NAVLUN – ناپلئون بناپارت ؛ اول از همه ، من می خواستم به ستون امروز بروم: “چگونه سیاست خارجی قاجار است.” اما بعد دیدم که سالگرد مرگ فوریه مفید است. بنابراین بهتر است به این زاویه صدمه بزنید.
من نفوذ را نمی دانم ، اما بهمن های مفید آن مونولوگ محبوب در کایزر را می دانم: “من ، حاجی نصرات ، رضا پون ، فرصت علی ، بله و غیره.
بهانه ستون امروز گفتار استراتژیک یکی از معاونان است. آقای میسام زامیریان ، نماینده مشهاد و كلات (؟) ، هر دو جوان ، عضو پارلمان است و ما نخواهیم بود و ما چنین نخواهیم داشت. اخیراً ، دو بخش از سخنان او چشم من را به خود جلب کرد. وی در مورد رئالیسم در سیاست خارجی و سرانجام در سیاست خارجی صحبت کرد. سعید به این نکته رسید که او به جلیلی نزدیکتر بود. در جای دیگر ، اگر دستگاه سیاست خارجی ما قاجار نباشد ، او می گوید سریعترین انتقاد در مذاکرات مورد استفاده قرار می گیرد. آمریکایی ها به کنگره رسیدند و در مذاکرات براجام برای ما امتیازات کسب کردند.
واقع گرایی یا واقع گرایی در روابط بین الملل مبتنی بر قدرت و قدرت قدرت است. اما تفاوت کمی در ادراک وجود دارد. حتی اگر فکر می کنیم دستگاه های برقی داریم ، ما تامی توفیر داریم. این به چه معنی است؟ شما در موقعیت به خط می روید. یقه ای را که می بینید بگیرید ، قلب قلب را می بینید! شما هیچ تیز ندارید! من بقیه را نمی گویم. خودتان را تصور کنید. این تفاوت واقع گرایی این است که واقع گرایی نوعی سوء تفاهم است. شما به خودت می آیی و می بینی اوه! پرورش دهندگان واقعی دشمن واقعی آمدند. آه ما در چاه فصل دوم قرار گرفتیم و هزاران نفر نتوانستند سنگی را که این رئالیسم جادویی به چاه پرتاب کرد ، بیاوریم.
در مورد مشکل قاجار ، اگر این دیپلمات های استبدادی به این معنی باشند که مانند قاجار می روند ، چیزی به ما می دهند و می آیند ، و یک خطای تحلیلی کوچک در پزشک ما وجود دارد. یک خط مشی حساب و کتاب وجود دارد. من شما را به آن داستان معروف سیاستمدار بزرگ قاج فراهانی هدایت می کنم.
“وقتی ارتش و برخی سیاستمداران و قاضی فتح علی شاه روسیه را به جنگ دوم شکستند و طبل جنگ را با شعار شکست دادند ، وی از شاه پرسید:” اعلیحضرت چقدر کار می کند؟ شاه حدود 2 کرون پاسخ داد. “دولت روسیه چقدر مالیات دریافت می کند؟” شاه ، “من صدای خرد کردن را می شنوم.” “با قانون حساب ، دو درآمد و دو مالیات دهندگان که دو مالیات دهنده دریافت می کنند از جنگ خارج نمی شوند.” گفت (اعتماد ، 1)
بعضی اوقات این کلمات شنیده نمی شود و وضعیتی وجود دارد که مردم را به Türkmanchai می دهد تا از چیزهای دیگر محافظت کنند. اگر در جنگ های ایران هیچ درگیری نداشته باشد ، گلستان و تورکمنچای در چهره آنها قرار نمی گیرند. این سیاست خارجی مبتنی بر رئالیسم جادویی نبود ، فصل هفتم فصول و سرانجام برادری و اسنپبک نداشت. شما به این دست ساز اعتقاد دارید. اما انتقاد شما چیست؟ چرا بدون ارائه چیزی همه چیز را پیدا نکردید؟