30 سال پیش کوئنتین تارانتینو با ساخت دومین فیلمش به نام «داستان عامه پسند» یا «داستان محبوب» هالیوود را شوکه کرد و سینما و سبک روایت جدیدی را به پرده سینما آورد.
به گزارش ایسنا، «پالپ فیکشن» که به عنوان شاهکار تارانتینو، دومین فیلم باشکوه و اثری تعیین کننده این کارگردان شناخته می شود، با دیالوگ های فراموش نشدنی، ساختار روایی بدیع و ترکیب بی نظیر طنز و خشونت توجه ها را به خود جلب کرد. این فیلم نامزد هفت جایزه اسکار شد و با بازی ساموئل ال جکسون و اوما تورمن به احیای حرفه جان تراولتا کمک کرد.
به گفته یکی از منتقدان، این فیلم «تزریق داخل وریدی جنون وحشیانه، کمدی سیاه، و شور و شوق عجیب و غریب است».
اگرچه «داستان پالپ» در اکتبر 1994 به طور رسمی اکران شد، اما اوایل همان سال با برنده شدن نخل طلای جشنواره کن سر و صدایی به پا کرد. بسیاری انتظار داشتند که «سه رنگ: قرمز» کریستوف کیشلوفسکی برنده جایزه اصلی جشنواره کن در آن سال شود و تارانتینو نیز متعجب به نظر می‌رسید و پس از کسب این جایزه به تماشاگران کن گفت: «من عاشق این نوع فیلم‌ها هستم. اجازه نمی‌دهم بیاورد. مردم با هم.” “من فیلم هایی می سازم که مردم را از هم جدا می کند.”
با این حال، «داستان عامه پسند» با واکنش های متفاوتی از سوی منتقدان و مخاطبان مواجه شد. بسیاری آن را به خاطر جذابیت فریبنده و لذت خالص هیجان انگیزش دوست داشتند، و تا به امروز این فیلم امتیاز 92% از منتقدان را در وب سایتی که توسط Rotten Tomatoes اداره می شود، کسب کرده است. . تاد مک کارتی، منتقد سینما، این فیلم را «پر از طنز، طنز و اختراع شیطانی» خواند.
اما واکنش به همان اندازه قوی بود. برخی از این فیلم به دلیل خونریزی بیش از حد و استفاده غیرمسئولانه از زبان نژادپرستانه انتقاد کردند. سید فیل، یکی از اساتید فیلم نویسی او، «داستان پالپ» را بیش از حد سطحی و پر از دیالوگ های غیرضروری می دانست. کارگردان مشهور فرانسوی ژان لوک گدار که زمانی یکی از الگوهای تارانتینو بود نیز به نظر می رسید از این فیلم متنفر باشد.
با این حال، موفقیت مالی قابل توجه فیلم، با فروش 213 میلیون دلاری در برابر بودجه 8 میلیون دلاری، نشان دهنده اهمیت و اعتبار روزافزون فرهنگی فیلم های مستقل آمریکایی بود و میرامکس، استودیو پشتیبان فیلم، به بازیگر اصلی صنعت فیلم تبدیل شد.
«داستان عامه پسند» به فیلمنامه «تارانتینو» از سه قسمت متشکل از سه داستان به هم پیوسته تشکیل شده است و جسارت کارگردان بیش از هر چیز دیگری به چشم می خورد. در Pulp Fiction، تارانتینو تمام اشکال روایی سنتی سینما را کنار گذاشت و داستان خود را در ساختاری پیچیده با تغییر زمان و مکان پیش برد شخصیت اصلی قسمت آخر فیلم، شخصی است که می بینیم. وسط فیلم
«داستان های عامه پسند» با داستانی پر از فراز و نشیب و شخصیت های جذاب و ملموس، دوران اوج ادبیات سیاه را در دهه 30 آمریکا و سینمای سیاه را در دهه های 40 و 50 تداعی می کند.
از دیگر جوایز این فیلم می توان به گلدن گلوب و بفتا برای بهترین فیلمنامه برای تارانتینو و همچنین جایزه بهترین فیلم و کارگردانی از انجمن ملی منتقدان فیلم اشاره کرد.
پس از فیلم شنبه شب، جان تراولتا با دریافت نامزدی اسکار بهترین بازیگر مرد برای بازی در این فیلم به اوج کار خود رسید و اوما تورمن نام خود را به عنوان یکی از شناخته شده ترین فیلم ها بر سر زبان ها انداخت. بازیگران هالیوود در این مورد صحبت کردند.