فلاپی با حفظ گفتگوی احترام آمیز و درک سبک رفتاری خود و دیگران ، می توان صلح را به فرصتی برای درک و همکاری مؤثر تبدیل کرد.
به گفته Business Insider ، Ferraro ، درگیری در محل کار یک تجربه ناخوشایند اما اجتناب ناپذیر است. اختلاف در محیطی طبیعی است که افراد با دیدگاه ها ، شخصیت ها و انتظارات مختلف کار می کنند. با این حال ، نحوه مدیریت این درگیری ها تفاوت بین همکاری سالم و مطالعه سمی را ایجاد می کند. در بسیاری از موارد ، هیچ راه حل ساده ای برای راه حل درگیری وجود ندارد ، اما با برخی اصول ، شدت بحران می تواند کاهش یابد و اوضاع بهبود یابد.
اولین قدم کنترل احساسات و واکنشهای فوری است. او می گوید: “در لحظات استرس زا نفس عمیقی بکشید و مکث کوتاهی کنید.” “بسیاری از ما خیلی سریع واکنش نشان می دهیم بدون اینکه به عمق مشکل فکر کنیم.” اول ، توصیه می شود قبل از ارزیابی رفتار طرف مقابل ، علت نگرانی یا ناراحتی آن را درک کنید. به گفته ریچی: “تنها چیزی که واقعاً تحت کنترل است ، واکنش ما به اوضاع است. ما باید تمام مسئولیت احساسات و رفتارهای خود را بپذیریم.”
یکی دیگر از پیشنهادات مهم درگیری ، محرمانه بودن سخنان است. در حضور دیگران ، به ویژه در جلسات گروهی ، اختلافات می تواند تنش را تشدید کرده و فضای را به صورت حرفه ای ایجاد کند. به گفته ریچی ، بهتر است به طور همزمان مصاحبه ای بین دو نفر انجام شود: “درگیری با جمع ها نه تنها مشکل را حل می کند ، بلکه قابلیت اطمینان حرفه ای افراد را نیز زیر سوال می برد.” آردن کالایز ، یک متخصص سوسیالیست ، بر لزوم صلح و احترام در طول سخنرانی تأکید می کند. به گفته وی ، استفاده از جملات شروع شده از “من” به جای جملات شروع شده با “شما” از حالت دفاع از طرف دیگر جلوگیری می کند.
چنین عبارتی نه تنها نظر شخص را بیان می کند ، بلکه جرم ندارد و زمینه را برای گفتگو باز نگه می دارد. اگر شخص اشتباه باشد ، ممکن است یک گام مؤثر در کاهش تنش باشد. در یک سطح عمیق تر ، جان الیوت ، استاد روانشناسی سازمانی در دانشگاه تگزاس ، به نقش سبک های شخصیت در مدیریت و مدیریت درگیری در کتاب جدید خود “چگونه همه را حذف کنیم” در کتاب جدید خود اشاره می کند. به گفته وی ، مردم معمولاً در هنگام برخورد یکی از سبک های پنج نفره را نشان می دهند. این می تواند به درک سبک شخصی و درک رفتار همکاران و مدیریت بهتر درگیری ها کمک کند.
الیوت معتقد است که در شرایط استرس زا هیچ توافق کاملی وجود ندارد. بعضی اوقات تنها درک یا انتظار طرف مقابل می تواند به کاهش احساسات کمک کند و راه را برای صحبت کردن هموار کند: “ما همیشه مجبور نیستیم که اضطراری پیدا کنیم یا از آن استفاده کنیم. یکی از مؤثرترین ابزارهای این جاده گوش دادن به فعال است. به گفته الیوت ، همه ما باید شنیده و درک کنیم. وقتی کسی واقعاً احساس گوش دادن به سخنان خود می کند ، بیشتر مستعد تعامل است.
وی گفت: “حتی اگر با یکدیگر موافق نباشیم ، گوش دادن واقعی می تواند ما را به یکدیگر نزدیکتر کند.” اگر بحث تشدید شود ، می تواند به تغییر گفتگو و ریتم کمک کند. به گفته الیوت ، کاهش سرعت گفتار و کاهش سرعت پیام مانند یک بازی بسکتبال کوتاه به کاهش هیجان کمک می کند: “اگر معمولاً جمله ای را می گویید که در دو ثانیه می گویید ، این بار فضایی را برای کاهش استرس در 2 ثانیه ایجاد کرده اید.”
سرانجام ، باید فرض کرد که برخی درگیری ها برای هر دو طرف به نتیجه مطلوب نمی رسند. در چنین مواردی ، گاهی اوقات تعیین اولویت ها و جلوگیری از برخی درگیری ها لازم است. “بعضی اوقات برای اطمینان از همکاری مسالمت آمیز در طولانی مدت ، برخی از جنگ ها باید نادیده گرفته شوند.” می گوید “سرانجام ، ما هنوز باید با این افراد همکاری کنیم و یک رابطه حرفه ای را حفظ کنیم.” مدیریت درگیری در محیط کار مستلزم کنترل احساسات ، گفتگوی محترمانه ، درک رفتار افراد و شنوایی فعال است. گاهی اوقات تنها راه برای حفظ هماهنگی ، نادیده گرفتن برخی از تفاوت های کوچک به نفع ارتباطات حرفه ای طولانی مدت است.
ارسال پاسخ