به گزارش انتخابتو، «مهارت ساخت و نواختن رباب» چهارشنبه 23 آذرماه به عنوان بیست و ششمین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران در کمیته میراث فرهنگی بین المللی یونسکو در پاراگوئه به ثبت رسید.
رباب یک ساز بسیار زیبا در فرهنگ موسیقی ایرانی است و نقش مهمی در حفظ و ترویج هنر موسیقی در ایران دارد. این ساز بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی جامعه ایرانی است که حامل سنت‌های مردمی است و جوامع مختلف را از طریق موسیقی، جشن‌ها و آیین‌ها به هم پیوند می‌دهد.
مهر نوشت: این ابزار به عنوان عنصری وحدت بخش، همبستگی را تقویت می کند، پیوندهای اجتماعی را تقویت می کند و تبادل فرهنگی را تشویق می کند.
بدن رباب بیشتر از تنه درخت توت خشک شده تشکیل شده است. روش های پایدار در ساخت این ابزار نیز به رفاه جامعه و پویایی فرهنگی کمک می کند.
این عنصر اساس موسیقی اجدادی جوامع و مردم محلی به شمار می رود و در میان نوازندگان و مسئولان محلی ایران از احترام بالایی برخوردار است. علاوه بر این، این عنصر در موسیقی سنتی ایران و ارکستر ملی به طور گسترده اجرا می شود.
رباب و سنت‌های آن یک مؤلفه مهم فرهنگی در شرق ایران به‌ویژه در جوامع افغانی، بلوچ، زبلی (سیستانی)، خراسان، نقشبندی، چشتی، قدری و سهروردیه است.
این فایل با مشارکت افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان تهیه و تنظیم شده است.
همزمان با ثبت جهانی رباب، جشنواره مهرگان به عنوان بیست و پنجمین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران در کمیته بین المللی میراث فرهنگی یونسکو در پاراگوئه به ثبت رسید.
جشن مهرگان یکی از اعیاد کهن ایرانی است که به مناسبت عشق و دوستی جشن گرفته می شود.
این جشن همه ساله در فصل پاییز به ویژه از اوایل مهر تا اوایل نوامبر (اعتدال پاییزی) برگزار می شود. مهرگان نماد دوستی، عشق و اتحاد است و اغلب با مراسم خاصی همراه است.
در جشن مهرگان، مردم با یکدیگر ملاقات می کنند، غذاهای خاص می پزند و هدایایی را رد و بدل می کنند. علاوه بر این در برخی مناطق مراسمی مانند موسیقی نیز در این جشن برگزار می شود. اینکه در ادبیات فارسی به مهرگان اشارات فراوانی شده است نشان از اهمیت این جشنواره از نظر فرهنگ و تاریخ ایرانی دارد. ایرانیان از مهرگان به عنوان جشنی فرهنگی یاد می کنند و با مراسمی خاص آن را گرامی می دارند.
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین