بعدی- مارکو کورنلوس، سفیر سابق ایتالیا در عراق
به گزارش انتخابتو به نقل از مجله میدل ایست ای، در هفتههای اخیر صحنهای شبیه به «باله دیپلماتیک سورئال» در عرصه سیاست بینالملل پخش شده است. تظاهرات پرابهام ظاهرا برای پایان دادن به جنگ در اوکراین طراحی شده بود.
در مرکز این رقص پیچیده، طرح صلح 28 نقطه ای قرار دارد. سندی که برای اولین بار به دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده منسوب شد. لحن و ساختار طرح حاکی از آن است که نویسنده تجربه جدی در زمینه دیپلماسی ندارد. مدتی بعد همین طرح به روسیه نسبت داده شد. احتمالی که بیشتر شبیه تلاشی برای بدنام کردن اوست. هیچ کس به طور قطع نمی داند چه کسی این طرح را فاش کرده است، اما شکی نیست که افرادی در واشنگتن هستند که نمی خواهند جنگ اوکراین با چنین توافقی پایان یابد. در همین حال، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه، یکی از چهره های برجسته جنبش نومحافظه کاران در دولت ترامپ است.
به موازات این تحولات، گفتگوی تلفنی بین استیو ویتکاف سفیر ایالات متحده و یوری اوشاکوف مشاور رئیس جمهور روسیه فاش شد. سخنرانی که متن آن به بلومبرگ رسید و منتشر شد. در مسکو این باور وجود دارد که هدف از افشای این سخنرانی ضربه زدن به همان طرح صلح 28 ماده ای است. زیرا به نظر می رسد که ویتکاف در این گفتگو به اوشاکوف توصیه کرده است که چگونه طرح صلح اوکراین را به گونه ای ارائه کند که ترامپ بتواند آن را بپذیرد.
هرج و مرج در مسیر صلح: اروپا در برابر طرح آمریکا، روسیه در انتظار امتیاز نهایی
در قلب یک (و شاید چند) تیم مذاکره کننده آمریکایی، دانیل دریسکول، وزیر ارتش و یکی از دانشجویان سیاسی نزدیک جی دی ونس قرار دارد. اروپایی ها در مواجهه با یک وضعیت اضطراری بی سابقه، طرحی جداگانه برای پایان دادن به جنگ ارائه کرده اند تا هزینه های سیاسی احتمالی خود و اوکراین را کاهش دهند. اگرچه از نظر نوشتاری سازگارتر و حرفه ای تر است، اما از نظر محتوا طراحی نسبتاً غیر واقعی است.
الدار ممدوف، کارشناس سیاست اتحادیه اروپا، این طرح را تلاشی برای “مضحک ساختن طرح آمریکا به حدی که برای مسکو غیرقابل قبول شود” خواند. او در مقاله ای در مجله Responsible Statecraft می نویسد: رهبران اروپایی ظاهرا تلاش های ترامپ برای پایان دادن به جنگ را ستایش می کنند، اما در عمل به دنبال نابودی هرگونه تلاشی هستند که از هدف نهایی و دست نیافتنی آنها یعنی تسلیم کامل روسیه در اوکراین منحرف شود.
زمینه این به اصطلاح ابتکار صلح آشفته، چند لایه و بسیار پیچیده است. در چنین فضای سورئال، هر بازیگر راه خود را می رود: روسیه در تلاش است اوکراین را وادار به تسلیم کند. اتحادیه اروپا خواهان تسلیم کامل روسیه است، به این امید که بتواند مبنایی برای تغییر رژیم در مسکو باشد. و ایالات متحده در تلاش است تا اروپا را مجبور به پذیرش بسته ای از شرایط سیاسی و اقتصادی کند که توسط واشنگتن و مسکو دیکته شده است تا راه را برای رسیدن ترامپ به رویای دیرینه خود برای دریافت جایزه صلح نوبل هموار کند.
جنگ مخفیانه در واشنگتن و بن بست صلح در مسکو
وضعیت به شدت ناپایدار و لغزنده است. حتی مشخص نیست که آمریکا چند تیم مذاکره کننده را وارد میدان کرده است و طرف های اصلی گفتگو در طرف روسیه چه کسانی هستند. یک مبارزه آشکار در قلب ساختار قدرت در واشنگتن بر سر جهت گیری سیاست خارجی وجود دارد: مبارزه بین نیروهای ماگا و نومحافظه کاران. بین دایره ای که با جی.
اما در حالی که مواضع روسیه و آمریکا حداقل بر اساس منافع قدرت و محاسبات اقتصادی قابل درک است، طرح اروپا مانند همیشه قابل پیش بینی و جدا از واقعیت های موجود در صحنه به نظر می رسد. به نظر می رسد رهبران اروپایی قادر به ارائه چشم انداز روشنی فراتر از یک آتش بس موقت نیستند. برنامه های آنها هیچ ایده معتبر و معتبری برای معماری امنیتی پایدار در اروپا روی میز نمی گذارد.
نقطه کور واقعی این است: دولتهای اروپایی این واقعیت را که روسیه هیچ علاقهای به توقف موقت خصومتها ندارد، درک نمیکنند یا عمداً از پذیرش آن سرباز میزنند. مسکو به دنبال یک توافق دائمی است و به وضوح سعی می کند از تکرار تجربیات توافقات مینسک جلوگیری کند.
در نشست آلاسکا در آگوست گذشته، دونالد ترامپ برای اولین بار برای درک برخی از استدلال های ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه اقدام کرد. این تحول به طور خودکار او را به یک «دیوانه روسی» در اوج قدرت آمریکا تبدیل نمی کند. با این حال، نوعی همدلی شناختی با طرف مقابل را نشان می دهد که شرط اساسی برای مذاکره جدی و موفق است. از منظر رویه دیپلماتیک، نسخه اول هر توافق صلح چیزی بیش از یک پیش نویس اولیه نیست. متنی است که بارها دستخوش ویرایش، چکش کاری و بازنگری شده است. چنین توصیه هایی اغلب به طور کامل واقعیت های میدان جنگ را منعکس نمی کنند. و در این جبهه نشانه هایی وجود دارد که اوکراین در آستانه فروپاشی نظامی است.
استیو ویتکاف قرار است این هفته به مسکو سفر کند، اما تاکنون هیچ نشانه امیدوارکننده ای از سوی کرملین مبنی بر پذیرش نسخه اصلاح شده طرح 28 ماده ای ترامپ وجود نداشته است. این طرح که نیاز به بازنویسی و تنظیم دارد، برای مسکو قابل قبول تر می شود، اما به نظر می رسد که این طرح هنوز با حداقل آستانه قابل قبول برای روس ها فاصله دارد. در چنین فضایی، ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین با یک دوراهی وحشتناک مواجه است: یا اکنون یک توافق بسیار بد را بپذیرید، یا چند ماه دیگر با معاملهای مواجه میشوید که بسیار بدتر، تحقیرکنندهتر و گرانتر از گزینه فعلی خواهد بود.