بسیاری از افراد هنگام خرید گوشت نگرانی در مورد سلامتی و تازه دارند. راه حل هایی که می تواند وضعیت گوشت موجود در بسته بندی را نشان دهد می تواند تخیل مصرف کنندگان را تسهیل کند.
در سالهای اخیر ، یکی از بزرگترین نگرانی های مربوط به ایمنی مواد غذایی ، آلودگی فساد است. بسیاری از افراد تا زمانی که غذا را باز نمی کنند نمی توانند وضعیت خود را درک کنند. رنگ ، بو یا بافت گوشت معمولاً فقط در صورت بسته شدن محصول قابل تشخیص است.
این امر باعث شده است كه محققان در كشورهای مختلف به دنبال راه هایی برای ارزیابی وضعیت غذا باشند حتی اگر هنوز بسته بندی باز نشده باشد. این امر نه تنها مانع از بین رفتن مواد غذایی می شود ، بلکه باعث افزایش ایمنی مصرف کننده نیز می شود.
از طرف دیگر ، مصرف گسترده پلاستیک در صنعت بسته بندی مواد غذایی به یک مشکل زیست محیطی تبدیل شده است. آمار نشان می دهد که میلیون ها تن پلاستیک فقط برای بسته بندی مواد غذایی در سراسر جهان استفاده می شود. بنابراین ، استفاده از مواد طبیعی و تجزیه شده ، به ویژه از نظر مادی ناشی از ضایعات کشاورزی مهم است.
آنها همچنین می توانند برنامه های هوشمند را نه تنها سازگار با محیط زیست ، بلکه با کمک فن آوری های جدید مانند نانو پیدا کنند. به عنوان مثال ، در بسته بندی مواد غذایی که می تواند سلامت محصول را نشان دهد.
در این زمینه ، علی غصمی ، محقق صنعت سلولز در علوم کشاورزی ساری و منابع طبیعی ، با همکاری دانشگاه شهید بهشتتی با دو محقق از همان دانشگاه مطالعه کرد.
هدف از ایجاد یک ابزار ساده و طبیعی برای تشخیص فساد گوشت در بسته بندی. در این مطالعه ، محققان از ترکیبی از نانوزولیوز (ماده ای که از گیاهان گرفته می شود) و رنگدانه های طبیعی برای ساخت فیلمی که مصرف کننده را از طریق تغییر رنگ تحریک می کند ، استفاده کردند.
در مرحله اول ، آنها بادمجان را به عنوان مواد اولیه انتخاب کردند و آن را تحت دو روش تفریق مختلف قرار دادند: یکی از اسید فرمیک و دیگری بدون آن. پس از بررسی مقدار فوق العاده رنگدانه (آنتوسیانین) ، اولین روش بهتر شد.
این رنگدانه ، که به محیط اسیدی یا قلیایی حساس است ، در یک غشای نانوسلپس تثبیت شد. این غشای به عنوان یک فیلم نازک تولید شده و در بسته بندی گوشت قرار داده شده است. بسته ها سپس در دو حالت نگه داشته شده اند: برخی در یخچال و برخی در دمای محیط برای بررسی اینکه آیا فیلم تغییر کرده است.
نتایج نشان داد که این فیلم به دلیل فساد گوشت نانوسولوز بوده است. این تغییر رنگ ، که به چشم غیر مسلح به خوبی شناخته شده است ، از رنگ قرمز تا زرد مایل به زرد. همچنین مشخص شد که میزان مصرف اسید فرمیک در فرآیند استخراج رنگدانه را افزایش می دهد ، که به حساسیت بیشتر فیلم کمک می کند.
در مطالعات دقیق تر ، محققان دریافتند که ساختار فیلم از نظر رنگدانه و پلیمرهای خاص پایدار تر می شود و خصوصیات بدنی خوبی پیدا می کند. آزمایشات موجود در این فیلم ها نشان داد که میزان شفافیت ، قدرت و واکنش در برابر تغییر pH بهبود یافته و در تماس با گوشت پوسیده ، فیلم ها تغییر رنگ قابل توجهی دارند.
در این زمینه ، یکی از نکات مهم این بود که تغییر رنگ فیلم ها بسیار واضح بود ، حتی افرادی که در این زمینه تخصص نداشتند می توانند به راحتی با دیدن آن وضعیت گوشت را تعریف کنند. مطالعات نوری و شیمیایی فیلم ها همچنین نشان داده اند که روابط جدیدی بین مؤلفه های مختلفی ایجاد شده است که به دستیابی به ثبات بیشتر کمک می کنند.
تحقیقات فوق از نظر یک ماده طبیعی و تجزیه شده مهم است و بسیار مشخص و کاربردی روزانه است. علاوه بر این ، پوست بادمجان ، که معمولاً به عنوان زباله پرتاب می شود ، از ابتکاری استفاده می شد. از فیلم می توان برای بسته بندی انواع گوشت مانند مرغ ، گوشت قرمز و ماهی استفاده کرد و ممکن است مصرف کننده را نشان دهد که آیا این محصول هنوز مصرف می شود یا خیر.
نتایج این مطالعه علمی در مجله Wood و Paper Science Research ، که تحت نظارت موسسه جنگل و رندز فعالیت می کند ، منتشر شد. این مجله تحقیقات علمی را در زمینه های چوب ، کاغذ و فن آوری های جدید منتشر می کند.