شهر ایلام یکی از نادرترین شهرهایی است که اکثر ساختمان‌های آن بدون توجه به فضای باز، با روکش 100 درصد و تراکم بالا ساخته شده‌اند.
به گزارش عصر ایران، شکل گیری شهر و ارزش های مردم آن بر اساس خط معمار، فضایی ناسازگار را به وجود آورد. بنابراین، این پروژه به جای انتخاب بین آنها، به دنبال پذیرش تنش بین گفتگوی شی گرا و رویکرد میدان گرا است. این پروژه یک پروژه خارجی است و هدف آن پذیرش ایده غالب معماری، انتقال آن و تأثیرگذاری بر شخصیت شهر است.
این پروژه از یک آپارتمان خانوادگی تشکیل شده است و تمرکز ما ایجاد فضاهای نیمه باز، فعال کردن آنها و تضمین حریم خصوصی در درونی ترین قسمت های میکروفضا بود. هر یک از این ریزفضاها به عنوان یک فضای نشیمن متصل به خود و سایر فضاهای خرد داخل ساختمان عمل می کنند.
برای رفع دغدغه های ذکر شده دو فضای بسته را اختراع کردیم تا فضاهای باز نقش فعال و قابل زندگی بین این فضاهای بسته داشته باشند. این پروژه ویژگی های زیر را برای رفع این نگرانی ها ارائه می دهد:
1- قابلیت بستن فیزیکی قسمت هایی از فضاهای باز برای جلوگیری از مشاهده بافت های متراکم.
2- استفاده از تئوری خطای حسی سایه برای کاهش تمرکز بر پس‌زمینه و اولویت‌بندی فضای داخلی به جای آن به ما امکان می‌دهد پنجره‌های بزرگ را با حداقل نیازهای انسداد ترکیب کنیم.
3- فضاهای باز همچنین با هدف تغییر الگوهای رفتاری ساکنان در طول روز و تشویق آنها به گذراندن وقت در این مناطق به جای فضاهای بسته است. همچنین، از دیدگاه لذت‌جویی، این به کاهش بارهای سرمایشی و گرمایشی کمک می‌کند (نظریه پایداری لذت‌بخش قابل توجه است).
4- با کنترل شدت نور خورشید و بادهای زمستانی می توان بارهای سرمایشی و گرمایشی را کاهش داد.
اطلاعیه مهم: قبل از تحویل پروژه به معماران، یک درخت در محل پروژه قطع شد. معماران در واکنش به این اقدام، تنه درخت را به عنوان نماد در پروژه گنجانده اند تا از حذف درخت انتقاد کنند.
معماری: دفتر معماری ماهت
معمار مسئول: محمد هادیان پور، رضا منصوری
مکان: ایران، ایلام
مساحت: 296 متر مربع
مساحت زیربنا: 900 متر مربع
مجری: شهرام مامی
تاسیسات برق: حمید حواسی
تاسیسات مکانیکی: میثم عزیزیان
گرافیک: کتایون کاظمی
عکاس: پرهام تقی ف
جوایز: فینالیست جایزه معمار در سال 1402 در بخش آپارتمان های مسکونی / برگزیده شانزدهمین جایزه معماری ایران در سال 1402 در بخش معماری آپارتمان های مسکونی