Mahsa Bahadori: بیست سال پیش ، یک فیلمساز سابق کاظم مستندی درباره ناباروری زنان روستا تولید کرد که در آن زمان توسط زنان روستا به سرقت رفته و ویران شده بودند. اکنون ، بیست سال بعد ، او می فهمد که هیچ مشکلی برای ناباروری برای دهقانان وجود ندارد ، و این بار کاظم تصمیم می گیرد فیلمی بسازد که برای آشکار کردن حقیقت و ساخت فیلم با مشکلات بیشتری روبرو شود.
زبان این فیلم فضایی ترکی ، آرام و زیبا دارد و همه بازیگران همان درام هستند که یک کمدی شده است.
در همان بهانه ، ما با رضا جمالی ، کارگردان فیلم “سونزوز” که در زیر می خوانید مصاحبه کردیم.
تا چه اندازه نگران این بودید که زنان به چنین موضوعی بروند؟
سالها پیش ، من در مورد وقایع مختلف و ناباروری گروهی از زنان از محیط اطراف خود شنیده بودم و دوباره به دلیل نقض غیبت و حقوق خود با همسرانشان ازدواج کردم. البته ، همانطور که در فیلم Sonzoz اشاره کردم ، مردانی هستند که در بقیه زندگی به همسران خود وفادار هستند و به آنها نگاه نمی کنند و تحت هیچ شرایطی همسران خود را ترک نمی کنند. با توجه به آنچه شنیدم ، به آنچه در یکی از فیلم هایم با آن سر و کار داشتم فکر کردم و از آنجا که عرصه ملی و بین المللی با فیلم کوتاه “برش” مورد استقبال قرار گرفت ، تصمیم گرفتم این مشکل را گسترش دهم و اضافه کنم. و مبالغ “سونزوز” را انجام دهید.
آیا این اصطلاح کور در برخی مناطق است؟
خوشبختانه ، امروزه ، بیشتر مشکلات ناباروری و ناباروری مردان حل شده است ، بیشتر مشکلات ناباروری و ناباروری مردان حل شده است و ممکن است بیشتر امکانات باروری پیشرفته داشته باشد. بنابراین می توان گفت که اصطلاح نابینایی در جامعه امروز بسیار کمتر از هر زمان دیگری است ، اما در برخی از مناطق روستایی که نمی توانند به شهر و مراکز پزشکی دسترسی پیدا کنند ، این مشکل همچنان باقی مانده و با مشکلات زوج نابارور روبرو است. اصطلاح نابینایی هنوز باید در این مناطق استفاده شود.
آیا نگران این نبودید که این زبان متفاوت باشد ، که کار نمی تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند؟
من فکر می کنم این فیلم بیشتر از زبان ، نوع روایت ، داستان ، شکل و ساختار است که فیلم باید جذاب و مخاطبان باشد. اگر این فیلم یک داستان صاف داشته باشد ، پرشور خواهد بود که به کدام زبان تولید می شود و پایان فیلم. با توجه به تأملات گسترده در عرصه بین المللی ، من هیچ نگرانی در مورد آن ندارم زیرا بسیاری از مخاطبان از سراسر جهان با این فیلم در ارتباط بودند و پس از تماشای فیلم ، آنها برای فیلم من دیدگاه های مثبتی نوشتند. مانند کسی که سالها در فرهنگ بومی آذربایجان زندگی می کرد ، مخاطبان خارجی گریه می کردند و از وقایع مختلف فیلم “سونزوز” می خندیدند و به شخصیت های مظلوم فیلم فکر می کردند. امیدوارم بینندگان عزیز کشور نیز با سونزوز ارتباط برقرار کنند.
آیا بازیگران سریال واقعاً ترکی هستند؟
زبان همه بازیگران این فیلم آذری و همه ایالت اردبیل است. ما از آذری و موشین از اردیبیل ، حتی تنها بازیگر فیلم استفاده کردیم. او بازیگرانی دارد که می تواند نقش پزشک را به خوبی اداره کند.
این تا چه اندازه تولد کودکان را افزایش می دهد؟
من می خواهم خود مخاطب باشم ، اما احساس می کنم باید داستان را هشدار دهم ، و اکنون او از نسل هایی که نمی توانند فرزند داشته باشند ناراحت بود.
این فیلم در تلاش است تا غیبت کودک را هشدار دهد.
وقتی یک زن 5 ساله را می بینم که به دنیا می آید.
اگر کودک در این فیلم زمینه را خاموش نکرده بود ، من بحث بقا را در این فیلم مطرح کرده ام و می خواستم داستان زندگی را بگویم ، اما حقیقت جامعه ما این است که این اتفاق می افتد.
آیا این فرضی روستا است یا برخی از آن به واقعیت بستگی دارد؟
من یک قالب کنترل شده و مستند روستا دارم ، اما بعد یاد گرفتیم که روستاهایی وجود دارند که به امکانات و خدمات درمانی دسترسی ندارند.
تا چه اندازه ترکی را به انجام این کار در سالهای اخیر تشویق کرده اید؟
من همیشه از فیلم کوتاه الهام گرفته ام ، اما بسیار خوشحالم که در سالهای اخیر ، فیلم پوستی ، Appanchi ، موجی را در آتابا ایجاد کرده و ترکهای ترکها را دوست دارد تا فرهنگ و زبان خودشان را به نمایش بگذارند.
۲۴۵۲۴۵
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین