این جشنواره به همت مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی ایران برگزار می شود و طبق سنت همه جشنواره ها می توانید با ثبت نام در سایت، کارت شرکت دریافت کنید. اما حقیقت این است که گرفتن کارت برای دانشجویان سال اول تقریباً مانند تلاش برای باز کردن یک گاوصندوق با رمز عبور ناشناخته است. کارتهای رسانهای و مهمان بیشتر به افراد با سابقه و قدیمی داده میشد و در واقع دانشجویانی را که تازه وارد این رشته بودند و به تجربه بیشتری نسبت به سایر گروهها نیاز داشتند، کنار گذاشتند.
انواع کارت شامل کارت رسانه، نویسنده، مهمان، مهمان ویژه و کارت دانشجویی است. کارت های دانشجویی اکثرا دیجیتال هستند و برخلاف سایر کارت ها اعتبار روزانه ندارند. هزینه وعده غذایی روزانه برای همه کارت ها در رستوران های همکار دریافت می شود. جالب اینجاست که خود جشنواره با افتخار اعلام می کند که بخش مسابقه دانش آموزی دارد اما دانش آموزان از حداقل امکانات رفاهی محروم هستند.
نکته جالب ماجرا این است که حتی آنهایی که کارت دارند، چه مهمان ویژه و چه رسانه ای، نمی توانند آزادانه وارد سالن شوند. اگرچه بسیاری از سالن ها نیمه خالی بود، اما گفته می شد برای جلوگیری از ورود دارندگان بلیط اصلی به سالن اجازه ورود داده نمی شود. و مسئول ورودی سالن فقط یک چیز را به بی ادبانه ترین شکل ممکن می گوید! اگر بلیت نداشته باشند باید پنج دقیقه بعد از شروع فیلم وارد شوند، حتی اگر سالن خالی باشد! نتیجه گیری؟ صف های طولانی، صندلی های خالی و حس شوخ طبعی که می تواند تجربه ای ساده و جذاب باشد.
رزرو بلیط داستان متفاوتی است: شما باید با کارت های ارائه شده بلیط رایگان دریافت کنید، اما برای بسیاری از فیلم ها تقریباً هیچ شانسی برای رزرو ندارید. مثلا از روز اول جشنواره هیچ جای خالی برای نمایش مستندی مثل «لباس سوخته» پیدا نشد. وقتی با این همه کامنت وارد سالن می شوی، معروف “باید بلیط بخری!” ممکن است با این ضرب المثل روبرو شوید که: پس کارت دارید، بلیط رایگان دارید، اما در عمل هیچ کاری درست نمی شود و در چرخه انتظار و محدودیت گیر کرده اید.
سوال ساده است: آیا دانشجویی که قرار بود نسل اصلی سینمای مستند باشد باید تا این حد بی اعتبار شود و بدون حمایت رها شود؟ آیا جشنواره ای که به «حقیقت» می بالد، می تواند این تبعیض آشکار، نادیده گرفتن و تحقیر نسل جدید را مشروعیت بخشد؟ چرا باید دانش آموزان را در حاشیه بگذارند وقتی جشنواره قرار است محلی برای نمایش استعدادها باشد؟
امید است مسئولان برگزاری جشنواره به خود بیایند و به جای اینکه شعار «واقعی» روی کاغذ بماند، عملاً شرایطی را فراهم کنند تا هنرجویان و نسل جدید سینمای مستند، حضوری واقعی، مؤثر و محترمانه در جشنواره داشته باشند.
5959
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین






ارسال پاسخ