برای دیدن؛ نبرد خونین جگوار و کایمان در گلولای

بعدی- شکارچیان اغلب طعمه های خطرناک را قبل از خوردن به طور کامل می کشند تا از آسیب دیدن جلوگیری کنند. با این حال، اگر طعمه خطر جدی نداشته باشد و پاهای خود را از دست داده باشد، می توان آن را زنده خورد.

به عنوان مثال، هنگامی که گروهی از شیرها یک گاومیش نر آفریقایی را شکار می کنند، معمولا سعی می کنند مطمئن شوند که حیوان کاملاً ساکن یا مرده است تا از لگد یا لگد زدن به شاخ جلوگیری کنند. اما در بیشتر موارد، آنها قبل از مردن کامل طعمه را شروع به خوردن می کنند، نه از روی ترحم برای گاومیش، بلکه برای امنیت خود.

شکارچیان انفرادی گاهی اوقات همین کار را می کنند، اما ممکن است تنها زمانی خطر خوردن طعمه زنده را به خطر بیندازند که شرایط کاملاً به نفع آنها باشد. این همان وضعیتی است که در این صحنه می بینیم.

کیمن در گل گیر کرده است و نمی تواند فرار کند. جگوار از این موقعیت نهایت استفاده را می کند. برخلاف روش معمول جگوارها که پشت شکار خود را گاز می‌گیرد، جمجمه‌اش را خرد می‌کند و به سرعت می‌کشد، این بار مستقیماً به سمت غذا رفت. انگار فکر می کرد کیمن به زودی از خستگی خواهد مرد و تا آن زمان می تواند از این سفره گل آلود لذت ببرد.

با این حال، این تصمیم اشتباه بود: به گفته شاهد عینی، کیمن موفق شد آخرین بقایای خود را جمع کند و دوباره به داخل آب فرار کند. در نتیجه، جگوار مغرور غذای خود را برای چند روز از دست داد.