خاک نقره ای درگذشت/ این خاک طی یک میلیون سال بازسازی شد

خاک نقره ای درگذشت این خاک طی یک میلیون سال

تصاویر منتشر شده توسط هورموز نشان می دهد که مسافران این جزیره نوروز هنگام سفر به هورموز ، این جزیره را با خاک نقره ای بردند و ساحل هورموز به طور جدی به اکوسیستم چند ساله آسیب می رساند. در این میان ، بسیاری بر این باورند که “عزت امامزاده در هیئت امانت است” و در این سالها ، معتمدان و فعالان گردشگری باید اکوسیستم طبیعی مناطق مختلف کشور را در بین مردم عمومی و در قلب جامعه ایجاد کنند. برخی دیگر بر این باورند که طبیعت مانند سایر قیمت های ارزشمند به یک سرپرست و سرپرست نیاز دارد و معتقد است که وقتی یک سیستم توسط یک سیستم توسط نهادهای نظارتی تعریف شود ، امکان پذیر است.

تجدیدپذیری ساحل نقره ای هورموز آسان نیست
Farhikhtegan نوشت: سرزمین هورموز به دلیل نعمت و سوغاتی در صندوق عقب مسافران و گردشگران قرار گرفت. صرف نظر از این نام ، چیزی بیش از از دست دادن طبیعت چند هزار ساله توسط یک سری از شهروندان که در نهایت سواحل جنوبی کشور را به شهرهای خود گسترش می دهند. برخی بر این باورند که ساحل نقره ای هورموز قابل تجدید است و برخی دیگر معتقدند که ساحل نقره بیش از چند هزار سال هدیه ای از طبیعت بوده است و باید چند هزار سال دوباره یک ساحل نقره ای باشد. مصطفی حمزه ، یک راهنمای بین المللی تور فرهنگی ، یکی از کسانی است که معتقد است زندگی ما دیگر ساحل نقره ای نخواهد بود. “این ساحل نوسازی آسان نیست. این خاک در جزیره هورموز سالها و هزاران سال است که ایجاد شده است. این سرزمین نقره ای شده است و می تواند میلیون ها سال برای چنین سرزمینی طول بکشد.” ریشه زدن نشان می دهد که مردم آموزش کافی ندارند. “

راهنمای تورهای بین المللی فرهنگ: گردشگری ایران خود محور است
“گردشگری ما بر اساس سیستم گردشگری نیست ؛ در عوض ، خودسرانه و دلخواه است. به عنوان مثال ، هیچ مراقبت از خاک و بناهای طبیعی در جزیره وجود ندارد. این افراد در مدرسه تحصیل نمی کنند و نه در جامعه.
راهنمای این تورهای فرهنگی معتقد است که خرید و فروش این اراضی همچنان ادامه دارد. وی گفت: “بخش دیگری از مشکل خود افراد محلی است.” افراد محلی نیز درگیر این کار هستند و همین مسئله این است که مشکلات را سوخت. “

راهنمای گردشگری: جزایر هورموزگان از نظر مدیریت گردشگری کاملاً رها شدند
یک راهنمای توریستی ، که در بخش خصوصی یک داستان گردشگری دارد و بخش دیگری از فقدان فرهنگی و زیرساخت های منشأ وقایع هورموز را در نظر می گیرد. “اگر می خواهم یک مثال واقع بینانه ارائه دهم ، فرض کنید آب را در یک لیوان آب از ظرفیت ریختن آب بریزید.” گفت کل قسمت و مناطق و شرایط موجود در حال حاضر. هنگامی که شما 6000 نفر از هورموز جمعیت دارید ، چرا باید 6000 گردشگر در یک روز وارد جزیره شوند؟ “

عدم حضور هیئت امنا در سازماندهی گردشگران ، یک فاجعه گسترده برای جزایر هورموزگان است.
این راهنمای گردشگری هورموزگان معتقد است که چنین مشکلات و مشکلات منابع طبیعی ما را از بین می برد و آنچه غم انگیز است این است که ما هیچ برنامه ای برای این داستان نداریم. وی گفت: “وقتی وارد هورموز می شوید ، جزیره ای را با کمربند 2 کیلومتری می بینید.” کل جزیره دارای یک کمربند 2 کیلومتری است و یک توریست می تواند کاملاً به آن برسد. وقتی او پای خود را در این جاده قرار می دهد ، هیچ مکانی وجود ندارد که توریست شروع کند و نه. به محض ورود ، چندین موتور سیکلت وجود دارد که می خواهند خدمت کنند. این موتورهای سه چرخ محرک و در اطراف جزیره می چرخند. فاجعه ای وجود دارد که او می خواهد به کارهای طبیعی این جزیره بیاید. آیا ما فقط این ساحل شنی هورمی را داریم؟ ما همان وضعیت را داریم. ما در QESHM همان فاجعه را داشتیم. همه چیز در جزایر همه چیز است ، یعنی هیچ برنامه ای برای گردشگر تدوین نشده است و همه چیز می تواند اتفاق بیفتد زیرا رها شده است. زباله ها پرتاب و آلوده به محیط زیست است. “هیچ تعریفی وجود ندارد که گردشگر در کجا وارد شود ، از کجا بیرون بیاید و چگونه رفتار کند.”

۴۷۲۳۶

گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین