در یادداشتی با عنوان “کلاس برای سیاستمداران” ، روزنامه خوراسان در مورد آخرین اظهارات جنگ شش روزه بین ایران و اسرائیل ، علی لاریجانی ، مشاور ارشد رهبر انقلاب اسلامی را مورد بررسی قرار داد و آن را برای سیاستمداران مهم توصیف کرد.
این روزنامه نوشت: “سیاست نباید ساده شود.” روابط سیاسی تنها نیست و نیاز به تحلیل چند بعدی و چند بعدی دارد.
علی لاریجانی ، یکی از چهره ها ، نمونه بارز این پیچیدگی و فیض است. سیاست دارای تاریخ ده ساله در زمینه های مختلف حاکمیت است که در سالهای اخیر مسیری متفاوت را دنبال کرده است. پس از انتخابات ریاست جمهوری و عدم صلاحیت شورای سرپرست علی لاریجانی ، حوزه عمومی این کشور شاهد واکنش های مختلفی در مورد این تصمیم بود.
برخی او را نشانه پایان زندگی سیاسی خود می دیدند. این مفهوم با تکرار همان گرایش در انتخابات 2 تقویت شد. اما آنچه که عملاً برعکس این تخمین ها بود.
لاژانی فقط صحنه را ترک کرد ، بلکه همچنان در چارچوب همان سیستم حاکمیتی که آن را از رقابت دستگیر کرد ، به منافع مؤثر و آرام و ملی ادامه داد. او به جای ورود به فضای ارتجاعی و عاطفی ، تصمیم گرفت در سکوت محاسبه شده بماند و وجود و صدای خود را به جامعه و حاکمیت در مناطق خاص برساند. این مدل ساخت سیاست می تواند مؤثرتر باشد ، اگرچه زیبا نیست. زیرا این مبتنی بر عقلانیت ، درک منافع ملی و تعامل داخلی است.
با این حال ، در ماه نوامبر ، سفر وی به سوریه و لبنان نقطه عطفی برای بازگشت وی به صحنه سیاسی و رسانه ای بود. این سفر نه تنها یک کار دیپلماتیک بلکه پیام های زیادی بود. برای هر دو افکار عمومی داخلی ، برای بازیگران نخبه و خارجی.
وجود رهبر انقلابی به عنوان “سفیر ویژه” نشان داد که حذف وی از مسابقه انتخابات نمی تواند به معنای این باشد که او نمی تواند به معنای دور شدن او از سیاست باشد ، اما او هنوز هم می تواند یک وضعیت سیاسی و سیاسی مهم داشته باشد.
در بعد رسانه ، این سفر با لحظات نمادین در خیابان های اسرائیل در خیابان های بیروت و موضع آشکار در نتانیاهو و رژیم صهیونیستی همراه بود. این بازده نه تنها از نظر ظاهر بلکه از نظر کیفیت هستی ، نقطه عطفی در بازسازی تصویر علی لارژانی در برخی افکار عمومی پذیرفته شد.
اما شاید مهمترین اقدام علی لاژانی ، گفتگوی دقیق و تحلیلی درباره جنگ شش روزه بین ایران و اسرائیل باشد. در حالی که حوزه رسانه ای این کشور تحت تأثیر بیان باورنکردنی برخی از چهره ها قرار گرفت و از ترس اینکه وحدت ملی آسیب دیده باشد ، روایت جنگ علی لاژانی باعث آرامش و داده های مبتنی بر تجزیه و تحلیل شد.
وی با دیدگاه جامع از دلایل درگیری ، اهداف استراتژیک رژیم صهیونیستی ، نقش ایالات متحده و عملکرد هوشمندانه ایران صحبت کرد. در این گفتگو ، نقش رهبری سیستم به عنوان فرمان نیروها تحت رهبری صحنه و تغییر تعادل به نفع ایران با دقت توضیح داده شد.
اما مهمترین چیز زبان و لحن این تحلیل بود ، نه با شعارها ، نه احساسات بیش از حد. یک مستند را می توان برای افراد منطقی ، واقع بینانه ، اما برای افراد عمومی درک کرد. لارژانی می دانست که بخش های روایت امنیتی در سیم پیچ و چه بخش هایی از آن وجود دارد. این مکالمه -saat و 5 دقیقه ای فقط یک کلاس برای سیاستمداران ، تحلیلگران و فعالان رسانه ای نیست.
چند نفر ، با وجود تاریخ های سیاسی خود ، هنوز درک موثری در مورد روایت مؤثر ندارند و با چند جمله دروغین که حوزه عمومی کشور را تشدید می کند. صدای لاریجانی در این سخنرانی با تکیه بر وحدت ، هماهنگی ملی و منطق و واقع گرایی ، صدای منطقی برای تلاوت دستاوردها بود. در عصر “جنگ روایات” ، چنین صدایی یک سرمایه استراتژیک برای کشور است. سرمایه ای که جدی گرفته شود تقویت و به جامعه منتقل شد.
مکانی برای رسانه های ملی وجود دارد که بتوانند این گفتگو را در زمان های مختلف باز کنند تا در بخش های مختلف جامعه قرار بگیرند. علاوه بر این ، توصیه می شود که فعالان سیاسی این سخنرانی را با قصد آموزشی ببینند و یاد بگیرند. سخنرانی که می تواند در ایجاد افکار عمومی مؤثرتر باشد و معادلات قدرت را توضیح دهد. ما باید این روایت را در جنگ مهم روایت ها ادامه دهیم.
نویسنده: حامد رحیمپور