در دهه 1980 و 1980 با توسعه تهران ، بیشتر اشکال جعلی و شهری شهری شد و اکنون همه این روستاها به عنوان یکی از محلات شمال شهر شناخته می شوند.
تاجریش ، داراباد ، خانه ، دایک و غیره. روستاها به جز یک دهکده کوچک در شمال تاجریش ، به محله ای با نام های قدیمی تبدیل شده اند ، جایی که هیچ نام یا نام دیگری وجود ندارد که انگار ناپدید شده اند. در جریان صعودی تاجریش ، یک دهکده بسیار کوچک با باغ های بیش از حد و زمین های کشاورزی وجود داشت. نام او روستای جعفرباد بود. البته بر خلاف بزرگان شمران ، که به دوره قاجر رسیدند ، سابقه قدیمی نداشتند.
با این حال ، اراضی و باغ های کشاورزی جعفرباد محل کشاورزان و باغبانانی بود که یک روز را در این سرزمین ها گذراندند. پس از تشکیل دولت پهلوی و ساخت کاخ سعدآباد در زمان سلطنت رضا شاه ، بیشتر روستای جعفرباد در پروژه کاخ سعدآباد بود. با این حال ، امروز ، بیشتر گیاهان قابل توجه در مناطق شرقی کاخ سعدآباد بازماندگان و بناهای تاریخی در روستای قجاری هستند.
برخلاف سایر آبادی های Shemiran ، هیچ کس امروز نام روستای جعفرباد را نشنیده است. با این حال ، در شرق کاخ سعدآباد ، چهار دروازه قدیمی وجود دارد که با نام جعفرآباد شناخته می شوند ، یکی دیگر از نشانه های روستایی که در شمال تاجریش گم شده است.