فلاپی سید محمد حسین بهجات تبریز یکی از مشهورترین شاعران ایرانی است که به دنبال شهری بود. هر دوی آنها چهره ای دائمی اما محبوب در تاریخ ایران معاصر ایجاد کردند.
به گفته انتخابتو ، حداقل بسیار کم می توان یافت که نام شاهزاده را نمی شنوید. شاهزاده و اشعار او سالها به نمادی از فرهنگ معاصر تبدیل شده اند. اشعار حساس و عاطفی او ، که نتیجه زندگی بالای او بود ، سالها بعد مورد استقبال مردم ایران قرار گرفت.
زندگی شهری
شهری در 11 ژانویه 1285 در تبریز به دنیا آمد. او دوران کودکی خود را در روستای اجداد خود گذراند و سپس برای کار به تبریز آمد. در سال 1300 ، وی برای مطالعه دارو به تهران نقل مکان کرد.
در طول کار خود ، شاهیار با دختری به نام سلایا آشنا شد. سورایا فرزند عبدالله امیر الماسابی ، یکی از رهبران و مواضع تبریز در دوره قاجار و پهلوی بود. اگرچه سالها شاهریار و سورایا نامزد شدند ، سالار ، که با سلایا ازدواج کرد ، نور رحسمات بود.
ازدواج سورایا بسیار ناراحت و افسرده بود. او کار خود را رها کرد و تهران را مدتی از درجه دارو دور کرد. او مدتی را در دفتر اسناد در خراسان گذراند و به تهران بازگشت.
وی در انجمن های ادبی در تهران محبوب شد. در سال 1308 ، او اولین دفتر شعر خود را با معرفی پادشاه الشرا بهار و سعید نفیسی منتشر کرد و به موفقیت چشمگیری رسید.
شاهر در سال 1332 با پسر عموی خود ازدواج کرد. نتیجه این ازدواج سه فرزند به نام های شاهرزاد ، مریم و هادی بود. سپس به تبریز رفت و در آنجا مستقر شد. شاهزاده وی سرانجام در 27 سپتامبر 1988 در سن 81 سالگی درگذشت.
شعر شهری
شعر و فکر شهری تا حد زیادی از حافظ وام گرفته شده است. او همچنین خود را در حافظ دیوان انتخاب کرد. به طور کلی ، شاهزاده نمی تواند به عنوان یک شاعر جوان پذیرفته شود. دادگاه شهری شامل شعرهایی با مضامین مختلف است. با این حال ، او باید بیش از یک شاعر جوان ، ادبیات کلاسیک فارسی را تماشا کند.
شاهزاده وقت خود را با دید ملایم از ادبیات کلاسیک فارسی مرتبط کرد. در بسیاری از موارد او از اصطلاحات استفاده می کرد. این اصطلاحات گاهی اوقات شعر او را غنی می کند و گاهی اوقات باعث ضعف این مجموعه در نوشته های او می شود.
عشق باید به عنوان موضوع اصلی اشعار شهری در نظر گرفته شود. با این حال ، گاهی اوقات او شعر عرفانی می ساخت. اشعار عرفانی شهری بسیار ضعیف تر از اشعار عاشقانه است. موضوعات دیگری که حاوی جنبه های قوی و قدرتمند شاهزاده است ، ماهیت ذهنی آن است. شاهیار به دلیل ماهیت روانی خود در شعر ، اشعار بسیار زیبایی را به جا گذاشت. اما هر از گاهی ، او آفت اشعار خود شد. این برای شعر در مورد مضامین مختلف باز بود ، و گاهی اوقات اشعار به دور از اشعار درخشان خود می نوشت.
با این حال ، علی رغم طراحی جدید در ادبیات فارسی ، شهری اشیاری اشعار پر از احساسات و زیبایی را به او داد. در تاریخ ادبیات فارسی ، شعرهایی مانند اشعار شهری توسط مردم پذیرفته شده است و چند شاعر هستند. ما احتمالاً این آیات را از شاهزاده شنیده ایم: “شما به قلب خود رسیدید ، اما حالا چرا؟” یا ، “من سیزده دارم / سیزدهم جهان را به شهر در سراسر جهان دارم” و …
شعر شاهیار آینه اندیشه باز یک مرد است. زریف ، مرد مهربان ، شعر می خواند و تمام اشعار خود را با احساسات خود می گذارد. این تأثیر قابل توجهی در نامه داشت. همین تأثیر منجر به ظهور شاعرانی شد که مسیر شهری را تکمیل کردند. یکی از غزل های بزرگ پس از شاهزاده ، که تأثیر زیادی بر او داشت ، حسین مونزوی است. انزوای شاهیار همیشه همراه خود بود و بعداً با تأثیر شاعرانی مانند شاهیار ، حافظ ، موری و سعدی ، برنامه جدیدی در غزل معاصر بود.
دوباره غزل معروف شهری را بخوانید:
شما به زندگی من آمدید اما چرا اکنون
حالا من از یک موضع افتاده ام. از کجا
بعد از نوشیدن و بعد از مرگ سوهراب
سنگ ، چرا زودتر می خواهید
Omer امروز آخرین تاریخ ما نیست و شما فردا نیستید
چرا امروز فردا مهمان هستم
نازنین ما به شما مرد جوانی دادیم
حالا یکی دیگر با ما جوانان ناز
خوب ، با این شورت های حمله کننده
همه اینها به دلخواه شیدا غرق شد. از کجا
اشتیاق فرهاد برای زیر سوال بردن سر
لب شیرین جواب دردناک چرا
ای شب هجران دم در چشمان من نمی سازد
چرا با شانس خواب آلود
آسمان به این دلیل است که توجه جمع شور و شوق پراکنده است
من از داشتن جهان تعجب نکردم.
گلی از شب در پاییز هپر
خارشی شرط وفاداری بود
او از سفر شما به شاهیارا راضی نبود
این سفر تنها راه رستاخیز است