آیا تا به حال به این فکر کرده اید که در طول تاریخ چند نفر روی سیاره زمین زندگی کرده و مرده اند؟
به گزارش روزیاتو، این سوال ذهن جمعیت شناسان، محققان و علاقه مندان را به خود مشغول کرده است. تخمین تعداد کل انسان هایی که تاکنون وجود داشته اند یک کار پیچیده است و نیاز به تخمین های علمی از اندازه جمعیت، نرخ زاد و ولد و میزان مرگ و میر در طول دوره وسیع تاریخ بشر دارد.
پراستنادترین برآورد ارائه شده توسط اداره مرجع جمعیت (PRB)، نشان می دهد که تقریباً 108 میلیارد نفر زمین را خانه می دانند.
برای شروع سفر خود، باید نقطه شروعی را در رابطه با اولین ظهور انسان مدرن (Homosapiens) ایجاد کنیم. اکثر مردم شناسان موافقند که انسان مدرن حدود 300000 سال پیش ظهور کرده است. با این حال، برای اهداف تخمین جمعیت شناختی، محققان به طور کلی نقطه شروع محافظه کارانه تری را در حدود 50000 سال پیش در نظر می گیرند، زمانی که انسان شروع به نشان دادن ویژگی های رفتاری مدرن مانند خلق هنر و استفاده از ابزار کرد.
دوره پارینه سنگی بالایی حدود 40000 سال پیش آغاز شد و شاهد ظهور ابزارها و فناوری های پیشرفته تری بود. پیشرفت های ساخته شده توسط این انسان های مدرن شامل سوزن های استخوانی، قلاب ماهی، هارپون، نجاری و استفاده از چسب بود. این ابزارهای پیشرفته شکار، ماهیگیری و ایجاد لباس های پیچیده و اشیاء دیگر را امکان پذیر می کرد.
پارینه سنگی فوقانی همچنین به دلیل اولین نمونه های شناخته شده بیان هنری، مانند نقاشی های غار و مجسمه های حکاکی شده، که بر توانایی های شناختی و خلاق اجداد ما روشن می شود، قابل توجه است.
تخمین اندازه جمعیت انسان های اولیه به دلیل فقدان سوابق مکتوب و شواهد باستان شناسی محدود دشوار است.
محققان برای حدس زدن آگاهانه به انواع روش های غیرمستقیم تکیه می کنند. آنها ظرفیت تحمل محیط های باستانی را مطالعه می کنند و تنوع ژنتیکی را مطالعه می کنند تا بینشی در مورد پویایی جمعیت اولیه به دست آورند.
در طول تاریخ بشر، اجداد ما بیشتر به عنوان شکارچی زندگی می کردند. برآوردها نشان می دهد که جمعیت جهان در این دوره نسبتاً کوچک بوده است، احتمالاً بین 1 تا 10 میلیون نفر. رشد جمعیت به دلیل نرخ بالای مرگ و میر و منابع محدود کند بود. با این حال، حدود 10000 سال قبل از میلاد، انقلاب کشاورزی به طور قابل توجهی مسیر جامعه انسانی و پویایی جمعیت را تغییر داد.
با توانایی تولید غذای اضافی، جمعیت انسانی شروع به رشد سریع‌تری کرد. تا سال 1 پس از میلاد، برآوردها جمعیت جهان را تقریباً 300 میلیون نفر نشان می‌دهد.
درک نرخ زاد و ولد تاریخی در تخمین تعداد کل افرادی که تا کنون زندگی کرده اند مهم است. نرخ تولد؛ این تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند شیوه های فرهنگی، شرایط اقتصادی و میزان مرگ و میر قرار دارد.
نرخ زاد و ولد در جوامع ماقبل صنعتی بالا بود. اغلب از 40 تولد در هر 1000 نفر در سال فراتر می رفت. اما نرخ بالای مرگ و میر نوزادان و کودکان به این معنی است که بسیاری از این تولدها منجر به رشد طولانی مدت جمعیت نمی شود.
انقلاب صنعتی تغییرات قابل توجهی از جمله پیشرفت در پزشکی، مراقبت های بهداشتی و تولید مواد غذایی ایجاد کرد. این تحولات منجر به کاهش نرخ مرگ و میر و رشد پایدار جمعیت شد. در نتیجه، جمعیت جهان از حدود یک میلیارد نفر در سال 1800 به بیش از 7 میلیارد نفر در اوایل قرن بیست و یکم رسید.
جمعیت شناسان از یک رویکرد سیستماتیک پیروی می کنند تا به تعداد کل افرادی که تا کنون زندگی کرده اند برسند. آنها تاریخ بشر را با توجه به تغییرات عمده تکنولوژیکی، فرهنگی و اجتماعی به دوره های مختلف تقسیم می کنند.
هر دوره دارای جمعیت و نرخ تولد متفاوت است. محققان میانگین اندازه جمعیت را برای هر دوره تخمین می زنند و تعداد کل تولدها را با ضرب میانگین جمعیت در نرخ تولد و طول دوره محاسبه می کنند. این محاسبه نشان دهنده این واقعیت است که جمعیت ها ساکن نیستند و در طول زمان افزایش می یابند. در نهایت، محققان تعداد تولدها را در تمام دوره‌ها جمع‌آوری می‌کنند تا مجموع را بدست آورند.
جمع بندی این تخمین ها در مجموع حدود 78.48 میلیارد تولد را نشان می دهد. تعدیل‌ها و تخمین‌های دقیق‌تر، مانند آنچه از PRB انجام می‌شود، اغلب منجر به رقمی که به طور گسترده نقل شده است، تقریباً 108 میلیارد نفر است که از طلوع بشریت راه رفته و ناپدید شده‌اند.
در حالی که رقم 108 میلیارد تخمینی است، تصوری از مقیاس وجود انسان بر روی زمین به دست می دهد. این موضوع ما را به یاد تاریخ طولانی و متنوع گونه ما و زندگی های بی شماری می اندازد که داستان بشریت را شکل داده است.