امروزه نمایشنامه جدید “اتلو” در تئاتر بریر توانست رکورد های فروش را بشکند و برخی بلیط ها به بیش از 5 دلار رسیدند. اما خوش شانس و کسانی که بلیط نمایش دارند؟ مطمئناً عملکرد دقیق واشنگتن در ارائه زبان شکسپیر و نشان دادن تحقیر دردناک اتلوو به فریب یاگو (با بازی جیک جیلنانال) یکی از جنبه های قدرتمند این کار است.
با این حال ، این نمایش چیز دیگری نمی دهد. کنی لیون فاقد خلاقیت است و به نظر می رسد عملکرد وی فقط تلاشی برای وفاداری به متن بدون اضافه کردن دیدگاه جدید است. Etlou یکی از عمیق ترین و مؤثرترین تراژدی شکسپیر است و حتی یک عملکرد متوسط نیز می تواند حداقل برخی از اندازه آن را حفظ کند. اما مشکل این است که بازی حتی تمایلی به پذیرش خطرات جدید برای ایجاد یک روایت جدید نداشت و در عوض به یک عملکرد بی رحمانه تبدیل شد.
روایتی نزدیک به زمان حال اما هویت ندارد
بازی با متنی آغاز می شود که توضیح می دهد که داستان “در آینده نزدیک” روی صفحه است. این شخصیت ها ترکیبی از لباس های رسمی مدرن (مانند پیراهن و شلوار واشنگتن) و لباس نظامی است. کار شکسپیر در زمان های مختلف ایده جدیدی نیست ، اما وقتی به درستی انجام شود ، می تواند بر جنبه های جدید روانشناسی انسان و طبیعت تغییر ناپذیر تأکید کند. با این حال ، چنین تغییری نه تنها هدفمند به نظر می رسد ، بلکه به نظر می رسد که انتخاب شده است.
واژن جیلنا با توجه به فیض ستایش و شر متفاوت است ، و اگرچه ظاهری مدرن از این شخصیت (بیشتر شبیه یک فعال مردسالاری در رسانه های اجتماعی) نشان می دهد ، لباس های خنثی و غیر انسانی آن ، شخصیت Atlooou در این فضای نامشخص ناپدید می شود. در یک فیلم اخیر گلادیاتور 2 ، واشنگتن نشان داد که می تواند دارایی قوی در لباس های تاریخی داشته باشد ، اما در اینجا ، طراحی ساده و غیر ضروری لباس باعث شروع شخصیت شخصیت شد و آخرین نزول وی چندان مؤثر نیست.
طراحی مرحله ای که چیزی به روایت اضافه نمی کند
اگر این بازی در آینده نزدیک اتفاق می افتد ، چرا در طراحی صحنه نشانه ای از این آینده ندارد؟ در عوض ، این صحنه با ستونهای جهانی تزئین شده است که هیچ احساس خاصی ندارند. به نظر می رسد کارگردان فراموش کرده است که کار باید دنیای بصری را ایجاد کند. برخی از تصمیمات دیگر کاملاً اشتباه به نظر می رسند. یکی از مهمترین صحنه های خشونت ، از جمله انحصارهای Yago تحت نور چشمگیر ، در تاریکی و پشت یک ستون رخ می دهد و تأثیر آن را از دست می دهد.
روشنایی بازیگران در وسط
با وجود همه این نقاط ضعف ، بازیگران تمام تلاش خود را می کنند. واشنگتن با تسلط منحصر به فرد دیالوگ های شکسپیر هنوز یک نیروی چشمگیر در صحنه است. با این حال ، برخی از صحنه ها مانند مبارزه در هنگام حمله عصبی چندان مؤثر نبودند. علاوه بر این ، این تراژدی در آخرین صحنه ای که او با اشعار و سقف روی زمین صحبت می کند به مخاطبان منتقل نمی شود. با این حال ، هنگامی که او به عنوان یک فرمانده مجاز صحبت می کند ، هنوز هم انرژی قوی و ویژه ای دیده می شود.
گیلهلنا همچنین یک استکبار مدرن و مشخص ایجاد کرد. شخصیتی که بین ستایش و عصبانیت ناگهانی نوسان دارد. عملکرد او نه تنها در متن متن شکسپیر بلکه در حوزه اجتماعی امروز است. در همین زمان ، اولین رابطه Atloo با Dollo (با بازی مالی Osburne) در ابتدا به اندازه کافی قوی بود که تأثیر دردناکی در خیانت بعدی داشته باشد.
سرانجام ، عملکرد دنزل واشنگتن و جیک جیلنا دلیل اصلی این است که بازی هنوز ارزش دیدن دارد. اما فراتر از آن ، این نسخه از “اتلو” فاقد دیدگاه هنری خاصی است که می تواند خلاقیت ، اشتیاق و کار دائمی ایجاد کند. در حالی که کارگردان به بازیگران اجازه می داد استعدادهای خود را نشان دهند ، او چیز دیگری برای حمایت از آنها ارائه نداد.
مترجم: ریهان اسکانداری
منبع: تنوع
۲۴۵۲۴۵
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین