حجم اینترنت ایران به خاطر نفرت مخرب آزیتا تلف شد

انتخابتو: آزیتا لاچینی چند شب پیش مهمان برنامه شب یلدا بین بیر شبکه نسیم بود. حضوری که به سرعت از یک گفتگوی معمولی تلویزیونی فراتر می رود و به لحظه ای عمیقاً احساسی و ماندگار تبدیل می شود. لاچینی در حالی که همچنان لبخند بر لب داشت جلوی دوربین از مرگ 4 فرزند و همسرش گفت. جملات به آرامی جریان می یافتند، اما صدایش می لرزید، فکش برای لحظه ای از کنترل خارج شد و بغضی که به نظر می رسید سال ها سکوت کرده بود، خود را نشان داد. همین چند ثانیه کافی بود تا حال و هوای برنامه عوض شود و مخاطب جلوی اکران حس مشترکی داشته باشد.

اون لحظه ای که آرواره ات می لرزه، آه از اون لحظه به بعد

در همان گفت و گو از صمیم قلب آرزو کرد که ای کاش عمرش برای دیدن نوه اش کافی باشد. جمله ای ساده اما زنده؛ جمله ای که نه نیاز به توضیح دارد و نه تاکید. آزیتا لاچینی اکنون 89 ساله است. زنی که صدا و حضورش با حافظه جمعی ایرانیان چه در تلویزیون و چه در دوبله گره خورده است. ردپای او در کارنامه تصویری چند دهه اخیر، از «در پناه تو» تا «پادرسالار» و ده ها اثر دیگر به وضوح قابل مشاهده است، اما مهمتر از همه، لاچینی به خاطر دوبله اش شناخته شده است. صدایی آشنا که سالهاست دیده نشده با مخاطب همراه بوده است.

به نام تو ای دوست عزیزم مادرم

ایجاد آن لحظه احساسی مقابل دوربین باعث شد بخشی از یک برنامه رادیویی پس از مدت ها در شبکه های اجتماعی پخش شود. اتفاقی نادر در تولیدات رسمی تلویزیون این روزها. در کنار اشک و بغض لاچینی، کاربران به لاچینی نیز اشاره کردند. حکایت از درد نهفته در پشت لبخند و نسلی است که بار سنگین زندگی را بی صدا و بی تکلف به دوش کشید.

این موج همدردی هیچ ربطی به اتفاقی که اخیرا رخ داده بود، نداشت. ویدئویی از آزیتا لاچینی که گفته می شود مستاجر است منتشر شده است. همین ویدئو جنجال گسترده ای به پا کرد و بحث هایی را در مورد وضعیت اسفبار هنرمندان پیشکسوت، تنهایی دوران کهولت و ناامیدی چهره هایی که زمانی ستون های فرهنگ عامه بودند آغاز کرد. حالا با حضور او در «هزار و یک» همه این مسائل دوباره به هم وصل شده است.

چه چرخ خالی، کینه داری چرخ

موضوع هنرمندان چیره دست، تنهایی یک فرد مسن، مفهوم مادری و درد از دست دادن فرزند در دل روایت آزیتا لاچینی قرار گرفت و آن را به یک «مورد» قابل توجه تبدیل کرد. نمونه ای زنده و انسانی که کاربران شبکه های اجتماعی به شدت با آن شناسایی می شوند و به آن پاسخ می دهند. خیلی ها نوشتند که اشک های او اشک یک نفر نبود. این اشک های نسل ها بود.

به نظر می‌رسید که اقدامات و سخنان لاچینی با وجود درگیری‌های اقتصادی و سیاسی روزمره معنای و گذر زندگی را به مردم یادآوری می‌کرد. یادآوری اجمالی این است که پشت همه آمار و خبرها افرادی با خاطره و باخت و امید و آرزو هستند. شاید همین سادگی و صداقت بود که آزیتا لاچینی را از مهمان برنامه آن شب به تصویری ماندگار از رنج و کرامت انسانی تبدیل کرد.