معماری خصمانه یا طراحی دفاعی نوعی رویکرد برای طراحی و ایجاد تجهیزات فضای عمومی است که عمداً برای جلوگیری از استفاده شخص یا گروهی از افراد از آن فضا طراحی شده است.
به گزارش عصر ایران، این گونه طرح ها با ایجاد موانع فیزیکی یا بصری سعی در کنترل رفتار افراد دارند.
چرا معماری خصمانه؟
دلایل مختلفی برای استفاده از معماری رقابتی وجود دارد، از جمله:
جلوگیری از تجمع افراد بی خانمان: یکی از رایج ترین کاربردهای معماری خصمانه ایجاد موانع برای جلوگیری از خواب افراد بی خانمان در مکان های عمومی مانند زیر پل ها یا روی نیمکت ها است.
مبارزه با جرم و جنایت: برخی از طراحی ها با هدف کاهش جرم و جنایت در مناطق خاص انجام می شود. برای مثال استفاده از نورپردازی قوی یا ایجاد فضای بازتر می تواند احساس امنیت را افزایش دهد.
کنترل ترافیک عابر پیاده: با ایجاد موانع فیزیکی یا طراحی مسیرهای پیچیده تر، می توان جریان تردد عابران پیاده را کنترل کرد و از تجمع مردم در نقاط خاص جلوگیری کرد.
حمایت از مالکیت خصوصی: مالکان املاک خصوصی ممکن است از معماری خصمانه برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به خواص خود استفاده کنند.
نمونه هایی از معماری دشمن
نیمکت های شیب دار، منحنی و بدون تکیه گاه: این نوع نیمکت ها به گونه ای طراحی شده اند که نشستن طولانی مدت را دشوار کرده و از خوابیدن افراد بی خانمان جلوگیری می کند.
نرده ها و دستگیره های تیز یا بیرون زده: این نوع نرده ها از نشستن افراد بر روی آنها جلوگیری می کند و همچنین مانع فیزیکی ایجاد می کند.
نور شدید و خیره کننده: استفاده از نور شدید در زیر پل ها یا تونل ها می تواند از تجمع افراد بی خانمان یا انجام فعالیت های غیرقانونی جلوگیری کند.