فلاپی روباه تبت ، همچنین به عنوان فاکس ماسه تبت شناخته می شود ، یک نوع واقعی از روباه است که منحصر به فرد برای تبت ، نپال ، چین ، بوتان و هند است.
به گفته انتخابتو ، این سطح تا حدود 2 متر در سطح دریا (معادل 2 فوت) دیده می شود و به دلیل دامنه بیولوژیکی گسترده فلات تبت ، در لیست قرمز انجمن حفاظت از طبیعت جهانی (IUCN) ذکر شده است.
روباه تبت دارای روباه نرم ، متراکم و حنا است که از گردن ، پشت و پاهای پایین امتداد دارد. بشکه دارای باریک ، گونه ، طرف ، پاهای فوقانی و درپوش های خاکستری و انتهای سفید دم است. گوش های کوتاه این حیوان از پشت خاکستری و سفید است.
روباه های تبت بزرگسالان 1 تا 2 سانتی متر طول دارند (به استثنای دم) و طول دم بین 1 تا 2 سانتی متر است. وزن آنها معمولاً بین 1 تا 2.5 کیلوگرم است.
در میان انواع مختلف روباه ها ، جمجمه روباه تبت بیشتر برای گوشت است. جمجمه طولانی تر است ، فک و دندان از روباه های کوهستانی طولانی تر است. منطقه جمجمه کوتاه تر است و گونه های آن باریک تر است و فک ها بسیار باریک و پیشانی هستند. روباه های تبت نیز بیشتر از سایر روباه ها هستند.
غذای اصلی این روباه پیکسل های فلات است. البته جوندگان دیگر با مارمولک ها ، خرگوش های پشمی ، خرگوش های معمولی ، پرندگان کف کوچک و مارمولک تغذیه می شوند. همچنین از لاشه هایی مانند گوزن تبت ، گوزن مشک ، گوسفند آبی و حیوانات خانگی تغذیه می شود. روباه تبت معمولاً به صورت جداگانه و در طول روز شکار می شود ، زیرا قله ها معمولاً روز به روز هستند.
بعضی اوقات این روباه ها به نوعی همکاری غیرمستقیم با خرس های قهوه ای دارند. بنابراین خرس ها برای یافتن فلش زمین را لگد می زنند و وقتی فلش از خرس ها فرار می کند ، روباه ها آنها را شکار می کنند.
روباه های تبت معمولاً در زوج های دائمی زندگی می کنند و با هم شکار می کنند. به مدت 2 تا 6 روز پس از بارداری ، بین دو تا چهار توله در لانه متولد می شود و تا سن 2 و 6 ماهگی در کنار والدین خود باقی می ماند. لانه ها معمولاً در پایین صخره ها ، خطوط ساحلی قدیمی یا دامنه های پایین ساخته می شوند. در این اسلات ها ، می تواند حداکثر چهار ورودی با قطر تقریباً 1 تا 2 سانتی متر داشته باشد.