هزار میلیارد تومان قرارداد بین شهرداری و صدا و سیما وجود دارد، این رقم بسیار بزرگی است، به هر حال اگر مشکلی وجود داشته باشد، این تصمیم بر عهده ماست. “ما آن را داریم.”

عضو شورای شهر تهران در پاسخ به این سوال که آیا در زمان تصویب بودجه متوجه این موضوع شده اید، گفت: ما در آن زمان متوجه شدیم که در مورد این بند بودجه بحث زیادی شده و اخیراً این تبصره را ویرایش کردیم اما گفت که این مجوز به شهرداری تهران داده شده است و شهرداری در حوزه اطلاع رسانی و تبلیغات دستش باز است، البته با اشاره به قانون بالادستی، اگر چه برخی از دوستان می گویند کار شهرداری ضعیف است. دانش دو طرفه است. و مردم آن را احساس می کنند.”

شهرداری در بودجه اطلاعاتی خود پول قابل توجهی دارد

یکی از اعضای کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران در پاسخ به این سوال که به غیر از قرارداد شهرداری با صدا و سیما چه ردیف های دیگری برای تبلیغات در بودجه شهرداری وجود دارد، گفت: تعداد این ردیف ها را به خاطر ندارم اما در اقلام بودجه اطلاع رسانی شهرداری تهران مبلغ قابل توجهی وجود دارد.

وی با تاکید مجدد بر اینکه اصل تبلیغات و صرف هزینه برای تبلیغات اشکالی ندارد، افزود: مشکل در نحوه و کیفیت اطلاع رسانی است.

امانی با اشاره به اینکه «تهران زیبا» یکی از پروژه های تبلیغاتی شهرداری است، گفت: وام تمامی آگهی هایی که شهرداری برای آنها با صدا و سیما قرارداد بسته است، 5 هزار میلیارد تومان است.

اگر کافی باشد سال آینده بودجه تبلیغاتی شهرداری را کاهش می دهیم.

یکی از اعضای کمیسیون برنامه و بودجه شهرداری تهران در پاسخ به این سوال که چرا این پول صرف نظافت و بهبود شرایط شهر نشده است، گفت: قبول دارم که مطلقاً تعادلی وجود ندارد و این تقصیر بر عهده ما (شورای شهر تهران) است، یعنی باید بین وام بخش‌های مختلف شهرداری تعادل ایجاد می‌کردیم، از یک طرف و از طرفی مصوبه‌ای را که شهرداری گشایش می‌دهد این است که به همه اطلاعات اضافه نشده است. نوع هزینه ها بر اساس آن مصوبه شورای شهر قطعاً فاقد تعادل و تناسب است.

وی با اشاره به بودجه 1405 شهرداری تهران افزود: قطعا در بررسی بودجه سال آینده این موضوع را مورد بازنگری قرار خواهیم داد، ابتدا می خواهیم گزارشی از عملکرد شهرداری در این زمینه ارائه شود تا مشخص شود این عدد صحیح است یا خیر، اگر این قرارداد وجود داشته باشد قطعا در بودجه سال 1405 برای اصلاح آن تلاش خواهیم کرد، البته اگر قوی باشیم.

ادارات مختلف شهرداری قبل از ارائه طرح مشخص، بودجه تحقیقاتی دریافت می کنند

موضوع دیگری که جلب توجه می کند این است که ردیف های بی نامی در بودجه سنواتی شهرداری تهران وجود دارد که صرفاً سرفصل هستند و صحت آن پس از وقوع مشخص می شود. به عنوان مثال شنیده شد که پلیس شهرداری برای کارها بودجه دریافت کرده است.

امانی در پاسخ به این سوال که چرا باید چنین ردیف هایی در بودجه شهرداری وجود داشته باشد، اینگونه پاسخ داد: بودجه تحقیقات و مطالعات جهانی هر سال در شورای شهر تهران تصویب می شد (در دوره های گذشته همین طور بود) اما باید طرح های پژوهشی ظرف سه ماه به شورای شهر می آمد و پس از تصویب به مرکز مطالعات برمی گشت. بودجه های پژوهشی مختص این دوره نیست، در دوره گذشته نیز این گونه بوده است. یک عدد جهانی تصویب می شود و سپس طرح های پژوهشی تعریف و به شورای شهر ارائه می شود. دلیلش این است که در حوزه تحقیق دعوا می شود اما بعد نقشه ها مشخص می شود».

وی در پاسخ به این سوال که وقتی شهرداری تهران پژوهشگاه دارد چرا در سایر بخش های شهرداری قرارداد پژوهشی یا مطالعاتی منعقد می شود، گفت: مشکل این است که بودجه در حوزه پژوهش و پژوهش در سطح جهانی تصویب می شود و برنامه های خرد در حوزه پژوهش به بعد از تصویب بودجه موکول می شود. ما شاهد این اتفاقات هستیم زیرا شورای شهر تهران اهمیت چندانی به این موضوعات نمی دهد و پیگیری نمی کند. وی گفت: «البته این اتفاقات نه تنها در یک حوزه بلکه در بخش های مختلف رخ می دهد.