دلایل موضع گیری آمریکا علیه ونزوئلا چیست؟

در فضایی که واکنش های بسیاری از سوی کشورهای منطقه و دوستان ونزوئلا به تحولات آمریکای لاتین وجود دارد، تهدیدات و اقدامات نظامی آمریکا علیه ونزوئلا ادامه دارد.

به گزارش ایسنا، کارشناسان فکر می کنند اگر ترامپ نتواند به اهداف و برنامه هایی که برای ونزوئلا در نظر گرفته است دست یابد، احتمال تنش جدی یعنی جنگ وجود دارد.

اخیرا وزیر امور خارجه ونزوئلا هشدار داده است که سیا یک عملیات ساختگی را علیه یک کشتی نظامی آمریکایی طراحی کرده است تا این حادثه را به ونزوئلا نسبت داده و مبنای حمله نظامی آمریکا به این کشور قرار گیرد.

با توجه به انتقاد آمریکا از روابط ونزوئلا با چین و روسیه و اینکه این اقدامات واکنشی به این تعاملات بود، پوتین قانون مشارکت استراتژیک با ونزوئلا را امضا کرد. در واقع، روسای جمهور روسیه و ونزوئلا در مذاکرات خود توافق نامه ای را در زمینه مشارکت و همکاری استراتژیک امضا کردند که پایه و اساس همکاری های بیشتر در اقتصاد، انرژی، معدن و سایر بخش های استراتژیک را ایجاد کرد.

در این توافقنامه همچنین آمده است که دو طرف به شدت با اقدامات قهری و محدودکننده یکجانبه، از جمله اقدامات فراسرزمینی، که ناقض منشور ملل متحد و سایر هنجارها و اصول شناخته شده جهانی حقوق بین الملل است، مخالف هستند.

گسترش همکاری راهبردی روسیه و ونزوئلا

مسکو و کاراکاس همچنین تلاش هایی برای مبارزه با میراث و تحریف تاریخ استعمار و محکومیت نژادپرستی، نسل کشی و جنایات دیگر انجام می دهند.

با توجه به تنش‌های مداوم بین ایالات متحده و ونزوئلا، ترینیداد و توباگو تصمیم گرفتند میزبان یک کشتی جنگی آمریکایی باشند که اخیراً در حملات جنجالی به قایق‌های ونزوئلا که ادعا می‌شود در قاچاق مواد مخدر در دریای کارائیب دست داشتند، شرکت داشت. ناو آمریکایی با نام «US The S Gravely» مجهز به موشک های هدایت شونده به بهانه شرکت در رزمایش مشترک با نیروی دریایی ترینیداد و توباگو وارد این کشور شد.

در همین راستا، نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا از تصمیم کشورش برای تعلیق قرارداد همکاری با ترینیداد و توباگو در بخش انرژی در واکنش به مالکیت این کشور کارائیب بر ناو جنگی آمریکا خبر داد.

مشکل آمریکا با ونزوئلا جنگ نفتی است

فرشید باقریان کارشناس روابط بین الملل در تحلیل خود از آخرین تحولات آمریکای لاتین گفت: آمریکا با بازگشت به سال 1823 هنوز دکترین مونرو را اجرا می کند، در واقع فقط به آن پایبند است و در سایر امور جهان دخالت می کند. آمریکایی ها معتقدند نیمکره غربی متعلق به آنهاست و در امور دیگر دخالت نمی کنند اما دیدیم که در جنگ جهانی هم دخالت کردند.

وی تصریح کرد: در واقع مشکل آمریکا شخص مادورو یا تفکر چاوزیسم نیست، بلکه تفکر چاوزیسم مبتنی بر مبارزه با نظام سلطه است. در حالی که آمریکای لاتین این موضوع را بسیار جدی می گیرد، سایر کشورهای منطقه مانند آرژانتین کاملاً تحت سلطه ایالات متحده قرار گرفته اند.

این کارشناس مسائل بین الملل همچنین بیان کرد: در واقع مشکل آمریکا با ونزوئلا این است که آمریکا نمی تواند از خرید، فروش یا انتقال نفت خود به طور کامل منتفع شود و به نظر می رسد این جنگ تماماً بر پایه نفت است، حتی اگر برای سرنگونی دولت مادورو لازم باشد. دیدیم که جایزه صلح نوبل به یک فرد مخالف تعلق گرفت و این موضوع کاملا برنامه ریزی شده بود. من معتقدم طرحی برای حمله به ونزوئلا و برکناری دولت قانونی مادورو نیز در حال طراحی است.

باقریان افزود: اکنون باید پاسخی داده شود که چرا آمریکا تلاش می کند تنش های جدی را در ونزوئلا دنبال کند. زیرا تقریباً 55 درصد نفت ونزوئلا صادر می شود و تقریباً بزرگترین ذخایر نفتی جهان را دارد. گفته می شود که آمریکا از این نفت سود بسیار کمی می برد و بیشترین سرمایه گذاری خارجی را چینی ها انجام می دهند.

دکترین ترامپ غیر منطقی است

وی با اشاره به دلایل جبهه گیری آمریکا علیه ونزوئلا گفت: احیای دکترین مونرو، عدم استثمار چین و رویارویی انگلیس از دلایل اصلی اقدامات سیاسی و نظامی ترامپ علیه ونزوئلا است. البته در ماه های اخیر شاهد بوده ایم که ترامپ مدام خود را با روسای جمهور سابق مقایسه می کند. در واقع او دکترین خاصی ندارد، دکترین او غیرمنطقی است و بنابراین برای مقابله با دکترین ها، دکترین مونرو را احیا می کند.

این کارشناس مسائل بین الملل خاطرنشان کرد: بنابراین موضوع ونزوئلا آنقدر جدی است که احتمال حمله نظامی به دلیل چکمه های نیروهای نظامی آمریکا قطعی است. در واقع، ایالات متحده بار دیگر شاهد سرنگونی کودتاهای خود در ونزوئلا است.

اقدام آمریکا علیه ونزوئلا یک روش فشار است

باقریان همچنین تصریح کرد: ادعای قاچاق مواد مخدر آمریکا علیه ونزوئلا موضوعی است که نیاز به اثبات دارد، اما اقدام آمریکا یک روش قهری برای رسیدن به اهداف خود یعنی بهره برداری از نفت است.

همانطور که مشخص است آمریکا و انگلیس در هر جایی که نفت باشد نفوذ می کنند، انگلیسی ها به دنبال مشارکت هستند، البته با روش های مختلف، در حالی که آمریکایی ها می خواهند بر منابع نفتی و حتی قیمت نفت حاکمیت داشته باشند. بنابراین، ونزوئلا که بیشتر تجارت نفت خود را به چین واگذار می کند، طبیعتاً مورد پسند ایالات متحده نیست.