رگ به رگ شدن و کشیدگی مفاصل: علل، علائم و درمان موثر

بعدی- رگ به رگ شدن و کشیدگی، یعنی آسیب‌های عضلانی و رباط‌ها، از نظر شدت و بافت‌های آسیب‌دیده متفاوت است، اما معمولاً درمان‌های مشابهی دارند.

بر اساس گزارش فردا، رگ به رگ شدن پارگی است که معمولاً در عضله و گاهی در رباط یا تاندون رخ می دهد و ممکن است با پارگی جزئی یا کامل الیاف در محل اتصال آنها همراه باشد.

کشش و خم شدن چیست؟

کشیدگی عضلانی: کشیدگی یا پارگی عضله که معمولاً به دلیل استفاده بیش از حد یا آسیب در حین فعالیت رخ می دهد.

رگ به رگ شدن رباط: کشیدگی یا پارگی رباط (بند بافتی که استخوان ها را به هم متصل می کند). شایع ترین مکان برای پیچ خوردگی مچ پا، زانو و انگشتان دست است.

علائم شایع رگ به رگ شدن و کشیدگی

درد یا حساسیت به لمس: شدت درد به میزان آسیب بستگی دارد.
تورم مفصل آسیب دیده: معمولاً در اولین ساعات پس از آسیب رخ می دهد.
قرمزی یا کبودی: ممکن است بلافاصله پس از آسیب یا چند ساعت بعد رخ دهد.
کاهش حرکت طبیعی مفصل: به دلیل درد و التهاب.

علل کشش و خم شدن

کشیدگی عضلانی: ناشی از استفاده بیش از حد یا وضعیت بدنی نادرست است.
رگ به رگ شدن مفصل: پس از ضربه، افتادن، رگ به رگ شدن یا حوادث ورزشی.
مچ پا به دلیل ساختار خاص و استرسی که در حین فعالیت در معرض آن قرار می گیرد، بیشتر مستعد پیچ ​​خوردگی است.

عوامل خطر

چاقی: فشار بیشتری به مفاصل وارد می کند.
تروما یا آسیب جسمی: ​​ناشی از ورزش های خشن یا تصادفات.
کفش نامناسب: به خصوص کفش های پاشنه بلند.
ورزش های پرخطر: مانند اسکیت بورد، کوهنوردی و اسکی.

جلوگیری از کشش و خم شدن

تناسب اندام داشته باشید: عضلات و مفاصل را تقویت کنید.
حرکات کششی: قبل و بعد از ورزش یا فعالیت شدید انجام دهید.
پشتیبانی از مفاصل: از باند یا تجهیزات حفاظتی در طول فعالیت های پرخطر استفاده کنید.
از کفش های مناسب و راحت استفاده کنید.

عواقب و پیش آگهی بیماری

بهبودی کامل: معمولاً طی 6 تا 8 هفته با درمان و استراحت مناسب.
اگر به درستی درمان نشود، می تواند منجر به ضعف دائمی یا آرتریت شود.

عوارض جانبی احتمالی

ضعف دائمی مفصل: در صورت عدم التیام کافی.
آرتریت: به دلیل صدمات مکرر یا مزمن.
درمان رگ به رگ شدن و کشیدگی

اصول درمان:

روش RICE (استراحت، یخ، فشرده سازی، ارتفاع):

استراحت: مفصل آسیب دیده را تا حد امکان ثابت نگه دارید.
یخ درمانی: یخ را به مدت 15 تا 20 دقیقه هر 2 ساعت در 24 ساعت اول روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید.
فشرده سازی: ناحیه را با باند فشرده کنید، اما نه به گونه ای که جریان خون را مختل کند.
بالا بردن مفصل: برای کاهش تورم، مفصل آسیب دیده را بالا ببرید.

گرما درمانی: بعد از 24 ساعت می توانید از گرما برای تسریع روند بهبودی استفاده کنید.

پشتیبانی مشترک:

ممکن است به یک اسپلینت یا بانداژ حمایتی نیاز باشد.
در موارد شدید، ممکن است جراحی برای ترمیم رباط های آسیب دیده مورد نیاز باشد.

داروها:

مسکن های بدون نسخه: مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب.

از مصرف آسپرین اجتناب کنید زیرا خطر خونریزی را افزایش می دهد.

در موارد شدید، پزشک ممکن است مسکن های قوی تری تجویز کند.

فعالیت های حین ریکاوری

استراحت اولیه: 1 تا 2 روز به مفصل استراحت دهید.

تمرینات ملایم: به تدریج تمرینات را برای افزایش دامنه حرکتی شروع کنید، اما روی مفصل آسیب دیده وزن وارد نکنید.

فیزیوتراپی: ممکن است برای بازگرداندن قدرت و دامنه حرکتی مفصل توصیه شود.

رژیم غذایی

نیازی به رژیم غذایی خاصی نیست، اما مصرف غذاهای سالم و غنی از پروتئین می تواند به ترمیم بافت کمک کند.

در چه مواردی باید با پزشک مشورت کنیم؟

اگر مفصل نتواند وزن را تحمل کند یا به طور طبیعی حرکت کند.
اگر درد غیر قابل تحمل باشد.
اگر تورم یا کبودی با وجود درمان افزایش یابد.

راه حل

کشیدگی و رگ به رگ شدن از بیماری های شایعی هستند که معمولا با درمان و استراحت مناسب بهبود می یابند. رعایت اصول پیشگیری و آگاهی از علائم و درمان می تواند به کاهش خطر و تسریع بهبودی کمک کند.