انتخابتو، بیماری آلزایمر با تأثیر بر حافظه و توانایی های شناختی فرد مبتلا، زندگی روزمره افراد را با مشکلاتی مواجه می کند و در عین حال ارتباط با بیماران آلزایمر نیازمند حساسیت، صبر و احترام و همچنین درک تغییرات آن است. علل این بیماری بر زندگی و ذهن فرد تأثیر می گذارد و ارتباط و حمایت مؤثر اولین قدم است.
سبک گفتار، لحن صدا و حتی زبان بدن در برقراری ارتباط موثر با این بیماران بسیار مهم است. صحبت با لحن آرام و ملایم، استفاده از جملات کوتاه و ساده و پرهیز از سوالات پیچیده می تواند به کاهش اضطراب و سردرگمی بیماران کمک کند. مهم است که همیشه به حافظه بلندمدت و خاطرات خوش آنها توجه کنید و آنها را به مرور داستان های گذشته تشویق کنید. انجام دادن
ایجاد محیطی امن و آشنا با استفاده از عکس ها و اشیاء خاطره انگیز می تواند به بهبود وضعیت روحی این بیماران کمک کند و همیشه باید به یاد داشته باشیم که هر بیمار آلزایمری شخصیتی منحصر به فرد است و نیاز به توجه و محبت خاصی دارد. اهمیت حضور خانواده و دوستان، حمایت عاطفی و ایجاد احساس امنیت و آرامش در بیماران آلزایمری را نمی توان نادیده گرفت و این تلاش ها می تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران و کاهش استرس و اضطراب آنها کمک کند.
آگاهی از بیماری آلزایمر نقش حیاتی در نحوه ارتباط با این بیماران دارد. زمانی که افراد اطلاعات دقیقی در مورد این بیماری داشته باشند، بهتر می توانند با تغییرات رفتاری و نیازهای عاطفی بیماران کنار بیایند که منجر به صبر و حوصله بیشتر و فراهم کردن محیط می شود. ایمن و آرام بودن برای بیماران در واقع می تواند دانش و درک آلزایمر را افزایش دهد و به بیماران کمک کند احساس کنند که هنوز برایشان ارزش قائل هستند و دوست دارند.
آگاهی؛ اولین قدم تعامل با بیماران آلزایمر است
ندا شیخی نیا، متخصص مغز و اعصاب وی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا به نقش درمان در بیماری آلزایمر و نحوه ارتباط با افراد مبتلا به این بیماری اشاره کرد و گفت: درمان دارویی که برای بیماران آلزایمر اعمال می شود عموما برای به تعویق انداختن پیشرفت این بیماری استفاده می شود. و این یک نوع کنترل است.
وی با اشاره به اینکه مطالعات برای درمان قطعی آلزایمر در آینده در حال انجام است، افزود: امید به کشف درمان های جدید و پیشگیرانه برای آلزایمر در آینده وجود دارد، اما در حال حاضر هیچ درمان قطعی و یا روش پیشگیری قطعی برای این بیماری وجود ندارد. بیماری.” و داروهای مورد استفاده برای این بیماران کنترل کننده است.
این متخصص مغز و اعصاب با اشاره به نحوه تعامل و مراقبت با بیماران مبتلا به آلزایمر گفت: موثرترین عوامل موثر در روند درمان بیماران آلزایمر، نحوه تعامل افراد دیگر با این بیماران است و ممکن است اطرافیان این بیماران به دلیل عدم آگاهی از ماهیت بیماری و عوارض آن، رفتار مناسبی با این بیماران نداشته باشند.
شهی نیا با بیان اینکه نحوه درمان بیماران آلزایمر بخش مهمی از درمان است، ادامه داد: در واقع آگاهی از خانواده و اطرافیان فرد مبتلا به این بیماری و داشتن خانواده حامی می تواند نقش مهمی در درمان این بیماری داشته باشد. و خانواده های این افراد باید آگاهی خود را نسبت به این بیماری، علائم و عوارض آن و نحوه برخورد با فرد مبتلا به آلزایمر افزایش دهند.
قاب ایمن برای بیماران
بیماران آلزایمر ممکن است بارها و بارها سؤال بپرسند، بنابراین اطرافیان این افراد باید صبور باشند و با حوصله به سؤالات پاسخ دهند و هدایت کنند. علاوه بر این، بیماران آلزایمر می توانند منزوی شوند و اطرافیان آنها باید از تمام توان خود برای جلوگیری از انزوای بیماران استفاده کنند.
این متخصص مغز و اعصاب با بیان اینکه تعامل، گفتگو و همدلی بیماران آلزایمری با افراد آشنا در طول روز می تواند از گوشه گیری آنها جلوگیری کند، گفت: استرس و عوامل استرس زا باعث سردرگمی این بیماران می شود و عملکرد بیماران آلزایمری بیشتر بدتر می شود. .
وی با بیان اینکه با توجه به تاثیر استرس بر بیماران آلزایمر، اطرافیان باید به فکر فراهم کردن محیطی امن و بدون استرس برای این بیماران باشند، ادامه داد: خانواده این بیماران باید منتظر تغییرات خلقی باشند، زیرا ممکن است بیمار به طور ناگهانی بدبین شود. یا پرخاشگر است و افراد دیگر باید با آرامش اوضاع را مدیریت کنند.
وی با بیان اینکه سبک زندگی در درمان بیماران آلزایمر موثر است، اظهار داشت: اطرافیان این افراد باید محیطی امن، بدون استرس، آشنا و ساده را برای آنها فراهم کنند، وسایل را در مکانی معین قرار داده و وسایل را در اختیار داشته باشند. شکستنی در نزدیکی این بیماران نباید اشیایی مانند شیشه، آینه یا اجسام لغزنده وجود داشته باشد.
محیط های ناشناخته؛ علت سردرگمی
این متخصص مغز و اعصاب با بیان اینکه نوشتن برنامه روزانه برای این افراد و عمل به آن در حفظ عملکرد بیماران موثر است، ادامه داد: اگر برنامه روزانه برای این افراد نوشته می شد و با آنها هماهنگ می شد، این افراد می توانستند خود را حفظ کنند. عملکرد آنها به تنهایی فعالیت هایی را انجام می دهند که از منزوی شدن آنها جلوگیری می کند.
وی با بیان اینکه اگر بیماران آلزایمری بیماری های زمینه ای دیگری مانند دیابت، چربی خون یا فشار خون دارند، بیماری آنها باید تحت نظر پزشک متخصص کنترل و درمان شود، خاطرنشان کرد: هر چه تغییرات در محل سکونت بیمار کمتر باشد، بیمار بهتر است.
وی با بیان اینکه محیط های شلوغ و ناشناخته باعث سردرگمی بیماران آلزایمری می شود، اظهار داشت: این افراد نمی توانند موضوعات جدیدی را یاد بگیرند و عدم تغییر خانه یا برنامه های زندگی روزمره شرایط بهتری را برای این افراد فراهم می کند.
بر این اساس، زندگی با افراد مبتلا به آلزایمر نیازمند عشق، صبر و درک عمیق تغییرات آنهاست و با ایجاد محیطی سرشار از عشق و اعتماد می توان به این بیماران کمک کرد تا روزهای خود را با آرامش، مهربانی و دلسوزی سپری کنند. ارتباط تلاش برای حفظ طراوت و خاطرات خوب گذشته می تواند کیفیت زندگی این افراد را بهبود بخشد.
مهم ترین نکته در تعامل با افراد مبتلا به آلزایمر، پذیرش و درک وضعیت این بیماران است و اینکه اطرافیان آنها در کنار بیماران باشند و از آنها حمایت کنند و لحظات سردرگمی، پریشانی و اضطراب آنها را درک کنند و این عشق و محبت همدلی که حتی در سخت ترین روزها به زندگی این بیماران نور و معنا می بخشد.