بیوگرافی آدولف هیتلر; خطرناک ترین دیکتاتور تاریخ (تصاویر)

آدولف هیتلر، رهبر حزب نازی آلمان، یکی از قدرتمندترین و بدنام ترین دیکتاتورهای قرن بیستم بود. هیتلر از اوایل سال 1933 از مشکلات اقتصادی، نارضایتی مردم و تهاجمات سیاسی برای به دست آوردن قدرت مطلق در آلمان استفاده کرد. حمله آلمان به لهستان در سال 1939 منجر به جنگ جهانی دوم شد و تا سال 1941 نیروهای نازی بیشتر اروپا را اشغال کردند. یهودی ستیزی و تعصب وحشیانه هیتلر علیه آریایی ها منجر به قتل حدود 6 میلیون یهودی و سایر قربانیان هولوکاست شد. پس از اینکه جنگ علیه او شد، هیتلر در آوریل 1945 در پناهگاه برلین خودکشی کرد.

آدولف هیتلر کیست آن بود

آدولف هیتلر از سال 1933 تا 1945 صدراعظم آلمان بود و مدت طولانی به عنوان رهبر حزب نازی یا حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان خدمت کرد. سیاست‌های فاشیستی هیتلر جنگ جهانی دوم را تسریع کرد و به نسل‌کشی معروف به هولوکاست منجر شد. تقریباً شش میلیون یهودی و پنج میلیون غیرنظامی کشته شدند.

خانواده هیتلر

هیتلر چهارمین فرزند از شش فرزند آلوئوس هیتلر و کلارا پولزل بود. هیتلر در کودکی دائماً با پدر آزارگر عاطفی خود مشکل داشت. مردی که علاقه پسرش به هنرهای زیبا را نمی پسندد! پس از مرگ برادر کوچکترش ادموند در سال 1900، آدولف منزوی و درونگرا شد.

هیتلر جوانان

هیتلر با رد اقتدار اتریش-مجارستان برای اولین بار علاقه خود را به ناسیونالیسم آلمانی نشان داد. این ناسیونالیسم بعدها به نیروی محرکه زندگی هیتلر تبدیل می شود. در سال 1903، پدر هیتلر به طور ناگهانی درگذشت. پس از دو سال مادرش به او اجازه داد تا مدرسه را ترک کند. پس از مرگش در دسامبر 1907، هیتلر به وین نقل مکان کرد و به عنوان کارگر و پاره وقت به عنوان آبرنگ کار کرد. او دو بار به هنرستان هنرهای زیبا مراجعه کرد و هر دو بار رد شد.

بدون حقوق بازنشستگی یتیم و درآمد حاصل از فروش کارت پستال، به دلیل نداشتن پول به یک پناهگاه بی خانمان ها راه یافت. هیتلر بعدها این سالها را دوره ای نامید که در آن یهودی ستیزی برای اولین بار در او شکل گرفت. اگرچه در مورد این بیانیه بحث هایی وجود دارد. در سال 1913 هیتلر به مونیخ نقل مکان کرد. در آغاز جنگ جهانی اول برای خدمت در ارتش آلمان درخواست داد و در اوت 1914 پذیرفته شد، اگرچه هنوز شهروند اتریش بود.

اگرچه آدولف هیتلر بیشتر خدمت خود را دور از خط مقدم گذراند، اما در نبردهای مهم بسیاری شرکت کرد و در نبرد سام مجروح شد. هیتلر از فروپاشی جنگ خشمگین بود و این تجربه میهن پرستی پرشور آلمانی او را تقویت کرد. هیتلر از تسلیم آلمان در سال 1918 شوکه شد. او مانند دیگر ملی گرایان آلمانی معتقد بود که ارتش آلمان به رهبران غیرنظامی و مارکسیست ها خیانت کرده است.

آلمان نازی

پس از جنگ جهانی اول، هیتلر به مونیخ بازگشت و به کار برای ارتش آلمان ادامه داد. او به عنوان یک افسر اطلاعاتی، فعالیت های حزب کارگران آلمان را زیر نظر داشت و بسیاری از ایده های ضد یهودی، ملی گرایانه و ضد مارکسیستی بنیانگذار حزب، آنتون درکسلر را آموخت. در سپتامبر 1919، هیتلر به حزب کارگران آلمان پیوست که نام خود را به “NATIONALSOZIALISTISCHE DEUTSCHE ARBEITERPARTEI (NSDAP)” تغییر داد. اغلب به نازی ها خلاصه می شود.

خود هیتلر پرچم حزب نازی را با قرار دادن صلیب شکسته درون دایره ای سفید با زمینه قرمز طراحی کرد. او به سرعت هدف سخنرانی های تند علیه معاهده ورسای، سیاستمداران رقیب، مارکسیست ها و یهودیان قرار گرفت. در سال 1921، آدولف هیتلر جایگزین درکسلر به عنوان رئیس حزب نازی شد.

شورشی برهال

در 8 نوامبر 1923، هیتلر و ارتش آزادیبخش با شرکت گوستاو کهر، نخست وزیر باواریا، نشستی عمومی در سالن بیرهال مونیخ برگزار کردند. هیتلر آغاز انقلاب ملی و تشکیل دولت جدید را اعلام کرد. پس از یک درگیری کوتاه که منجر به کشته شدن تعداد زیادی از مردم شد، کودتای بیرهال شکست خورد. هیتلر به جرم خیانت دستگیر و به 9 ماه زندان محکوم شد.

کتاب “جنگ از”

در طول بازداشت 9 ماهه هیتلر در سال 1924، او از کارگزار خود رودلف هس خواست که بیشتر جلد اول زندگی نامه و مانیفست سیاسی خود، MEIN KAMPF را بنویسد. جلد اول در سال 1925 و جلد دوم در سال 1927 منتشر شد. این کتاب به 11 زبان ترجمه شد و تا سال 1939 بیش از 5 میلیون نسخه فروخت. در این کتاب به عقاید یهودستیزانه هیتلر اشاره شد و هیتلر اعلام کرد که روزی با این افراد مقابله خواهد کرد.

به قدرت برسد برای رسیدن آدولف هیتلر

رکود بزرگ در آلمان که در آن میلیون ها نفر بیکار بودند، فرصتی سیاسی برای هیتلر فراهم کرد. آلمانی ها موضعی دو حزبی در قبال جمهوری پارلمانی اتخاذ کردند و به طور فزاینده ای به گزینه های افراطی تر روی آوردند. در سال 1932، هیتلر در برابر پاول فون هیندنبورگ 84 ساله برای ریاست جمهوری نامزد شد. با این حال، او در هر دو دوره دوم شد و بیش از 36 درصد آرا را به دست آورد. این نتایج هیتلر را به یک نیروی قدرتمند در سیاست آلمان تبدیل کرد و باعث شد که هیندنبورگ او را به صدراعظم منصوب کند.

رهبری آدولف هیتلر

هیتلر از موقعیت خود به عنوان صدراعظم برای ایجاد یک دیکتاتوری قانونی استفاده کرد. فرمان آتش سوزی رایشتاگ که پس از آتش سوزی مشکوک در ساختمان پارلمان امان صادر شد، قانون اساسی را به حالت تعلیق درآورد و اجازه بازداشت بدون محاکمه را داد. هیتلر همچنین به تصویب قانون توانمندسازی فکر کرد که به او و کابینه اش قدرت قانونگذاری کامل برای یک دوره چهار ساله داد و اجازه انحراف از قانون اساسی را داد.

او خود را “FÜHRER” (رهبر) نامید و با به دست آوردن کنترل کامل بر قوه مقننه و مجریه، شروع به سرکوب سیستماتیک مخالفان سیاسی باقی مانده کرد تا اینکه در 14 ژوئیه 1933، حزب نازی هیتلر تنها حزب سیاسی قانونی اعلام شد. در آلمان، در اکتبر همان سال، هیتلر به آلمان دستور داد از جامعه ملل خارج شود.

قوانین و مقررات هیتلر علیه یهودیان

از سال 1933 تا آغاز جنگ در سال 1939، هیتلر و رژیم نازی صدها قانون برای محدود کردن و حذف یهودیان از جامعه تصویب کردند. این قوانین ضد یهود در تمام سطوح حکومتی تصویب شد و به نازی ها فرصت داد تا یهودیان را مورد آزار و اذیت قرار دهند.

در 1 آوریل 1933، هیتلر ممنوعیت ملی مشاغل یهودی را به اجرا گذاشت و به دنبال آن “قانون احیای خدمات حرفه ای مدنی” در 7 آوریل، که یهودیان را از خدمات عمومی منع کرد. این قانون اجرای «بند آریایی» توسط نازی‌ها بود که خواستار حذف یهودیان و غیرآریایی‌ها از سازمان‌ها، استخدام و در نهایت همه جنبه‌های زندگی عمومی بود.

قوانین بعدی تعداد دانش آموزان یهودی را در مدارس و دانشگاه ها محدود کرد و مجوز بسیاری از یهودیان را برای کار در زمینه های مختلف لغو کرد. دفتر اصلی مطبوعات و تبلیغات اتحادیه دانشجویان آلمان خواستار اقدام علیه روحیه غیر آلمانی شد و بیش از 25000 کتاب غیر آلمانی سوزانده شد. در سال 1934 بازیگران یهودی از بازی در سینما و تئاتر منع شدند.

در 15 سپتامبر 1935، رایشستاگ قوانین نورنبرگ را تصویب کرد که مقرر می داشت هر کسی که سه یا چهار پدربزرگ و مادربزرگ یهودی داشته باشد، صرف نظر از اینکه خود را یهودی بداند، “یهودی” محسوب می شود. بر اساس این قانون، ازدواج بین آلمانی های غیر یهودی و آلمانی های یهودی نیز ممنوع بود. در طول دوره المپیک 1936، هیتلر اقدامات ضدیهودی خود را برای مدتی خاموش کرد، اما بعداً آنها با شدت بیشتری مجدداً مطرح شدند.

هولوکاست و اردوگاه ها کار اجباری

در طول جنگ جهانی دوم، از سال 1939 تا 1945، نازی‌ها و همدستانشان مسئول مرگ حداقل 11 میلیون غیرنظامی از جمله تقریباً شش میلیون یهودی بودند. نسل کشی رژیم هیتلر در محدوده «راه حل نهایی» هیتلر، هولوکاست نامیده می شود.

اعدام‌ها و قتل‌های دسته جمعی در اردوگاه‌های بیگاری و قتل عام اتفاق افتاد. علاوه بر یهودیان، لهستانی ها، کمونیست ها، همجنس گرایان، شاهدان یهوه و اتحادیه های کارگری نیز جستجو می شدند. از زندانیان به عنوان کار اجباری برای گسترش اردوگاه ها استفاده می شود. آنها در معرض گرسنگی، شکنجه و وحشیگری وحشتناک از جمله آزمایشات پزشکی دردناک و مرگبار قرار گرفتند.

پناهگاه هیتلر

[دراوایلسال1945،هیتلرمتوجهشدکهآلماندرحالبازندهشدندرجنگاستدرنیمهشب29آوریل1945،دوستدخترهیتلردریکمراسمکوچکدرهمانپناهگاه،هیتلرمتوجهشدکهبنیتوموسولینیدیکتاتورایتالیاییاعدامشدهاستهمیناتفاقبرایاومیافتاد[1945’inbaşlarındaHitlerAlmanya’nınsavaşıkaybettiğinifarkettiSovyetlerBirliğiAlmanordusunuBatıAvrupa’yaitmiştiKızılOrduBerlin’ikuşatıyorduveMüttefiklerbatıdanAlmantopraklarınadoğruilerliyordu16Temmuz’daHitlerkomutamerkeziniBerlin’dekibiryeraltısığınağınataşıdı29Nisan1945geceyarısıHitlerkızarkadaşıEvaBraunileaynısığınaktaküçükbirtörenleevlendiAynızamandaHitlerİtalyandiktatörBenitoMussolini’ninidamedildiğiniöğrendiveaynışeyinonunbaşınagelmesindenkorktu

آوا قهوه ای همسر هیتلر

آدولف هیتلر روز بعد (29 آوریل 1945) از ترس دستگیر شدن توسط نیروهای دشمن خودکشی کرد. او یک دوز سیانور مصرف کرد و سپس به سر خود شلیک کرد. همچنین گفته می شود که براون خود را با سیانور مسموم کرده است. هیتلر هنگام مرگ 56 ساله بود. برلین در 2 مه 1945 به دست نیروهای شوروی افتاد. پنج روز بعد، در 7 می، آلمان بدون قید و شرط تسلیم متفقین شد.

اینفوگرافیک زندگی هیتلر

منبع: ستاره