ایده احیای دایناسورها برای ده ها سال محدود به دنیای علمی تخیلی با فیلم هایی مانند پارک ژوراسیک بود. اما اکنون ، هوش مصنوعی (AI) این واقعیت رویایی را رقم می زند. البته نه به معنای ایجاد دایناسورهای زنده ، بلکه به روشی متفاوت و بسیار باهوش!
دانشمندانی که از هوش مصنوعی استفاده می کنند ، فسیل ها را با دقت منحصر به فرد بازسازی می کنند ، تصاویر و فیلم ها را ایجاد می کنند و حتی کدهای ژنتیکی را از دست می دهند. اگرچه احیای این موجودات به دلیل ماهیت شکننده DNA و جدایی 5 میلیون سال بعد غیرممکن بود ، اما امکان مطالعه ، مشاهده و حتی لمس دایناسورهای هوش مصنوعی امکان پذیر بود.
تجدید دایناسورها با هوش مصنوعی
یکی از بزرگترین چالش های دیرینه شناسان ، کار با فسیل های ناقص ، آسیب دیده یا تکه تکه است. با تجزیه و تحلیل این فسیل ها و مقایسه آنها با ساختار اسکلتی بستگان امروزی (پرندگان) ، می تواند موقعیت های خالی را پر کرده و مدل های کامل دایناسور سه بعدی ایجاد کند. این مدل ها از نظر علمی قابل قبول هستند و از دانشمندان و افراد عمومی در مورد شکل و شکل این موجودات قدیمی زندگی می کنند.
اگرچه دایناسورها DNA کاملی ندارند ، از هوش مصنوعی به عنوان ابزاری برای پیش بینی آرایه های ژنتیکی از دست رفته استفاده می شود. الگوریتم ها با ترکیب داده های تکاملی از انواع مدرن زندگی و تجزیه و تحلیل باقیمانده های فسیلی فرضیه هایی در مورد ژنوم دایناسورها ارائه می دهند. این تلاش ها در حال حاضر راه را برای پروژه هایی در زمینه “زیست شناسی مصنوعی” مانند ایجاد موجودات ترکیبی که ویژگی های حیوانات منقرض شده را در مرحله تجربی و نظری نشان می دهند ، هموار شده است.
تجربه پارک ژوراسیک در دنیای مجازی
فن آوری های هوش مصنوعی هم اکنون می توانند تصاویر ، انیمیشن و متا -دیوسورلر را بسازند. واقعیت مجازی و سیستم عامل های واقعیت افزوده (AR) به کاربران امکان می دهد تا در محیط های آموزش یا سرگرمی با این دایناسورهای دیجیتال در تعامل باشند. این وسیع ، بدون نیاز به موجودات واقعی ، رویاهای ژوراسیک -رویای سبک رویارویی با دایناسورها.
با وجود همه این پیشرفت های شگفت آور ، باید تأکید کرد که یک شبیه سازی واقعی دایناسور به دلیل تجزیه کامل DNA پس از میلیون ها سال هنوز غیرممکن است. هوش مصنوعی ما را به تجربه بصری و تحقیقات پارک ژوراسیک نزدیک می کند ، اما دایناسورهای زنده در زمینه داستانهای علمی -FI باقی خواهند ماند.
در دهه آینده ، انتظار می رود هوش مصنوعی انقلابی در دیرینه شناسی ایجاد شود. از بازسازی خودکار فسیلی گرفته تا تجزیه و تحلیل ژنتیکی پیشرفته و تجربیات کاملاً فراگیر در دنیای مجازی ، همه آنها تغییر خواهند کرد. برخی از پیشگامان در زمینه بیوتکنولوژی در مورد ایجاد “ژانرهای مهندسی” شبیه به دایناسورها صحبت می کنند ، اما این موجودات یک حیوان ماقبل تاریخ نیستند بلکه یک “رویکرد طراحی شده” خواهند بود.
سرانجام ، اگرچه دایناسورهای واقعی برای همیشه ناپدید می شوند ، اما اکنون می توان آن را به روشی واضح تر ، تعاملی و هیجان انگیز تر از گذشته مشاهده کرد.