به گزارش خبرگزاری انتخابتو، «جنی جوزف» نه مدل بود و نه بازیگر. او هرگز به طور حرفه ای جلوی دوربین ژست نگرفته بود و بعد از آن روز دیگر این کار را نکرد. اما این زن بریتانیایی اکنون به یکی از نمادین ترین چهره های سینمای معاصر تبدیل شده است.
داستان از اوایل دهه نود شروع می شود. زمانی که کلمبیا پیکچرز می خواست لوگوی معروف خود را به روز کند. این لوگو زنی را نشان می‌دهد که مشعل شبیه مجسمه آزادی را حمل می‌کند که در ابتدای تمام فیلم‌های تولید شده توسط این استودیو از سال 1928 ظاهر شده است.
به گزارش یورونیوز، نسخه های اولیه این لوگو یک سرباز زن رومی را نشان می داد که سپر را در دست چپ خود داشت. این لوگو بعداً از سال 1928 به زنی با پرچم پیچیده شده و مشعل در دست به روز شد. طی چند دهه بعد، کلمبیا پیکچرز نسخه‌های مختلفی از این لوگو را با الهام از بازیگرانی مانند Evelyn Venable (که صداپیشگی پری آبی در پینوکیو را بر عهده داشت) و جین بارتولومیو (که تنها 25 دلار برای تصویر دریافت کرد) تولید و استفاده کرد.
Evelyn Venable، بازیگر آمریکایی که تصویر او الهام‌بخش لوگوی اصلی Columbia Pictures است
برای به روز رسانی لوگوی خود در اوایل دهه 1990، این شرکت تصمیم گرفت از هنرمند مشهوری به نام مایکل دایس استفاده کند که نقاشی های چهره های مشهوری مانند آبراهام لینکلن و مرلین مونرو در موزه های سراسر جهان به نمایش گذاشته شده است.
وقتی استودیو به سراغ دیز رفت تا نسخه‌ای مدرن از «خانم لیبرتی» را خلق کند، می‌دانست که به یک عکاس استثنایی نیاز دارد تا از عکس‌های او به عنوان مرجع و الهام استفاده کند. این زمانی بود که او عکاسی به نام کتی اندرسون را استخدام کرد.
کتی اندرسون، عکاس برنده جایزه پولیتزر، می‌گوید: «در طول سال‌ها عکس‌های مرجع متعددی برای جلد کتاب گرفته‌ام و پرتره‌هایی را برای مایکل سفارش داده‌ام.
پس چه کسی می تواند به او کمک کند چنین پروژه ای را مدل سازی کند؟ خانم اندرسون می گوید که در آن زمان به عنوان عکاس برای روزنامه محلی Times Picayune کار می کرد و زمانی که زمان جستجوی مدل فرا رسید، مایکل دیز نتوانست مدل مورد نظر خود را پیدا کند.
در این مورد، اندرسون به یکی از همکارانش، جنی جوزف، که در آن زمان 28 سال داشت و به عنوان یک گرافیست برای مجله کار می کرد، پیشنهاد کرد که در صورت تمایل می تواند به عنوان یک مدل برای دوربین عکاسی کند. او برای اولین بار در زندگی خود موافقت کرد که در زمان استراحت ناهار به اندرسون کمک کند.
کتی اندرسون این تجربه را توضیح می دهد: «پس از برداشتن میز ناهارخوری ام و تبدیل اتاق نشیمن آپارتمانم به استودیو، پس زمینه خاکستری رنگارنگی ایجاد کردم. چند جعبه گذاشتم روی زمین تا پارچه ها تا شوند. معلوم شد او برای چنین نقشی عالی است.”
سپس صحنه را که مایکل دایس نیز در آن حضور داشت با نورپردازی ملایم آماده کرد. خانم اندرسون می افزاید: «لامپ به طور مبهم شبیه یک مشعل بود. همه چیز با دقت در جای خود قرار گرفت و ما چندین ساعت عکاسی سرگرم کننده و خلاقانه را شروع کردیم.
خانم جوزف در مصاحبه ای درباره آن روز در اوایل سال 2012 گفت: “آنها یک ملحفه دور من پیچیدند و من یک چراغ رومیزی معمولی در دست داشتم.”
کتی اندرسون می‌افزاید: «هنگامی که ما کار می‌کردیم، جنی بسیار مؤدبانه با لهجه زیبای بریتانیایی‌اش پرسید که آیا اگر من بنشینم، اشکالی ندارد. و روی لبه نشستم “من تازه فهمیدم باردار هستی.”
جوزف در حالی که این خاطره را به یاد می آورد می خندد، می گوید: «حالا دخترم هم می تواند ادعا کند که آنجا بوده است… هرگز نمی دانی مسیرها از کجا تلاقی می کنند و چه چیزی در انتظار ماست.
مایکل دیز از این تصاویر به عنوان الهام‌بخش نسخه 1992 استودیو استفاده کرد، اما می‌گوید نه او و نه کتی اندرسون فکر نمی‌کردند این لوگو به صفحه نمایش بزرگ راه پیدا کند.
او می‌گوید: “وقتی برای اولین بار دیدم که لوگو روی صفحه ظاهر می‌شود، شگفت‌زده شدم. دیدن زنده شدن این تصویر در صفحه نمایش بزرگ احساس سورئال می‌کرد و پس از مدتی با یافتن زندگی جدیدی از لوگو کاملا متحیر شدم. “از ساخته شدنش ده ها سال می گذرد و مردم هنوز تحت تاثیر آن هستند.”
کتی اندرسون که پس از گذشت این همه سال با جوزف دوست است، می گوید: “من و جنی جوزف هر دو از علاقه به این لوگو بسیار راضی هستیم. هیچکدام از ما انتظارش را نداشتیم. “جنی هر از گاهی برای من عکس های خنده دار از افرادی که لوگو می سازند می فرستد.”
مادر دو فرزند می افزاید: “وقتی بچه هایم فهمیدند من عکس لوگوی اصلی را گرفته ام، گفتند که من باحال هستم.
جوزف دیگر هرگز جلوی دوربین ظاهر نشد، اما لوگوی الهام‌گرفته از تصویر او امروز، 30 سال بعد، همچنان در سینماها و در ابتدای فیلم‌های کلمبیا پیکچرز نمایش داده می‌شود.
245245
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین