تغییرات آب و هوایی؛ کودکان بزرگترین قربانیان تهدید هستند

تغییرات آب و هوایی؛ کودکان بزرگترین قربانیان تهدید هستند


صندوق کودکان سازمان ملل متحد در آستانه آخرین اجلاس آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP30) در برزیل اعلام کرد: موج گرما، خشکسالی، سیل و شوک های شدید آب و هوایی نه تنها علائم هشداردهنده بلکه شواهد ملموسی از بی نظمی وحشیانه است و این کودکان هستند که شدیدترین عواقب را متحمل می شوند.

به گزارش ایرنا به نقل از یونیسف، در این گزارش آمده است: بیش از یک میلیارد کودک در سال 2023 در معرض خطرات جدی آب و هوایی قرار خواهند گرفت.

یک رشته طوفان در ماداگاسکار بیش از 200000 نفر را آواره کرد. محصولات کشاورزی از بین رفت و هزاران خانواده در فقر فرو رفتند. امروزه نزدیک به نیمی از کودکان کشور از سوء تغذیه رنج می برند.

خشکسالی مداوم در سومالی باعث از بین رفتن دام ها و افزایش بیشتر ناامنی غذایی شده است. 6 میلیون نفر تحت تاثیر این بیماری قرار دارند که بیشتر آنها کودکانی هستند که در شرایط بسیار دشواری زندگی می کنند.

فیلیپین یکی از آسیب پذیرترین کشورها در برابر تغییرات آب و هوایی است. سالانه حدود 20 طوفان در کشور رخ می دهد که اغلب با سیل و رانش زمین همراه است. این بلایای مکرر جوامع را تضعیف می کند، زیرساخت ها را تخریب می کند و دسترسی کودکان به آموزش و مراقبت های بهداشتی را دشوار می کند.

این مشکلات تنها بحران در جهان نیستند. اینها بخشی از بحران های جهانی است. تقریباً 900 میلیون نفر در مناطقی زندگی می کنند که در معرض خطر تغییرات آب و هوایی قرار دارند و بسیاری از آنها منابع لازم برای سازگاری را ندارند.

یونیسف تاکید می کند که اگر اقدام فوری صورت نگیرد، تا سال 2050 میلیون ها کودک در دنیایی از بلایای آب و هوایی، آوارگی اجباری و محرومیت های گسترده بزرگ خواهند شد.

حفاظت از آینده کودکان

اقدام برای مبارزه با تغییرات اقلیمی و بهبود آب و هوا به معنای اقدام برای کودکان است. قرار دادن نیازهای آنها در مرکز تصمیمات، تسریع تامین مالی برای اقدامات سازگاری و انجام تعهدات برای حذف تدریجی سوخت های فسیلی ضروری است.

یونیسف امیدوار است COP30 نقطه عطفی تعیین کننده به سوی اقدام جاه طلبانه و فراگیر آب و هوایی با تمرکز بر حقوق کودکان باشد، زیرا حفاظت از آب و هوا بیش از هر چیز به معنای حمایت از کودکان است.

یونیسف از رهبران جهان می‌خواهد که سه اقدام مهم برای کودکان را در هنگام ملاقات در برزیل در دستور کار خود قرار دهند.

– حمایت از کودکان و خدمات حیاتی مربوط به آنها:

در نشست سازمان ملل متحد در مورد تغییرات اقلیمی، نیازهای کودکان باید در سیاست ها، تامین مالی و تصمیم گیری ها در نظر گرفته شود و توصیه هایی در مورد “کودکان و اقلیم” اجرا شود. نیاز فوری به افزایش منابع مالی برای حفاظت از آب و هوا و سرمایه‌گذاری در خدمات انعطاف‌پذیر اولیه (بهداشت، آموزش، آب، تغذیه و حمایت اجتماعی) که برای آینده آنها حیاتی است، وجود دارد.

– اقدام فوری برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و تحقق تعهدات آب و هوایی موجود:

کاهش انتشار گازهای گلخانه ای باید با راه حل های علمی، سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر و دور شدن از سوخت های فسیلی تسریع شود. این باید شامل تعهدات منطبق با هدف 1.5 درجه سانتیگراد و اقدامات خاص برای محافظت و توانمندسازی کودکان در برابر اثرات آب و هوایی باشد.

– توانمندسازی کودکان و نوجوانان برای اقدام و مشارکت:

کودکان و نوجوانان را به عنوان عوامل تغییر و ذینفعان کلیدی در تصمیم گیری های اقلیمی در همه سطوح به رسمیت بشناسید. آنها همچنین باید در هیئت های ملی در COP30 به عنوان ناظر و مذاکره کننده شرکت کنند تا بتوانند صدای خود را شنیده و در تصمیماتی که آینده آنها را شکل می دهد، شرکت کنند.

سی امین کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP30) بین 10 تا 21 نوامبر (19 تا 30 نوامبر) در برزیل برگزار خواهد شد. شهر میزبان بلم در آمازون خواهد بود.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، دیروز (سه شنبه) حدود 10 روز مانده به این نشست اعلام کرد: بشریت نتوانسته گرمایش زمین را به 1.5 درجه سانتیگراد محدود کند و باید به سرعت تغییر مسیر دهد.

او در تنها مصاحبه خود قبل از اجلاس آب و هوای سازمان ملل متحد، اعتراف کرد که فراتر رفتن از هدف تعیین شده در توافقنامه آب و هوای پاریس اکنون “حتمی” است زیرا ادامه این وضعیت می تواند “عواقب ویرانگری” برای جهان داشته باشد.

او از رهبران دیدار در برزیل خواست تا درک کنند که هر چه تاخیر در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بیشتر شود، خطر فاجعه در آمازون، قطب شمال و اقیانوس ها بیشتر می شود.

دبیرکل سازمان ملل متحد افزود: ما نمی خواهیم آمازون به یک ساوانا تبدیل شود. اما اگر اکنون انتشار گازهای گلخانه ای خود را به شدت کاهش ندهیم، خطر بسیار واقعی است.

گوترش گفت: بیایید شکست خود را بپذیریم. واقعیت این است که ما نتوانستیم از افزایش بیش از 1.5 درجه سانتیگراد در چند سال آینده جلوگیری کنیم و افزایش بیش از 1.5 درجه سانتیگراد پیامدهای ویرانگری خواهد داشت.

وی افزود: خواه در آمازون، گرینلند، غرب قطب جنوب یا صخره های مرجانی بحرانی باشد، برخی از این عواقب ویرانگر خواهد بود.