تومورهای مغزی ؛ از ضرورت تشخیص زودرس برای دریافت درمان مؤثر

تومورهای مغزی ؛ از ضرورت تشخیص زودرس برای دریافت درمان مؤثر

تومورهای مغزی رشد اشتباه سلول ها در بافت مغز یا ساختارهای محیطی را بیان می کنند ، که می تواند از منشأ اولیه (مغز یا نخاع) یا ثانویه (متاستاز از اندامهای دیگر) باشد ، این تومورها به گروه های خوش خیم و بدخیم تقسیم می شوند ، اما خوب نیستند ، زیرا خوب نیستند.

تومورهای بدخیم ، به ویژه درشکه چندرسانه ای به طور معمول به سرعت رشد می کند و بر روی بافت های اطراف و برخی از تومورها تأثیر می گذارد گل مودولوپلاستوما بیشتر آنها در کودکان دیده می شود مینژیما معمولاً در افراد میانه یا سالخورده دیده می شود ، و اگرچه علت دقیق بسیاری از تومورهای مغزی هنوز ناشناخته است ، اما تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی ، محیطی و ایمنی شامل این روند است.

جهش های خاص در ژنهای مسئول کنترل چرخه سلولی یا ترمیم DNA ممکن است باعث رشد کنترل نشده سلول و قرار گرفتن در معرض تیرها شود. یونیزربرخی از مواد شیمیایی صنعتی ، تاریخ سرطان خانواده ، سندرم های ژنتیکی نوشبروماتوز و حتی عفونت با ویروس های خاص یکی از عواملی است که خطر تومورهای مغزی را افزایش می دهد.

علائم تومور مغز به شدت تحت تأثیر زمین ، سرعت رشد ، اندازه و ماهیت قرار می گیرد. فاکتورهای مثال ، تومور لقب در حالی که ممکن است باعث تغییر شخصیت ، اختلالات حافظه یا تصمیم گیری در مورد تصمیم گیری شود ، تومور در مخچه ممکن است تعادل موتور فرد ، سردردهای مقاوم ، حالت تهوع و استفراغ صبح ، اختلال بینایی ، حملات تشنج ، ضعف عضلات ، بی خوابی و حتی اختلال گفتار را مختل کند.

انواع تومور مغزی / مینژیما این شایع ترین تومور اولیه مغز در بزرگسالان است

پوریا آدلی ، متخصص عکسبرداری و عضو هیئت مدیره انجمن علوم عکسبرداری ایرانی در مصاحبه با گزارشگر IMNA ، از جمله تومورهای مغزی ، از جمله بیزار، مینژیما وت الیگاندروگلومبسته به نوع و درجه ، ممکن است اثرات متفاوتی بر عملکرد مغز داشته باشد: بیزار معمولاً در بزرگترین قسمت مغز ایجاد می شود و می تواند هر درجه ای باشد. این نوع تومور معمولاً باعث تشنج یا تغییر در رفتار شخص می شود.

او با گفتن این حرف گفت مینژیما شایع ترین تومور اولیه مغز بزرگسالانی است که ممکن است در دهه 1980 یا 5s رخ دهد: فندک مغز (مردانگی) شکل گیری ، به طور معمول رشد خوش خیم و کند تنها بسته به درجه می تواند باعث ایجاد عوارض شود.

متخصص عکسبرداری و عضو هیئت مدیره انجمن علوم عکسبرداری ایران با بیان این الیگاندروگلوم در سلولهایی که وظیفه محافظت از پوشش محافظ برای اعصاب دارند ، نوع دیگری از تومور مغزی رخ می دهد: این تومورها معمولاً به یک ، دو یا سه درجه سقوط می کنند و در بیشتر موارد در این تومورها به آرامی رشد می کنند. الیگاندروگلوم این امر به بافت های اطراف آن گسترش نمی یابد ، درمان را تسهیل می کند و بسته به موقعیت و اندازه آن ، نیاز به مداخله دقیق تر پزشکی دارد.

کدام عوامل به درمان تومورهای مغزی بستگی دارد؟

آدلی گفت: درمان تومورهای مغزی به عوامل مختلفی از جمله نوع ، درجه ، اندازه و سن بیمار بستگی دارد و جراحی معمولاً اولین گزینه درمانی است و ممکن است برای از بین بردن کامل آن در اولین تومور کافی باشد. در بعضی موارد ، حتی اگر سرطان جراحی به طور کامل از بین نرود ، می تواند اندازه تومور را کاهش داده و علائم بیمار را کنترل کند و هدف اصلی این روش کاهش فشار بر مغز و بهبود عملکرد عصبی فرد است.

وی گفت ، پرتودرمانی ، ناحیه مغز برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقیمانده به طور معمول یکی دیگر از روشهای مهم درمانی بعد از عمل است. علاوه بر این ، از شیمی درمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی مغز استفاده می شود و این داروهای خوراکی می توانند از طریق تزریق داخل وریدی (IV) یا حل و فصل استفاده شوند تنوع یک دارو در مغز.

متخصص عکسبرداری و عضو هیئت مدیره انجمن علوم عکسبرداری ایران با بیان اینکه یکی از رویکردهای جدید برای درمان تومورهای مغزی استفاده از درمان های هدفمند است ، گفت: “این داروها به طور مستقیم به قسمتهای خاصی از سلولهای سرطانی حمله می کنند و از رشد و گسترش تومور جلوگیری می کنند و پزشکان ممکن است ترکیبی از چندین روش درمانی را برای دستیابی به بهترین نتایج در مورد بیمار و به طور کلی توصیه کنند.” بود

تومورهای مغزی ؛ از ضرورت تشخیص زودرس برای دریافت درمان مؤثر

تشخیص تومور مغز نیاز به ترکیبی از روشهای تصویربرداری پیشرفته و تجزیه و تحلیل بالینی و کنتراست MRI ، اسکن CT ، عملکرد الکتریکی مغز (EEG) ، آنژیوگرافی مغز و موارد دقیق ترین روش ها برای ارزیابی توده های غیر طبیعی است.

گزینه های درمانی تومورهای مغزی به نوع تومور ، موقعیت ، سلامت عمومی و طولانی شدن بیماری بستگی دارد و عمل جراحی معمولاً اولین گزینه است ، به خصوص اگر تومور قابل برداشت باشد ، اما در مواردی که خطر آسیب رساندن به ساختارهای حیاتی وجود دارد ، باید این مداخله با دقت انجام شود.

پرتودرمانی به کاهش اندازه تومور و از بین بردن سلولهای باقیمانده کمک می کند و با هدف مهار رشد سلول های شیمی درمانی ، و درمان های جدید مانند درمان ایمنی و درمان های مولکولی در حال گسترش است و گزینه های جایگزین یا گزینه های اضافی ممکن است گزینه های جایگزین یا اضافی در درمان تومورهای مقاوم باشد.